Job 17
1 My spirit shall be wasted, my days shall be shortened, and only the grave remaineth for me.
“Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
2 I have not sinned, and my eye abideth in bitterness.
A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
3 Deliver me O Lord, and set me beside thee, and let any man’s hand fight against me.
Më jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
4 Thou hast set their heart far from understanding, therefore they shall not be exalted.
Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
5 He promiseth a prey to his companions, and the eyes of his children shall fail.
Kush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
6 He hath made me as it were a byword of the people, and I am an example before them.
Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
7 My eye is dim through indignation, and my limbs are brought as it were to nothing.
Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
8 The just shall be astonished at this, and the innocent shall be raised up against the hypocrite.
Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
9 And the just man shall hold on his way, and he that hath clean hands shall be stronger and stronger.
Megjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
10 Wherefore be you all converted, and come, and I shall not find among you any wise man.
Sa për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
11 My days have passed away, my thoughts are dissipated, tormenting my heart.
Ditët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
12 They have turned night into day, and after darkness I hope for light again.
Ata e ndërrojnë natën në ditë, “drita është afër”, thonë, për shkak të errësirës.
Në rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr, (Sheol h7585)
14 If I have said to rottenness: Thou art my father; to worms, my mother and my sister.
në rast se i them vendvarrit: “Ti je ati im”, dhe krimbave: “Jeni nëna ime dhe motra ime”,
15 Where is now then my expectation, and who considereth my patience?
ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
