Luke 23
1 And the whole multitude of them, rising up, led him to Pilate.
தத: ஸபா⁴ஸ்தா²: ஸர்வ்வலோகா உத்தா²ய தம்’ பீலாதஸம்முக²ம்’ நீத்வாப்ரோத்³ய வக்துமாரேபி⁴ரே,
2 And they began to accuse him, saying, We have found this [man] perverting our nation, and forbidding to give tribute to Caesar, saying that he himself is Christ, a king.
ஸ்வமபி⁴ஷிக்தம்’ ராஜாநம்’ வத³ந்தம்’ கைமரராஜாய கரதா³நம்’ நிஷேத⁴ந்தம்’ ராஜ்யவிபர்ய்யயம்’ குர்த்தும்’ ப்ரவர்த்தமாநம் ஏந ப்ராப்தா வயம்’|
3 And Pilate demanded of him saying, Art thou the king of the Jews? And he answering him said, Thou sayest.
ததா³ பீலாதஸ்தம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந் த்வம்’ கிம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜா? ஸ ப்ரத்யுவாச த்வம்’ ஸத்யமுக்தவாந்|
4 And Pilate said to the chief priests and the crowds, I find no guilt in this man.
ததா³ பீலாத: ப்ரதா⁴நயாஜகாதி³லோகாந் ஜகா³த்³, அஹமேதஸ்ய கமப்யபராத⁴ம்’ நாப்தவாந்|
5 But they insisted, saying, He stirs up the people, teaching throughout all Judaea, beginning from Galilee even on to here.
ததஸ்தே புந: ஸாஹமிநோ பூ⁴த்வாவத³ந், ஏஷ கா³லீல ஏதத்ஸ்தா²நபர்ய்யந்தே ஸர்வ்வஸ்மிந் யிஹூதா³தே³ஸே² ஸர்வ்வால்லோகாநுபதி³ஸ்²ய குப்ரவ்ரு’த்திம்’ க்³ராஹீதவாந்|
6 But Pilate, having heard Galilee [named], demanded if the man were a Galilaean;
ததா³ பீலாதோ கா³லீலப்ரதே³ஸ²ஸ்ய நாம ஸ்²ருத்வா பப்ரச்ச², கிமயம்’ கா³லீலீயோ லோக: ?
7 and having learned that he was of Herod's jurisdiction, remitted him to Herod, who himself also was at Jerusalem in those days.
தத: ஸ கா³லீல்ப்ரதே³ஸீ²யஹேரோத்³ராஜஸ்ய ததா³ ஸ்தி²தேஸ்தஸ்ய ஸமீபே யீஸு²ம்’ ப்ரேஷயாமாஸ|
8 And when Herod saw Jesus he greatly rejoiced, for he had been a long while desirous of seeing him, because of hearing many things concerning him, and he hoped to see some sign done by him;
ததா³ ஹேரோத்³ யீஸு²ம்’ விலோக்ய ஸந்துதோஷ, யத: ஸ தஸ்ய ப³ஹுவ்ரு’த்தாந்தஸ்²ரவணாத் தஸ்ய கிஞிசதா³ஸ்²சர்ய்யகர்ம்ம பஸ்²யதி இத்யாஸா²ம்’ க்ரு’த்வா ப³ஹுகாலமாரப்⁴ய தம்’ த்³ரஷ்டும்’ ப்ரயாஸம்’ க்ரு’தவாந்|
9 and he questioned him in many words, but he answered him nothing.
தஸ்மாத் தம்’ ப³ஹுகதா²: பப்ரச்ச² கிந்து ஸ தஸ்ய கஸ்யாபி வாக்யஸ்ய ப்ரத்யுத்தரம்’ நோவாச|
10 And the chief priests and the scribes stood and accused him violently.
அத² ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாபகாஸ்²ச ப்ரோத்திஷ்ட²ந்த: ஸாஹஸேந தமபவதி³தும்’ ப்ராரேபி⁴ரே|
11 And Herod with his troops having set him at nought and mocked him, having put a splendid robe upon him, sent him back to Pilate.
