2 Corinthians 4
1 Therefore, seeing we have this ministration, according as we have obtained mercy, we faint not;
| بنابراین چون این خدمت را داریم، چنانکه رحمت یافته‌ایم، خسته خاطر نمی شویم. | ۱ |
2 But we renounce the hidden things of dishonesty, not walking in craftiness, nor adulterating the word of God; but by manifestation of the truth commending ourselves to every man’s conscience, in the sight of God.
| بلکه خفایای رسوایی را ترک کرده، به مکر رفتارنمی کنیم و کلام خدا را مغشوش نمی سازیم، بلکه به اظهار راستی، خود را به ضمیر هرکس درحضور خدا مقبول می‌سازیم. | ۲ |
3 And if our gospel be also hid, it is hid to them that are lost,
| لیکن اگر بشارت ما مخفی است، بر هالکان مخفی است، | ۳ |
4 In whom the god of this world hath blinded the minds of unbelievers, that the light of the gospel of the glory of Christ, who is the image of God, should not shine unto them. (aiōn g165)
| که درایشان خدای این جهان فهم های بی‌ایمانشان راکور گردانیده است که مبادا تجلی بشارت جلال مسیح که صورت خداست، ایشان را روشن سازد. (aiōn g165) | ۴ |
5 For we preach not ourselves, but Jesus Christ our Lord; and ourselves your servants through Jesus.
| زیرا به خویشتن موعظه نمی کنیم بلکه به مسیح عیسی خداوند، اما به خویشتن که غلام شما هستیم بخاطر عیسی. | ۵ |
6 For God, who commanded the light to shine out of darkness, hath shined in our hearts, to give the light of the knowledge of the glory of God, in the face of Christ Jesus.
| زیرا خدایی که گفت تانور از ظلمت درخشید، همان است که در دلهای ما درخشید تا نور معرفت جلال خدا در چهره عیسی مسیح از ما بدرخشد. | ۶ |
7 But we have this treasure in earthen vessels, that the excellency may be of the power of God, and not of us.
| لیکن این خزینه را در ظروف خاکی داریم تابرتری قوت از آن خدا باشد نه از جانب ما. | ۷ |
8 In all things we suffer tribulation, but are not distressed; we are straitened, but are not destitute;
| درهرچیز زحمت کشیده، ولی در شکنجه نیستیم؛ متحیر ولی مایوس نی؛ | ۸ |
9 We suffer persecution, but are not forsaken; we are cast down, but we perish not:
| تعاقب کرده شده، لیکن نه متروک؛ افکنده شده، ولی هلاک شده نی؛ | ۹ |
10 Always bearing about in our body the mortification of Jesus, that the life also of Jesus may be made manifest in our bodies.
| پیوسته قتل عیسی خداوند را در جسد خودحمل می‌کنیم تا حیات عیسی هم در بدن ما ظاهرشود. | ۱۰ |
11 For we who live are always delivered unto death for Jesus’ sake; that the life also of Jesus may be made manifest in our mortal flesh.
| زیرا ما که زنده‌ایم، دائم بخاطر عیسی به موت سپرده می‌شویم تا حیات عیسی نیز درجسد فانی ما پدید آید. | ۱۱ |
12 So then death worketh in us, but life in you.
| پس موت در ما کارمی کند ولی حیات در شما. | ۱۲ |
13 But having the same spirit of faith, as it is written: I believed, for which cause I have spoken; we also believe, for which cause we speak also:
| اما چون همان روح ایمان را داریم، بحسب آنچه مکتوب است «ایمان آوردم پس سخن گفتم»، ما نیز چون ایمان داریم، از اینرو سخن می‌گوییم. | ۱۳ |
14 Knowing that he who raised up Jesus, will raise us up also with Jesus, and place us with you.
| چون می‌دانیم او که عیسی خداوندرا برخیزانید، ما را نیز با عیسی خواهد برخیزانیدو با شما حاضر خواهد ساخت. | ۱۴ |
15 For all things are for your sakes; that the grace abounding through many, may abound in thanksgiving unto the glory of God.
| زیرا که همه‌چیز برای شما است تا آن فیضی که بوسیله بسیاری افزوده شده است، شکرگزاری را برای تمجید خدا بیفزاید. | ۱۵ |
16 For which cause we faint not; but though our outward man is corrupted, yet the inward man is renewed day by day.
| از این جهت خسته خاطرنمی شویم، بلکه هرچند انسانیت ظاهری ما فانی می‌شود، لیکن باطن روز بروز تازه می‌گردد. | ۱۶ |
17 For that which is at present momentary and light of our tribulation, worketh for us above measure exceedingly an eternal weight of glory. (aiōnios g166)
| زیرا که این زحمت سبک ما که برای لحظه‌ای است، بار جاودانی جلال را برای ما زیاده و زیاده پیدا می‌کند. (aiōnios g166) | ۱۷ |
18 While we look not at the things which are seen, but at the things which are not seen. For the things which are seen, are temporal; but the things which are not seen, are eternal. (aiōnios g166)
| در حالی که ما نظر نمی کنیم به چیزهای دیدنی، بلکه به چیزهای نادیدنی، زیرا که آنچه دیدنی است، زمانی است و نادیدنی جاودانی. (aiōnios g166) | ۱۸ |
