Lamentations 5

1 Remember, O Lord, what is come upon us: consider and behold our reproach.

Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.

2 Our inheritance is turned to aliens: our houses to strangers.

Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.

3 We are become orphans without a father: our mothers are as widows.

Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.

4 We have drunk our water for money: we have bought our wood.

Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.

5 We were dragged by the necks, we were weary and no rest was given us.

Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.

6 We have given our hand to Egypt, and to the Assyrians, that we might be satisfied with bread.

Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.

7 Our fathers have sinned, and are not: and we have borne their iniquities.

Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.

8 Servants have ruled over us: there was none to redeem us out of their hand.

Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.

9 We fetched our bread at the peril of our lives, because of the sword in the desert.

Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.

10 Our skin was burnt as an oven, by reason of the violence of the famine.

Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.

11 They oppressed the women in Sion, and the virgins in the cities of Juda.

Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.

12 The princes were hanged up by their hand: they did not respect the persons of the ancient.

Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.

13 They abused the young men indecently: and the children fell under the wood.

Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.

14 The ancients have ceased from the gates: the young men from the choir of the singers.

Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.

15 The joy of our heart is ceased, our dancing is turned into mourning.

Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.

16 The crown is fallen from our head woe to us, because we have sinned.

Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!

17 Therefore is our heart sorrowful, therefore are our eyes become dim,

Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.

18 For mount Sion, because it is destroyed, foxes have walked upon it.

Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.

19 But thou, O Lord, shalt remain for ever, thy throne from generation to generation.

Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.

20 Why wilt thou forget us for ever? why wilt thou forsake us for a long time?

Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?

21 Convert us, O Lord, to thee, and we shall be converted: renew our days, as from the beginning.

Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.

22 But thou hast utterly rejected us, thou art exceedingly angry against us.

Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?