ஹேரோத்³ தஸ்ய ஸேநாக³ணஸ்²ச தமவஜ்ஞாய உபஹாஸத்வேந ராஜவஸ்த்ரம்’ பரிதா⁴ப்ய புந: பீலாதம்’ ப்ரதி தம்’ ப்ராஹிணோத்|
12 And Pilate and Herod became friends with one another the same day, for they had been at enmity before between themselves.
பூர்வ்வம்’ ஹேரோத்³பீலாதயோ: பரஸ்பரம்’ வைரபா⁴வ ஆஸீத் கிந்து தத்³தி³நே த்³வயோ ர்மேலநம்’ ஜாதம்|
13 And Pilate, having called together the chief priests and the rulers and the people,
பஸ்²சாத் பீலாத: ப்ரதா⁴நயாஜகாந் ஸா²ஸகாந் லோகாம்’ஸ்²ச யுக³பதா³ஹூய ப³பா⁴ஷே,
14 said to them, Ye have brought to me this man as turning away the people [to rebellion], and behold, I, having examined him before you, have found nothing criminal in this man as to the things of which ye accuse him;
ராஜ்யவிபர்ய்யயகாரகோயம் இத்யுக்த்வா மநுஷ்யமேநம்’ மம நிகடமாநைஷ்ட கிந்து பஸ்²யத யுஷ்மாகம்’ ஸமக்ஷம் அஸ்ய விசாரம்’ க்ரு’த்வாபி ப்ரோக்தாபவாதா³நுரூபேணாஸ்ய கோப்யபராத⁴: ஸப்ரமாணோ ந ஜாத: ,
15 nor Herod either, for I remitted you to him, and behold, nothing worthy of death is done by him.
யூயஞ்ச ஹேரோத³: ஸந்நிதௌ⁴ ப்ரேஷிதா மயா தத்ராஸ்ய கோப்யபராத⁴ஸ்தேநாபி ந ப்ராப்த: | பஸ்²யதாநேந வத⁴ஹேதுகம்’ கிமபி நாபராத்³த⁴ம்’|
16 Having chastised him therefore, I will release him.
தஸ்மாதே³நம்’ தாட³யித்வா விஹாஸ்யாமி|
17 (Now he was obliged to release one for them at the feast.)
தத்ரோத்ஸவே தேஷாமேகோ மோசயிதவ்ய: |
18 But they cried out in a mass saying, Away with this [man] and release Barabbas to us;
இதி ஹேதோஸ்தே ப்ரோச்சைரேகதா³ ப்ரோசு: , ஏநம்’ தூ³ரீக்ரு’த்ய ப³ரப்³பா³நாமாநம்’ மோசய|
19 who was one who, for a certain tumult which had taken place in the city, and [for] murder, had been cast into prison.
ஸ ப³ரப்³பா³ நக³ர உபப்லவவதா⁴பராதா⁴ப்⁴யாம்’ காராயாம்’ ப³த்³த⁴ ஆஸீத்|
20 Pilate therefore, desirous to release Jesus, again addressed [them].
கிந்து பீலாதோ யீஸு²ம்’ மோசயிதும்’ வாஞ்ச²ந் புநஸ்தாநுவாச|
21 But they cried out in reply saying, Crucify, crucify him.
ததா²ப்யேநம்’ க்ருஸே² வ்யத⁴ க்ருஸே² வ்யதே⁴தி வத³ந்தஸ்தே ருருவு: |
22 And he said the third time to them, What evil then has this [man] done? I have found no cause of death in him: I will chastise him therefore and release him.
தத: ஸ த்ரு’தீயவாரம்’ ஜகா³த³ குத: ? ஸ கிம்’ கர்ம்ம க்ரு’தவாந்? நாஹமஸ்ய கமபி வதா⁴பராத⁴ம்’ ப்ராப்த: கேவலம்’ தாட³யித்வாமும்’ த்யஜாமி|
23 But they were urgent with loud voices, begging that he might be crucified. And their voices [and those of the chief priests] prevailed.
