Psalms 2

1 Why are the nations in tumultuous agitation, and [why] do the peoples meditate a vain thing?

Διά τι εφρύαξαν τα έθνη και οι λαοί εμελέτησαν μάταια;

2 The kings of the earth set themselves, and the princes plot together, against Jehovah and against his anointed:

Παρεστάθησαν οι βασιλείς της γης, και οι άρχοντες συνήχθησαν ομού, κατά του Κυρίου, και κατά του χριστού αυτού, λέγοντες,

3 Let us break their bonds asunder, and cast away their cords from us!

Ας διασπάσωμεν τους δεσμούς αυτών, και ας απορρίψωμεν αφ' ημών τας αλύσεις αυτών.

4 He that dwelleth in the heavens shall laugh, the Lord shall have them in derision.

Ο καθήμενος εν ουρανοίς θέλει γελάσει· ο Κύριος θέλει εκμυκτηρίσει αυτούς.

5 Then will he speak to them in his anger, and in his fierce displeasure will he terrify them:

Τότε θέλει λαλήσει προς αυτούς εν τη οργή αυτού, και εν τω θυμώ αυτού θέλει συνταράξει αυτούς.

6 And I have anointed my king upon Zion, the hill of my holiness.

Αλλ' εγώ, θέλει ειπεί, έχρισα τον Βασιλέα μου επί Σιών, το όρος το άγιόν μου.

7 I will declare the decree: Jehovah hath said unto me, Thou art my Son; I this day have begotten thee.

Εγώ θέλω αναγγείλει το πρόσταγμα· ο Κύριος είπε προς εμέ, Υιός μου είσαι σύ· εγώ σήμερον σε εγέννησα·

8 Ask of me, and I will give thee nations for an inheritance, and for thy possession the ends of the earth:

Ζήτησον παρ' εμού, και θέλω σοι δώσει τα έθνη κληρονομίαν σου, και ιδιοκτησίαν σου τα πέρατα της γής·

9 Thou shalt break them with a sceptre of iron, as a potter's vessel thou shalt dash them in pieces.

θέλεις ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά· ως σκεύος κεραμέως θέλεις συντρίψει αυτούς.

10 And now, O kings, be ye wise, be admonished, ye judges of the earth.

Τώρα λοιπόν, βασιλείς, συνετίσθητε· διδάχθητε, κριταί της γης.

11 Serve Jehovah with fear, and rejoice with trembling.

Δουλεύετε τον Κύριον εν φόβω και αγάλλεσθε εν τρόμω.

12 Kiss the Son, lest he be angry, and ye perish in the way, though his anger burn but a little. Blessed are all who have their trust in him.

Φιλείτε τον Υιόν, μήποτε οργισθή, και απολεσθήτε εκ της οδού, όταν εξαφθή ταχέως ο θυμός αυτού. Μακάριοι πάντες οι πεποιθότες επ' αυτόν.