Psalms 108

1 A Song, a Psalm of David. My heart is fixed, O God: I will sing, yea, I will sing psalms, even [with] my glory.

«Ωιδή Ψαλμού του Δαβίδ.» Ετοίμη είναι η καρδία μου, Θεέ· θέλω ψάλλει και θέλω ψαλμωδεί εν τη δόξη μου.

2 Awake, lute and harp: I will wake the dawn.

Εξεγέρθητι, ψαλτήριον, και κιθάρα· θέλω εξεγερθή το πρωΐ.

3 I will give thee thanks among the peoples, O Jehovah; of thee will I sing psalms among the nations:

Θέλω σε επαινέσει, Κύριε, μεταξύ λαών, και θέλω ψαλμωδεί εις σε μεταξύ εθνών·

4 For thy loving-kindness is great above the heavens, and thy truth is unto the clouds.

διότι εμεγαλύνθη έως των ουρανών το έλεός σου και έως των νεφελών η αλήθειά σου.

5 Be thou exalted above the heavens, O God, and thy glory above all the earth.

Υψώθητι, Θεέ, επί τους ουρανούς· και η δόξα σου ας ήναι εφ' όλην την γήν·

6 That thy beloved ones may be delivered: save with thy right hand, and answer me.

διά να ελευθερόνωνται οι αγαπητοί σου· σώσον διά της δεξιάς σου και επάκουσόν μου.

7 God hath spoken in his holiness: I will exult, I will divide Shechem, and mete out the valley of Succoth.

Ο Θεός ελάλησεν εν τω αγιαστηρίω αυτού· θέλω χαίρει, θέλω μοιράσει την Συχέμ και την κοιλάδα Σοκχώθ θέλω διαμετρήσει·

8 Gilead is mine, Manasseh is mine, and Ephraim is the strength of my head; Judah is my law-giver;

Εμού είναι ο Γαλαάδ, εμού ο Μανασσής· ο μεν Εφραΐμ είναι η δύναμις της κεφαλής μου· ο δε Ιούδας ο νομοθέτης μου·

9 Moab is my wash-pot; upon Edom will I cast my sandal; over Philistia will I shout aloud.

Ο Μωάβ είναι η λεκάνη του πλυσίματός μου· επί τον Εδώμ θέλω ρίψει το υπόδημά μου· θέλω αλαλάξει επί την Παλαιστίνην.

10 Who will bring me into the strong city? who will lead me unto Edom?

Τις θέλει με φέρει εις την περιτετειχισμένην πόλιν; τις θέλει με οδηγήσει έως Εδώμ;

11 [Wilt] not [thou], O God, who didst cast us off? and didst not go forth, O God, with our armies?

ουχί συ, Θεέ, ο απορρίψας ημάς; και δεν θέλεις εξέλθει, Θεέ, μετά των στρατευμάτων ημών;

12 Give us help from trouble; for vain is man's deliverance.

Βοήθησον ημάς από της θλίψεως, διότι ματαία είναι η παρά των ανθρώπων σωτηρία.

13 Through God we shall do valiantly; and he it is that will tread down our adversaries.

Διά του Θεού θέλομεν κάμει ανδραγαθίας· και αυτός θέλει καταπατήσει τους εχθρούς ημών.