ததா²பி தே புநரேநம்’ க்ருஸே² வ்யத⁴ இத்யுக்த்வா ப்ரோச்சைர்த்³ரு’ட⁴ம்’ ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரிரே;
24 And Pilate adjudged that what they begged should take place.
தத: ப்ரதா⁴நயாஜகாதீ³நாம்’ கலரவே ப்ரப³லே ஸதி தேஷாம்’ ப்ரார்த²நாரூபம்’ கர்த்தும்’ பீலாத ஆதி³தே³ஸ²|
25 And he released him who, for tumult and murder, had been cast into prison, whom they begged for, and Jesus he delivered up to their will.
ராஜத்³ரோஹவத⁴யோரபராதே⁴ந காராஸ்த²ம்’ யம்’ ஜநம்’ தே யயாசிரே தம்’ மோசயித்வா யீஸு²ம்’ தேஷாமிச்சா²யாம்’ ஸமார்பயத்|
26 And as they led him away, they laid hold on a certain Simon, a Cyrenian, coming from the field, and put the cross upon him to bear it behind Jesus.
அத² தே யீஸு²ம்’ க்³ரு’ஹீத்வா யாந்தி, ஏதர்ஹி க்³ராமாதா³க³தம்’ ஸி²மோநநாமாநம்’ குரீணீயம்’ ஜநம்’ த்⁴ரு’த்வா யீஸோ²: பஸ்²சாந்நேதும்’ தஸ்ய ஸ்கந்தே⁴ க்ருஸ²மர்பயாமாஸு: |
27 And a great multitude of the people, and of women who wailed and lamented him, followed him.
ததோ லோகாரண்யமத்⁴யே ப³ஹுஸ்த்ரியோ ருத³த்யோ விலபந்த்யஸ்²ச யீஸோ²: பஸ்²சாத்³ யயு: |
28 And Jesus turning round to them said, Daughters of Jerusalem, do not weep over me, but weep over yourselves and over your children;
கிந்து ஸ வ்யாகு⁴ட்ய தா உவாச, ஹே யிரூஸா²லமோ நார்ய்யோ யுயம்’ மத³ர்த²ம்’ ந ருதி³த்வா ஸ்வார்த²ம்’ ஸ்வாபத்யார்த²ஞ்ச ருதி³தி;
29 for behold, days are coming in which they will say, Blessed [are] the barren, and wombs that have not borne, and breasts that have not given suck.
பஸ்²யத ய: கதா³பி க³ர்ப⁴வத்யோ நாப⁴வந் ஸ்தந்யஞ்ச நாபாயயந் தாத்³ரு’ஸீ² ர்வந்த்⁴யா யதா³ த⁴ந்யா வக்ஷ்யந்தி ஸ கால ஆயாதி|
30 Then shall they begin to say to the mountains, Fall upon us; and to the hills, Cover us:
ததா³ ஹே ஸை²லா அஸ்மாகமுபரி பதத, ஹே உபஸை²லா அஸ்மாநாச்சா²த³யத கதா²மீத்³ரு’ஸீ²ம்’ லோகா வக்ஷ்யந்தி|
31 for if these things are done in the green tree, what shall take place in the dry?
யத: ஸதேஜஸி ஸா²கி²நி சேதே³தத்³ க⁴டதே தர்ஹி ஸு²ஷ்கஸா²கி²நி கிம்’ ந க⁴டிஷ்யதே?
32 Now two others also, malefactors, were led with him to be put to death.
ததா³ தே ஹந்தும்’ த்³வாவபராதி⁴நௌ தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ நிந்யு: |
33 And when they came to the place which is called Skull, there they crucified him, and the malefactors, one on the right hand, the other on the left.
அபரம்’ ஸி²ர: கபாலநாமகஸ்தா²நம்’ ப்ராப்ய தம்’ க்ருஸே² விவிது⁴: ; தத்³த்³வயோரபராதி⁴நோரேகம்’ தஸ்ய த³க்ஷிணோ தத³ந்யம்’ வாமே க்ருஸே² விவிது⁴: |
34 And Jesus said, Father, forgive them, for they know not what they do. And, parting out his garments, they cast lots.
ததா³ யீஸு²ரகத²யத், ஹே பிதரேதாந் க்ஷமஸ்வ யத ஏதே யத் கர்ம்ம குர்வ்வந்தி தந் ந விது³: ; பஸ்²சாத்தே கு³டிகாபாதம்’ க்ரு’த்வா தஸ்ய வஸ்த்ராணி விப⁴ஜ்ய ஜக்³ரு’ஹு: |
35 And the people stood beholding, and the rulers also [with them] sneered, saying, He has saved others; let him save himself if this is the Christ, the chosen one of God.
