Proverbs 22
1 A [good] name is rather to be chosen than great riches; loving favour rather than silver and gold.
Προτιμότερον όνομα καλόν παρά πλούτη μεγάλα, χάρις αγαθή παρά αργύριον και χρυσίον.
2 The rich and poor meet together; Jehovah is the maker of them all.
Πλούσιος και πτωχός συναπαντώνται· ο Κύριος είναι ο Ποιητής αμφοτέρων τούτων.
3 A prudent [man] seeth the evil, and hideth himself; but the simple pass on, and are punished.
Ο φρόνιμος προβλέπει το κακόν και κρύπτεται· οι άφρονες όμως προχωρούσι και τιμωρούνται.
4 The reward of humility [and] the fear of Jehovah is riches, and honour, and life.
Η αμοιβή της ταπεινώσεως και του φόβου του Κυρίου είναι πλούτος και δόξα και ζωή.
5 Thorns [and] snares are in the way of the perverse: he that keepeth his soul holdeth himself far from them.
Τρίβολοι και παγίδες είναι εν τη οδώ του σκολιού· όστις φυλάττει την ψυχήν αυτού, θέλει είσθαι μακράν απ' αυτών.
6 Train up the child according to the tenor of his way, and when he is old he will not depart from it.
Δίδαξον το παιδίον εν αρχή της οδού αυτού· και δεν θέλει απομακρυνθή απ' αυτής ουδέ όταν γηράση.
7 The rich ruleth over the poor; and the borrower is servant to the lender.
Ο πλούσιος εξουσιάζει τους πτωχούς· και ο δανειζόμενος είναι δούλος του δανείζοντος.
8 He that soweth unrighteousness shall reap iniquity, and the rod of his wrath shall have an end.
Ο σπείρων ανομίαν θέλει θερίσει συμφοράς· και η ράβδος της ύβρεως αυτού θέλει εκλείψει.
9 He that hath a bountiful eye shall be blessed, for he giveth of his bread to the poor.
Ο έχων όμμα αγαθόν θέλει ευλογηθή· διότι δίδει εκ του άρτου αυτού εις τον πτωχόν.
10 Cast out the scorner, and contention will depart, and strife and ignominy shall cease.
Εκδίωξον τον χλευαστήν και θέλει συνεξέλθει η φιλονεικία, και η έρις και η ύβρις θέλουσι παύσει.
11 He that loveth pureness of heart, upon whose lips is grace, the king is his friend.
Όστις αγαπά την καθαρότητα της καρδίας, διά την χάριν των χειλέων αυτού ο βασιλεύς θέλει είσθαι φίλος αυτού.
12 The eyes of Jehovah preserve knowledge; but he overthroweth the words of the unfaithful.
Οι οφθαλμοί του Κυρίου περιφρουρούσι την γνώσιν· ανατρέπει δε τας υποθέσεις του παρανόμου.
13 The sluggard saith, There is a lion without, I shall be killed in the streets!
Ο οκνηρός λέγει, Λέων είναι έξω· εν τω μέσω των πλατειών θέλω φονευθή.
14 The mouth of strange women is a deep ditch: he with whom Jehovah is displeased shall fall therein.
Στόμα γυναικός αλλοτρίας είναι λάκκος βαθύς· ο μισούμενος υπό Κυρίου θέλει εμπέσει εις αυτόν.
15 Folly is bound in the heart of a child; the rod of correction shall drive it far from him.
Η ανοησία είναι συνδεδεμένη μετά της καρδίας του παιδίου· η ράβδος της παιδείας θέλει αποχωρίσει αυτήν απ' αυτού.
16 He that oppresseth the poor, it is to enrich him; he that giveth to the rich, [bringeth] only to want.
Όστις καταθλίβει τον πτωχόν διά να αυξήση τα πλούτη αυτού, και όστις δίδει εις τον πλούσιον, θέλει ελθεί βεβαίως εις ένδειαν.
17 Incline thine ear, and hear the words of the wise, and apply thy heart unto my knowledge.
Κλίνον το ωτίον σου και άκουε τους λόγους των σοφών, και προσκόλλησον την καρδίαν σου εις την γνώσιν μου·
18 For it is a pleasant thing if thou keep them within thee: they shall be together fitted on thy lips.
διότι είναι τερπνοί, εάν φυλάττη αυτούς εν τη καρδία σου· και θέλουσι συναρμόζεσθαι ομού επί των χειλέων σου.
19 That thy confidence may be in Jehovah, I have made [them] known to thee this day, even to thee.
Διά να ήναι το θάρρος σου επί τον Κύριον, εδίδαξα ταύτα εις σε την ημέραν ταύτην, μάλιστα εις σε.
20 Have not I written to thee excellent things, in counsels and knowledge,
Δεν έγραψα εις σε πολλάκις διά συμβουλών και γνώσεων,
21 that I might make thee know the certainty of the words of truth; that thou mightest carry back words of truth to them that send thee?
διά να σε κάμω να γνωρίσης την βεβαιότητα των λόγων της αληθείας, ώστε να αποκρίνησαι λόγους αληθείας προς τους εξαποστέλλοντάς σε;
22 Rob not the poor, because he is poor, neither oppress the afflicted in the gate;
Μη γυμνόνης τον πτωχόν, διότι είναι πτωχός· μηδέ κατάθλιβε εις την πύλην τον δυστυχούντα·
23 for Jehovah will plead their cause, and despoil the soul of those that despoil them.
διότι ο Κύριος θέλει εκδικάσει την δίκην αυτών· και θέλει γυμνώσει την ψυχήν των γυμνωσάντων αυτούς.
24 Make no friendship with an angry man, and go not with a furious man;
Μη κάμνε φιλίαν μετά ανθρώπου θυμώδους· και μετά ανθρώπου οργίλου μη συμπεριπάτει·
25 lest thou learn his paths, and get a snare to thy soul.
μήποτε μάθης τας οδούς αυτού, και λάβης παγίδα εις την ψυχήν σου.
26 Be not of them that strike hands, of them that are sureties for debts:
Μη έσο εκ των διδόντων χείρα, εκ των εγγυωμένων διά χρέη.
27 if thou hast nothing to pay, why should he take away thy bed from under thee?
Εάν δεν έχης πόθεν να πληρώσης, διά τι να πάρωσι την κλίνην σου υποκάτωθέν σου;
28 Remove not the ancient landmark which thy fathers have set.
Μη μετακίνει όρια αρχαία, τα οποία έθεσαν οι πατέρες σου.
29 Hast thou seen a man diligent in his work? He shall stand before kings; he shall not stand before the mean.
Είδες άνθρωπον επιτήδειον εις τα έργα αυτού; αυτός θέλει παρασταθή ενώπιον βασιλέων· δεν θέλει παρασταθή ενώπιον ουτιδανών.
