Psalms 38
1 A Psalm of David, to bring to remembrance. Jehovah, rebuke me not in thy wrath; neither chasten me in thy hot displeasure.
Давут язған күй: — (Әслимә үчүн) И Пәрвәрдигар, ғәзивиңдә тәнбиһ бәрмигәйсән, Қәһриңдә мени җазалимиғайсән!
2 For thine arrows stick fast in me, and thy hand cometh down upon me.
Чүнки оқлириң мени зәхимләндүрүп санҗиди, Қолуң үстүмдин қаттиқ басти.
3 There is no soundness in my flesh because of thine indignation; no peace in my bones, because of my sin.
Қаттиқ ғәзивиң түпәйлидин әтлиримдә һеч сақлиқ йоқ, Гунайим түпәйлидин устиханлиримда арам йоқтур.
4 For mine iniquities are gone over my head: as a heavy burden they are too heavy for me.
Чүнки гуналирим боюмдин ташти; Улар көтирәлмигүсиз еғир жүктәк мени бесивалди.
5 My wounds stink, they are corrupt, because of my foolishness.
Ахмақлиғимдин җараһәтлирим сесип, шәлвәрәп кәтти.
6 I am depressed; I am bowed down beyond measure; I go mourning all the day.
Азаптин бәллирим толиму пүкүлүп кәтти, Күн бойи ғәмгә петип жүримән!
7 For my loins are full of burning, and there is no soundness in my flesh.
Чатирақлирим отқа толди, Әтлиримниң сақ йери йоқтур.
8 I am faint and broken beyond measure; I roar by reason of the agitation of my heart.
Мән толиму һалсирап, езилип кәттим; Қәлбимдики азап-қайғу түпәйлидин һөкирәймән.
9 Lord, all my desire is before thee, and my sighing is not hid from thee.
Рәб, барлиқ арзуюм көз алдиңдидур; Уһ тартишлирим Сәндин йошурун әмәс;
10 My heart throbbeth, my strength hath left me; and the light of mine eyes, it also is no more with me.
Жүригим җиғилдап, һалимдин кәттим; Көзлиримниң нури өчти.
11 My lovers and mine associates stand aloof from my stroke; and my kinsmen stand afar off.
Яр-бурадәрлиримму мени урған ваба түпәйлидин, өзлирини мәндин тартти; Йеқинлиримму мәндин жирақ қачти.
12 And they that seek after my life lay snares [for me]; and they that seek my hurt speak mischievous things, and meditate deceits all the day long.
Җенимни алмақчи болғанлар қапқан қуриду; Маңа зиянни қәстлигәнләр зәһирини чачмақта; Улар күн бойи һейлә-микирләрни ойлимақта.
13 But I, as a deaf [man], hear not; and am as a dumb man that openeth not his mouth.
Лекин мән гас адәмдәк аңлимаймән, Гача адәмдәк ағзимни ачмаймән;
14 Yea, I am as a man that heareth not, and in whose mouth are no reproofs.
Бәрһәқ, мән аңлалмайдиған гаслардәк болуп қалдим; Ағзимда қилидиған рәддийә-тәнбиһ йоқ.
15 For in thee, Jehovah, do I hope: thou wilt answer, O Lord my God.
Чүнки үмүтүмни Сән Пәрвәрдигарға бағлидим; Рәб Худайим, Сән илтиҗайимға иҗабәт қилисән.
16 For I said, Let them not rejoice over me! When my foot slipped, they magnified [themselves] against me.
Чүнки мән: — «Улар мениң үстүмгә чиқип махтанмиғай; Болмиса, путлирим тейилип кәткәндә, улар шатлиниду» — дедим мән.
17 For I am ready to halt, and my pain is continually before me.
Чүнки мән дәлдәңшип, түгишәй дәп қалдим, Азавим көз алдимдин кәтмәйду.
18 For I will declare mine iniquity, I am grieved for my sin.
Чүнки мән өз яманлиғимни иқрар қилимән; Гунайим үстидә қайғуримән.
19 But mine enemies are lively, they are strong; and they that hate me wrongfully are multiplied:
Лекин дүшмәнлирим җушқун һәм күчлүктур; Қара чаплап, маңа нәпрәтләнгәнләрниң сани нурғундур.
20 And they that render evil for good are adversaries unto me; because I pursue what is good.
Вапаға җапа қилидиғанлар болса, мән билән қаршилишиду; Чүнки мән яхшилиқни көзләп, интилимән.
21 Forsake me not, Jehovah; O my God, be not far from me.
И Пәрвәрдигар, мәндин ваз кәчмигәйсән! И Худайим, мәндин жирақлашмиғайсән!
22 Make haste to help me, O Lord, my salvation.
И Рәб, мениң ниҗатлиғим, Маңа чапсан ярдәм қилғайсән!