தத்ர லோகஸம்’க⁴ஸ்திஷ்ட²ந் த³த³ர்ஸ²; தே தேஷாம்’ ஸா²ஸகாஸ்²ச தமுபஹஸ்ய ஜக³து³: , ஏஷ இதராந் ரக்ஷிதவாந் யதீ³ஸ்²வரேணாபி⁴ருசிதோ (அ)பி⁴ஷிக்தஸ்த்ராதா ப⁴வதி தர்ஹி ஸ்வமது⁴நா ரக்ஷது|
36 And the soldiers also made game of him, coming up offering him vinegar,
தத³ந்ய: ஸேநாக³ணா ஏத்ய தஸ்மை அம்லரஸம்’ த³த்வா பரிஹஸ்ய ப்ரோவாச,
37 and saying, If thou be the king of the Jews, save thyself.
சேத்த்வம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜாஸி தர்ஹி ஸ்வம்’ ரக்ஷ|
38 And there was also an inscription [written] over him in Greek, and Roman, and Hebrew letters: This is the King of the Jews.
யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜேதி வாக்யம்’ யூநாநீயரோமீயேப்³ரீயாக்ஷரை ர்லிகி²தம்’ தச்சி²ரஸ ஊர்த்³த்⁴வே(அ)ஸ்தா²ப்யத|
39 Now one of the malefactors who had been hanged spoke insultingly to him, saying, Art not thou the Christ? save thyself and us.
ததோ³ப⁴யபார்ஸ்²வயோ ர்வித்³தௌ⁴ யாவபராதி⁴நௌ தயோரேகஸ்தம்’ விநிந்த்³ய ப³பா⁴ஷே, சேத்த்வம் அபி⁴ஷிக்தோஸி தர்ஹி ஸ்வமாவாஞ்ச ரக்ஷ|
40 But the other answering rebuked him, saying, Dost thou too not fear God, thou that art under the same judgment?
கிந்த்வந்யஸ்தம்’ தர்ஜயித்வாவத³த், ஈஸ்²வராத்தவ கிஞ்சித³பி ப⁴யம்’ நாஸ்தி கிம்’? த்வமபி ஸமாநத³ண்டோ³ஸி,
41 and we indeed justly, for we receive the just recompense of what we have done; but this [man] has done nothing amiss.
யோக்³யபாத்ரே ஆவாம்’ ஸ்வஸ்வகர்ம்மணாம்’ ஸமுசிதப²லம்’ ப்ராப்நுவ: கிந்த்வநேந கிமபி நாபராத்³த⁴ம்’|
42 And he said to Jesus, Remember me, [Lord, ] when thou comest in thy kingdom.
அத² ஸ யீஸு²ம்’ ஜகா³த³ ஹே ப்ரபே⁴ ப⁴வாந் ஸ்வராஜ்யப்ரவேஸ²காலே மாம்’ ஸ்மரது|
43 And Jesus said to him, Verily I say to thee, To-day shalt thou be with me in paradise.
ததா³ யீஸு²: கதி²தவாந் த்வாம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி த்வமத்³யைவ மயா ஸார்த்³த⁴ம்’ பரலோகஸ்ய ஸுக²ஸ்தா²நம்’ ப்ராப்ஸ்யஸி|
44 And it was about [the] sixth hour, and there came darkness over the whole land until [the] ninth hour.
அபரஞ்ச த்³விதீயயாமாத் த்ரு’தீயயாமபர்ய்யந்தம்’ ரவேஸ்தேஜஸோந்தர்ஹிதத்வாத் ஸர்வ்வதே³ஸோ²(அ)ந்த⁴காரேணாவ்ரு’தோ
45 And the sun was darkened, and the veil of the temple rent in the midst.
மந்தி³ரஸ்ய யவநிகா ச சி²த்³யமாநா த்³விதா⁴ ப³பூ⁴வ|
46 And Jesus, having cried with a loud voice, said, Father, into thy hands I commit my spirit. And having said this, he expired.
