Proverbs 11
1 A false balance is an abomination to Jehovah; but a just weight is his delight.
Ялған тараза Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Адил җиң теши Уни хурсән қилар.
2 [When] pride cometh, then cometh shame; but with the lowly is wisdom.
Тәкәббурлуқ билән биргә шәрмәндичилик әгишип келәр; Лекин даналиқ кичик пеилларға һәмраһ болар.
3 The integrity of the upright guideth them; but the crookedness of the unfaithful destroyeth them.
Тоғриларниң сәмимийлиги өзини йетәкләр; Лекин каззапларниң әгирлиги өзини вәйран қилар.
4 Wealth profiteth not in the day of wrath; but righteousness delivereth from death.
Худаниң ғәзәп күнидә мал-дунияниң пайдиси болмас; Лекин һәққанийәт адәмни өлүмдин қутқузар.
5 The righteousness of the perfect maketh plain his way; but the wicked falleth by his own wickedness.
Камил адәмниң һәққанийлиғи өзини түз йолға башлар; Яман адәм өз яманлиғидин жиқилар.
6 The righteousness of the upright delivereth them; but the treacherous are taken in their own craving.
Дурус адәмләрниң һәққанийлиғи өзлирини қутқузар; Лекин каззаплар өз һейлә-нәйриңидин тутулар.
7 When a wicked man dieth, [his] expectation shall perish; and the hope of evil [men] perisheth.
Рәзил адәм өлсә, униң үмүти йоққа чиқар; Гунакарниң үмүти ахири қуруқ қалар.
8 The righteous is delivered out of trouble, and the wicked cometh in his stead.
Һәққаний адәм қийинчилиқтин халий қилинар; Рәзил адәм униң орниға тутулар.
9 With his mouth a hypocrite destroyeth his neighbour; but through knowledge are the righteous delivered.
Мунапиқлар өз ағзи билән йеқинини бузар; Лекин һәққанийлар билими билән қутқузулар.
10 When it goeth well with the righteous, the city rejoiceth; and when the wicked perish, there is shouting.
Һәққаний адәм ронақ тапса, шәһәр хуш болар; Рәзил адәм һалак болса, хәлиқ тәнтәнә қилар.
11 By the blessing of the upright the city is exalted; but it is overthrown by the mouth of the wicked.
Тоғриларниң бәрикәт тиләшлири билән шәһәр гүллинәр; Лекин рәзилләрниң тили билән вәйран болар.
12 He that despiseth his neighbour is void of heart; but a man of understanding holdeth his peace.
Өз йеқинини сөкидиған киши — әқилсиздур; Амма йорутулған адәм ағзини жиғар.
13 He that goeth about talebearing revealeth secrets; but he that is of a faithful spirit concealeth the matter.
Гәп тошуғучи мәхпийәтләрни ашкарилар; Садиқ адәм аманәткә хиянәт қилмас.
14 Where no advice is, the people fall; but in the multitude of counsellors there is safety.
Йолйоруқ кам болса, әл-жут жиқилар; Улуқ бир мәслиһәтчи болса, әл ниҗат тапар.
15 It goeth ill with him that is surety for another; but he that hateth suretyship is secure.
Ятқа борун болған киши зиян тартмай қалмас; Қол беришип кепил болушни яман көргән кишиниң қулиқи тинич болар.
16 A gracious woman retaineth honour; and the violent retain riches.
Шапаәтлик аял иззәт-һөрмәтни қолдин бәрмәс; Зораванлар байлиқни қолдин бәрмәс.
17 The merciful man doeth good to his own soul; but the cruel troubleth his own flesh.
Рәһимдил өз-өзигә бәхит яритар; Рәһимсиз өз тенини ағритар.
18 The wicked worketh a deceitful work; but he that soweth righteousness hath a sure reward.
Яман адәмләрниң алған иш һәққи уларни алдар, бәрикәтсиз болар; Амма һәққанийәт териғучи адәм әмәлий инъам алар.
19 As righteousness [tendeth] to life, so he that pursueth evil [doeth it] to his own death.
Һәққанийәт адәмгә һаятлиқ тапқузар; Яманлиқни көзләп жүридиған киши өлүмгә йүз тутар.
20 The perverse in heart are abomination to Jehovah; but they that are perfect in [their] way are his delight.
Нийити бузуқ киши Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Амма йоли диянәтлик кишиләр униң хурсәнлигидур.
21 Hand for hand! an evil [man] shall not be held innocent; but the seed of the righteous shall be delivered.
Қол тутушуп бирләшсиму, яманлар җазаға тартилмай қалмас; Лекин һәққанийларниң нәсли ниҗат тапар.
22 A fair woman who is without discretion, is [as] a gold ring in a swine's snout.
Чирайлиқ амма тетиқсиз хотун, Чошқиниң тумшуғиға алтун һалқа салғандәктур.
23 The desire of the righteous is only good; the expectation of the wicked is wrath.
Һәққанийларниң арзуси пәқәт яхши мевә елип келәр; Яманларниң күткини ғәзәп-нәпрәттур.
24 There is that scattereth, and yet increaseth; and there is that withholdeth more than is right, but [it tendeth] only to want.
Бирәв мәртләрчә тарқатсиму, гүллинәр; Йәнә бирәв беришкә тегишлигини айисиму, пәқәт намратлишар.
25 The liberal soul shall be made fat, and he that watereth shall be watered also himself.
Мәрт адәм әтлинәр; Башқиларни суғарғучи өзиму суғирилар.
26 He that withholdeth corn, the people curse him; but blessing shall be upon the head of him that selleth it.
Ашлиқни сатмай бесивалған киши әлниң ләнитигә учрайду; Лекин ашлиқни сетип бәргүчигә бәрикәт тилинәр.
27 He that is earnest after good seeketh favour; but he that searcheth for mischief, it shall come upon him.
Яхшилиқни издәп интилгән адәм шапаәт тапар; Яманлиқни издигән адәм өзи яманлиқ көрәр.
28 He that trusteth in his riches shall fall; but the righteous shall flourish as a leaf.
Өз мал-дуниясиға таянғучи жиқилар; Һәққаний киши йопурмақтәк көкирәр.
29 He that troubleth his own house shall inherit wind; and the fool shall be servant to the wise of heart.
Өз өйигә азарчилиқ салған киши шамалға мирас болар; Әқилсиз адәм ақиланиниң қули болуп қалар.
30 The fruit of the righteous is a tree of life; and the wise winneth souls.
Һәққанийниң беридиған мевиси «һаятлиқ дәриғи»дур; Дана киши көңүлләрни [һаятлиққа] майил қилар.
31 Behold, the righteous shall be requited on the earth: how much more the wicked and the sinner.
Қараңлар, һәққаний адәм бу дунияда [сәһвәнлиги үчүн] бәдәл төлигән йәрдә, Рәзилләр билән гунакарларниң ақивити қандақ болар?
