Psalms 104
1 For David himself. Bless the Lord, O my soul: O Lord my God, thou art exceedingly great. Thou hast put on praise and beauty:
Błogosław, moja duszo, PANA. PANIE, mój Boże, jesteś bardzo wielki; odziałeś się w chwałę i majestat.
2 And art clothed with light as with a garment. Who stretchest out the heaven like a pavilion:
Okryłeś się światłością jak szatą, rozciągnąłeś niebiosa jak zasłonę.
3 Who coverest the higher rooms thereof with water. Who makest the clouds thy chariot: who walkest upon the wings of the winds.
Zbudowałeś na wodach swoje komnaty, czynisz obłoki swym rydwanem, chodzisz na skrzydłach wiatru.
4 Who makest thy angels spirits: and thy ministers a burning fire.
Czynisz swoich aniołów duchami, swe sługi ogniem płonącym.
5 Who hast founded the earth upon its own bases: it shall not be moved for ever and ever.
Założyłeś fundamenty ziemi, tak że się nigdy nie zachwieje.
6 The deep like a garment is its clothing: above the mountains shall the waters stand.
Okryłeś ją głębią jak szatą, wody stanęły nad górami.
7 At thy rebuke they shall flee: at the voice of thy thunder they shall fear.
Na twoje zgromienie rozbiegły się, a na głos twego grzmotu szybko pouciekały.
8 The mountains ascend, and the plains descend into the place which thou hast founded for them.
Wzniosły się ponad góry, zniżyły się w doliny, na miejsce, które dla nich założyłeś.
9 Thou hast set a bound which they shall not pass over; neither shall they return to cover the earth.
Wyznaczyłeś [im] granicę, aby jej nie przekroczyły ani nie powróciły, by okryć ziemię.
10 Thou sendest forth springs in the vales: between the midst of the hills the waters shall pass.
Wypuszczasz źródła po dolinach, [aby] płynęły między górami;
11 All the beasts of the field shall drink: the wild asses shall expect in their thirst.
I napoiły wszystkie zwierzęta polne, dzikie osły gaszą [w nich] swoje pragnienie.
12 Over them the birds of the air shall dwell: from the midst of the rocks they shall give forth their voices.
Przy nich mieszka ptactwo niebieskie i śpiewa pośród gałęzi.
13 Thou waterest the hills from thy upper rooms: the earth shall be filled with the fruit of thy works:
Nawadniasz góry ze swoich komnat, owocami twoich dzieł syci się ziemia.
14 Bringing forth grass for cattle, and herb for the service of men. That thou mayst bring bread out of the earth:
Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła i zioła na użytek człowieka, żeby dobywał chleb z ziemi;
15 And that wine may cheer the heart of man. That he may make the face cheerful with oil: and that bread may strengthen man’s heart.
I wino, które rozwesela serce człowieka, i oliwę, od której rozjaśnia się twarz, i chleb, który krzepi serce ludzkie.
16 The trees of the field shall be filled, and the cedars of Libanus which he hath planted:
Nasycone są drzewa PANA, cedry Libanu, które zasadził;
17 There the sparrows shall make their nests. The highest of them is the house of the heron.
Na których ptaki mają swe gniazda; jedliny, na których bocian [ma] swój dom.
18 The high hills are a refuge for the harts, the rock for the irchins.
Wysokie góry są dla górskich kozłów, a skały [są] schronieniem dla królików.
19 He hath made the moon for seasons: the sun knoweth his going down.
Uczynił księżyc, aby odmierzał czas; słońce zna swój zachód.
20 Thou hast appointed darkness, and it is night: in it shall all the beasts of the woods go about:
Sprowadzasz ciemność i nastaje noc, w której wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
21 The young lions roaring after their prey, and seeking their meat from God.
Lwiątka ryczą za łupem i szukają swego pokarmu od Boga.
22 The sun ariseth, and they are gathered together: and they shall lie down in their dens.
Słońce wstaje, schodzą się razem i kładą się w swoich jamach.
23 Man shall go forth to his work, and to his labour until the evening.
[Wtedy] wychodzi człowiek do swojej roboty i do swojej pracy aż do wieczora.
24 How great are thy works, O Lord? thou hast made all things in wisdom: the earth is filled with thy riches.
O, jak liczne są twoje dzieła, PANIE! Wszystkie je uczyniłeś mądrze, ziemia jest pełna twego bogactwa.
25 So is this great sea, which stretcheth wide its arms: there are creeping things without number: Creatures little and great.
Oto morze wielkie i szerokie, w nim niezliczone istoty pełzające, zwierzęta małe i wielkie.
26 There the ships shall go. This sea dragon which thou hast formed to play therein.
Po nim pływają okręty i Lewiatan, którego stworzyłeś, aby w nim igrał.
27 All expect of thee that thou give them food in season.
Wszystko to czeka na ciebie, abyś dał im pokarm we właściwym czasie.
28 What thou givest to them they shall gather up: when thou openest thy hand, they shall all be filled with good.
[Gdy] dajesz im, zbierają; gdy otwierasz swą rękę, sycą się dobrami.
29 But if thou turnest away thy face, they shall be troubled: thou shalt take away their breath, and they shall fail, and shall return to their dust.
[Lecz gdy] ukrywasz swe oblicze, trwożą się; gdy odbierasz im ducha, giną i obracają się w proch.
30 Thou shalt send forth thy spirit, and they shall be created: and thou shalt renew the face of the earth.
[Gdy] wysyłasz twego ducha, zostają stworzone i odnawiasz oblicze ziemi.
31 May the glory of the Lord endure for ever: the Lord shall rejoice in his works.
Niech chwała PANA trwa na wieki, niech się raduje PAN swymi dziełami.
32 He looketh upon the earth, and maketh it tremble: he toucheth the mountains, and they smoke.
Patrzy na ziemię, a ona drży, dotyka gór, a dymią.
33 I will sing to the Lord as long as I live: I will sing praise to my God while I have my being.
Będę śpiewał PANU, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki istnieję.
34 Let my speech be acceptable to him: but I will take delight in the Lord.
Moje rozmyślanie o nim wdzięczne będzie, rozraduję się w PANU.
35 Let sinners be consumed out of the earth, and the unjust, so that they be no more: O my soul, bless thou the Lord.
Niech zostaną wytraceni z ziemi grzesznicy i niech nie będzie już niegodziwych! Błogosław, moja duszo, PANA. Alleluja.
