Song of Solomon 2

1 I am a narcissus of Sharon, A lily of the valleys.

Jestem różą Saronu i lilią dolin.

2 As the lily among thorns, So is my love among the daughters.

Jak lilia między cierniami, tak moja umiłowana między pannami.

3 As the apple-tree among the trees of the wood, So is my beloved among the sons: In his shadow have I rapture and sit down; And his fruit is sweet to my taste.

Jak jabłoń między leśnymi drzewami, tak mój miły między młodzieńcami. Z wielkim pragnieniem usiadłam w jego cieniu, a jego owoc [jest] słodki memu podniebieniu.

4 He hath brought me to the house of wine, And his banner over me is love.

Wprowadził mnie do komnaty biesiadnej, a jego chorągwią nade mną jest miłość.

5 Sustain ye me with raisin-cakes, Refresh me with apples; For I am sick of love.

Pokrzepcie mnie bukłakami, posilcie mnie jabłkami, bo jestem chora z miłości.

6 His left hand is under my head, And his right hand doth embrace me.

Jego lewa ręka pod moją głową, a jego prawa ręka mnie obejmuje.

7 I charge you, daughters of Jerusalem, By the gazelles, or by the hinds of the field, That ye stir not up, nor awake [my] love, till he please.

Zaklinam was, córki Jerozolimy, na sarny i łanie polne: Nie budźcie mego umiłowanego i nie przerywajcie [jego] snu, dopóki nie zechce.

8 The voice of my beloved! Behold, he cometh Leaping upon the mountains, Skipping upon the hills.

Głos mego umiłowanego! Oto idzie, skacząc po górach, a podskakując po pagórkach.

9 My beloved is like a gazelle or a young hart. Behold, he standeth behind our wall, He looketh in through the windows, Glancing through the lattice.

Mój umiłowany podobny jest do sarny albo młodego jelenia. Oto stoi za naszym murem, zagląda przez okna, patrzy przez kraty.

10 My beloved spake and said unto me, Rise up, my love, my fair one, and come away.

Mój umiłowany odezwał się i powiedział mi: Wstań, moja umiłowana, moja piękna, i chodź!

11 For behold, the winter is past, The rain is over, it is gone:

Oto bowiem minęła zima, deszcz ustał i przeszedł.

12 The flowers appear on the earth; The time of singing is come, And the voice of the turtle-dove is heard in our land;

Kwiatki pokazały się na ziemi, nadszedł czas śpiewania i głos synogarlicy słychać w naszej ziemi.

13 The fig-tree melloweth her winter figs, And the vines in bloom give forth [their] fragrance. Arise, my love, my fair one, and come away!

Drzewo figowe już wypuściło swoje niedojrzałe figi, a kwitnąca winorośl wydaje swoją woń. Wstań, moja umiłowana, moja piękna, i chodź!

14 My dove, in the clefts of the rock, In the covert of the precipice, Let me see thy countenance, let me hear thy voice; For sweet is thy voice, and thy countenance is comely.

Moja gołębico, [mieszkająca] w skalnych szczelinach, w stromych kryjówkach, ukaż mi swoją twarz, daj mi usłyszeć swój głos, gdyż twój głos jest słodki i twoja twarz piękna.

15 Take us the foxes, The little foxes, that spoil the vineyards; For our vineyards are in bloom.

Schwytajcie nam lisy, małe lisy, które psują winnice, ponieważ nasze winnice kwitną.

16 My beloved is mine, and I am his; He feedeth [his flock] among the lilies,

Mój umiłowany [jest] mój, a ja jestem jego. Pasie on wśród lilii.

17 Until the day dawn, and the shadows flee away. Turn, my beloved: be thou like a gazelle or a young hart, Upon the mountains of Bether.

Nim zaświta dzień i znikną cienie, zawróć, mój umiłowany, bądź jak sarna albo młode jelenie na górach Beter.