Psalms 12

1 Unto the end; for the octave, a psalm for David. Save me, O Lord, for there is now no saint: truths are decayed from among the children of men.

Przewodnikowi chóru, na Seminit. Psalm Dawida. Ratuj, PANIE, bo [już] nie ma pobożnego, zniknęli wierni spośród synów ludzkich.

2 They have spoken vain things every one to his neighbour: with deceitful lips, and with a double heart have they spoken.

Wszyscy mówią kłamliwie do bliźniego, mówią schlebiającymi wargami i z obłudnym sercem.

3 May the Lord destroy all deceitful lips, and the tongue that speaketh proud things.

Niech PAN wytępi wszystkie wargi schlebiające [i] język mówiący przechwałki.

4 Who have said: We will magnify our tongue; our lips are our own; who is Lord over us?

Oni mówią: Swoim językiem zwyciężymy, nasze wargi należą do nas, któż jest naszym panem?

5 By reason of the misery of the needy, and the groans of the poor, now will I arise, saith the Lord. I win set him in safety; I will deal confidently in his regard.

Ze względu na ucisk ubogich [i] jęk nędzarzy teraz powstanę – mówi PAN – zapewnię bezpieczeństwo [temu], na kogo zastawiają sidła.

6 The words of the Lord are pure words: as silver tried by the fire, purged from the earth refined seven times.

Słowa PANA to słowa czyste jak srebro wypróbowane w ziemnym tyglu, siedmiokrotnie oczyszczone.

7 Thou, O Lord, wilt preserve us: and keep us from this generation for ever.

Ty, PANIE, zachowasz ich, będziesz ich strzegł od tego pokolenia aż na wieki.

8 The wicked walk round about: according to thy highness, thou best multiplied the children of men.

Niegodziwi krążą wokoło, gdy najpodlejsi z ludzi zostają wywyższeni.