ததோ யீஸு²ருச்சைருவாச, ஹே பித ர்மமாத்மாநம்’ தவ கரே ஸமர்பயே, இத்யுக்த்வா ஸ ப்ராணாந் ஜஹௌ|
47 Now the centurion, seeing what took place, glorified God, saying, In very deed this man was just.
ததை³தா க⁴டநா த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸ²தஸேநாபதிரீஸ்²வரம்’ த⁴ந்யமுக்த்வா கதி²தவாந் அயம்’ நிதாந்தம்’ ஸாது⁴மநுஷ்ய ஆஸீத்|
48 And all the crowds who had come together to that sight, having seen the things that took place, returned, beating [their] breasts.
அத² யாவந்தோ லோகா த்³ரஷ்டும் ஆக³தாஸ்தே தா க⁴டநா த்³ரு’ஷ்ட்வா வக்ஷ: ஸு கராகா⁴தம்’ க்ரு’த்வா வ்யாசுட்ய க³தா: |
49 And all those who knew him stood afar off, the women also who had followed him from Galilee, beholding these things.
யீஸோ² ர்ஜ்ஞாதயோ யா யா யோஷிதஸ்²ச கா³லீலஸ்தேந ஸார்த்³த⁴மாயாதாஸ்தா அபி தூ³ரே ஸ்தி²த்வா தத் ஸர்வ்வம்’ த³த்³ரு’ஸு²: |
50 And behold, a man named Joseph, who was a councillor, a good man and a just
ததா³ யிஹூதீ³யாநாம்’ மந்த்ரணாம்’ க்ரியாஞ்சாஸம்மந்யமாந ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜத்வம் அபேக்ஷமாணோ
51 (this [man] had not assented to their counsel and deed), of Arimathaea, a city of the Jews, who also waited, [himself also, ] for the kingdom of God
யிஹூதி³தே³ஸீ²யோ (அ)ரிமதீ²யநக³ரீயோ யூஷப்²நாமா மந்த்ரீ ப⁴த்³ரோ தா⁴ர்ம்மிகஸ்²ச புமாந்
52 — he having gone to Pilate begged the body of Jesus;
பீலாதாந்திகம்’ க³த்வா யீஸோ² ர்தே³ஹம்’ யயாசே|
53 and having taken it down, wrapped it in fine linen and placed him in a tomb hewn in the rock, where no one had ever been laid.
பஸ்²சாத்³ வபுரவரோஹ்ய வாஸஸா ஸம்’வேஷ்ட்ய யத்ர கோபி மாநுஷோ நாஸ்தா²ப்யத தஸ்மிந் ஸை²லே ஸ்வாதே ஸ்²மஸா²நே தத³ஸ்தா²பயத்|
54 And it was preparation day, and [the] sabbath twilight was coming on.
தத்³தி³நமாயோஜநீயம்’ தி³நம்’ விஸ்²ராமவாரஸ்²ச ஸமீப: |
55 And women, who had come along with him out of Galilee, having followed, saw the sepulchre and how his body was placed.
அபரம்’ யீஸு²நா ஸார்த்³த⁴ம்’ கா³லீல ஆக³தா யோஷித: பஸ்²சாதி³த்வா ஸ்²மஸா²நே தத்ர யதா² வபு: ஸ்தா²பிதம்’ தச்ச த்³ரு’ஷ்ட்வா
56 And having returned they prepared aromatic spices and ointments, and remained quiet on the sabbath, according to the commandment.
வ்யாகு⁴ட்ய ஸுக³ந்தி⁴த்³ரவ்யதைலாநி க்ரு’த்வா விதி⁴வத்³ விஸ்²ராமவாரே விஸ்²ராமம்’ சக்ரு: |
