Psalms 77
1 To the chief Musician. On Jeduthun. Of Asaph. A Psalm. My voice is unto God, and I will cry; my voice is unto God, and he will give ear unto me.
| بۆ گەورەی گۆرانیبێژان. ئاوازی یەدوتون، زەبوورێکی ئاساف. دەنگم بۆ خودا بەرز دەکەمەوە، هاوار دەکەم، دەنگم بۆ خودا بەرز دەکەمەوە بۆ ئەوەی گوێی لێم بێت. |
2 In the day of my trouble, I sought the Lord: my hand was stretched out in the night, and slacked not; my soul refused to be comforted.
| لە ڕۆژی تەنگانەم ڕوو لە پەروەردگار دەکەم، بە درێژایی شەو دەست پان دەکەمەوە، بێ ئەوەی سڕبێت. گیانم نەوازش ڕەت دەکاتەوە. |
3 I remembered God, and I moaned; I complained, and my spirit was overwhelmed. (Selah)
| بیر لە خودا دەکەمەوە و دەناڵێنم، ورد دەبمەوە و ڕۆحم دەبوورێتەوە. |
4 Thou holdest open mine eyelids; I am full of disquiet and cannot speak.
| پێڵووی چاوەکانمت گرت، شپرزە بووم، قسەم پێ نەکرا. |
5 I consider the days of old, the years of ancient times.
| بیر لە ڕۆژگاری دێرین دەکەمەوە، ساڵانی ڕابردوو. |
6 I remember my song in the night; I muse in mine own heart, and my spirit maketh diligent search.
| شەوانە لە دڵی خۆم بیر لە ئاوازەکانم دەکەمەوە، ورد دەبمەوە و ڕۆحم دەگەڕێت: |
7 Will the Lord cast off for ever? and will he be favourable no more?
| «ئایا هەتاهەتایە پەروەردگار ڕەتمان دەکاتەوە؟ چیتر لێمان ڕازی نابێتەوە؟ |
8 Hath his loving-kindness ceased for ever? hath [his] word come to an end from generation to generation?
| ئایا خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی هەتاهەتایە نەماوە؟ ئایا بەڵێنەکانی بۆ نەوە دوای نەوە دواییان هاتووە؟ |
9 Hath God forgotten to be gracious? or hath he in anger shut up his tender mercies? (Selah)
| ئایا خودا میهرەبانی لەبیر کردووە؟ یان لە تووڕەیی بەزەیی خۆی داخستووە؟» |
10 Then said I, This is my weakness: — the years of the right hand of the Most High
| ئینجا دەڵێم: «ئەمە دەردی منە: دەستە ڕاستەی خودای هەرەبەرز گۆڕاوە.» |
11 Will I remember, — the works of Jah; for I will remember thy wonders of old,
| کردارەکانی یەزدان دێنمەوە یادم، بێگومان پەرجووەکانی تۆم لەبیرە کە لە کۆنەوەیە. |
12 And I will meditate upon all thy work, and muse upon thy doings.
| لە هەموو کارەکانت ورد دەبمەوە و بیر لە کردەوە مەزنەکانت دەکەمەوە. |
13 O God, thy way is in the sanctuary: who is so great a god as God?
| ئەی خودایە، ڕێگات پیرۆزە. چ خودایەک وەک خودا مەزنە؟ |
14 Thou art the God that doest wonders; thou hast declared thy strength among the peoples.
| تۆ ئەو خودایەی کە پەرجووت کردووە و هێزی خۆتت لەنێو خەڵک دەرخستووە. |
15 Thou hast with [thine] arm redeemed thy people, the sons of Jacob and Joseph. (Selah)
| بە بازووی خۆت گەلی خۆتت کڕییەوە، نەوەی یاقوب و یوسف. |
16 The waters saw thee, O God, the waters saw thee; they trembled, yea, the depths were troubled:
| ئەی خودایە، کە ئاوەکان تۆیان بینی، کە ئاوەکان تۆیان بینی ترسان، بگرە قووڵاییەکان هەژان. |
17 The thick clouds poured out water; the skies sent out a sound, yea, thine arrows went abroad:
| هەورەکان ئاویان ڕشت، هەورەتریشقەکان دەنگیان دایەوە، هەروەها تیرەکانت بریسکانەوە. |
18 The voice of thy thunder was in the whirlwind, lightnings lit up the world; the earth was troubled and it quaked.
| گرمەی هەورەتریشقەی تۆ لە گەردەلوول، بروسکەکان دنیایان ڕووناک کردەوە، زەوی لەرزی و هەژا. |
19 Thy way is in the sea, and thy paths are in the great waters; and thy footsteps are not known.
| ڕێگات بە ناو دەریادایە، ڕێچکەکانت بە ناو ئاوە زۆرەکانە، شوێن پێیەکانت نەزانران. |
20 Thou leddest thy people like a flock by the hand of Moses and Aaron.
| لەسەر دەستی موسا و هارون، وەک مێگەلە مەڕ ڕێنمایی گەلی خۆتت کرد. |
