Luke 18
1 And he spoke also a parable to them to the purport that they should always pray and not faint,
Opowiedział im też przypowieść [o tym], że zawsze należy się modlić i nie ustawać;
2 saying, There was a judge in a city, not fearing God and not respecting man:
Mówiąc: W pewnym mieście był sędzia, który Boga się nie bał i z człowiekiem się nie liczył.
3 and there was a widow in that city, and she came to him, saying, Avenge me of mine adverse party.
Była też w tym mieście wdowa, która przychodziła do niego i mówiła: Pomścij moją [krzywdę] na moim przeciwniku.
4 And he would not for a time; but afterwards he said within himself, If even I fear not God and respect not man,
On przez długi czas nie chciał, lecz potem powiedział sobie: Chociaż Boga się nie boję i z człowiekiem się nie liczę;
5 at any rate because this widow annoys me I will avenge her, that she may not by perpetually coming completely harass me.
To jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, pomszczę jej [krzywdę], aby już nie przychodziła i nie zadręczała mnie.
6 And the Lord said, Hear what the unjust judge says.
I powiedział Pan: Słuchajcie, co mówi niesprawiedliwy sędzia.
7 And shall not God at all avenge his elect, who cry to him day and night, and he bears long as to them?
A Bóg, czy nie pomści [krzywdy] swoich wybranych, którzy wołają do niego we dnie i w nocy, chociaż długo zwleka w ich [sprawie]?
8 I say unto you that he will avenge them speedily. But when the Son of man comes, shall he indeed find faith on the earth?
Mówię wam, że szybko pomści ich [krzywdę]. Lecz czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?
9 And he spoke also to some, who trusted in themselves that they were righteous and made nothing of all the rest [of men], this parable:
Powiedział też do tych, którzy ufali sobie, że są sprawiedliwi, a innych mieli za nic, taką przypowieść:
10 Two men went up into the temple to pray; the one a Pharisee, and the other a tax-gatherer.
Dwóch ludzi weszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz, a drugi celnik.
11 The Pharisee, standing, prayed thus to himself: God, I thank thee that I am not as the rest of men, rapacious, unjust, adulterers, or even as this tax-gatherer.
Faryzeusz stanął i tak się w sobie modlił: Dziękuję ci, Boże, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, niesprawiedliwi, cudzołożnicy albo jak i ten celnik.
12 I fast twice in the week, I tithe everything I gain.
Poszczę dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co mam.
13 And the tax-gatherer, standing afar off, would not lift up even his eyes to heaven, but smote upon his breast, saying, O God, have compassion on me, the sinner.
A celnik, stojąc z daleka, nie chciał nawet oczu podnieść ku niebu, ale bił się w piersi, mówiąc: Boże, bądź miłosierny mnie grzesznemu.
14 I say unto you, This [man] went down to his house justified rather than that [other]. For every one who exalts himself shall be humbled, and he that humbles himself shall be exalted.
Mówię wam, że raczej ten odszedł do swego domu usprawiedliwiony, a nie tamten. [Każdy] bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.
15 And they brought to him also infants that he might touch them, but the disciples when they saw [it] rebuked them.
Przynoszono też do niego niemowlęta, aby je dotknął. Lecz uczniowie, widząc to, gromili ich.
16 But Jesus calling them to [him] said, Suffer little children to come to me, and do not forbid them, for of such is the kingdom of God.
Ale Jezus przywołał ich i powiedział: Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie i nie zabraniajcie im. Do takich bowiem należy królestwo Boże.
17 Verily I say to you, Whosoever shall not receive the kingdom of God as a little child shall in no wise enter therein.
Zaprawdę powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, nie wejdzie do niego.
18 And a certain ruler asked him saying, Good teacher, having done what, shall I inherit eternal life? (aiōnios g166)
I zapytał go pewien dostojnik: Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby odziedziczyć życie wieczne? (aiōnios g166)
19 But Jesus said to him, Why callest thou me good? There is none good but one, God.
A Jezus mu odpowiedział: Dlaczego nazywasz mnie dobrym? Nikt [nie jest] dobry, tylko jeden – Bóg.
20 Thou knowest the commandments: Do not commit adultery, Do not kill, Do not steal, Do not bear false witness, Honour thy father and thy mother.
Znasz przykazania: Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie dawaj fałszywego świadectwa, czcij swego ojca i swoją matkę.
21 And he said, All these things have I kept from my youth.
A on odpowiedział: Tego wszystkiego przestrzegałem od młodości.
22 And when Jesus had heard this, he said to him, One thing is lacking to thee yet: Sell all that thou hast and distribute to the poor, and thou shalt have treasure in the heavens, and come, follow me.
Gdy Jezus to usłyszał, powiedział do niego: Jednego ci jeszcze brakuje. Sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za mną.
23 But when he heard this he became very sorrowful, for he was very rich.
A on, usłyszawszy to, ogromnie się zasmucił, bo był bardzo bogaty.
24 But when Jesus saw that he became very sorrowful, he said, How difficultly shall those who have riches enter into the kingdom of God;
Kiedy Jezus zobaczył go bardzo zasmuconego, powiedział: Jakże trudno tym, którzy mają pieniądze, wejść do królestwa Bożego!
25 for it is easier for a camel to enter through a needle's eye than for a rich man to enter into the kingdom of God.
Łatwiej bowiem jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego.
26 And those who heard it said, And who can be saved?
Wtedy ci, którzy to słyszeli, mówili: Któż więc może być zbawiony?
27 But he said, The things that are impossible with men are possible with God.
A on odpowiedział: Co niemożliwe jest u ludzi, możliwe jest u Boga.
28 And Peter said, Behold, we have left all things and have followed thee.
Wówczas Piotr powiedział: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za tobą.
29 And he said to them, Verily I say to you, There is no one who has left home, or parents, or brethren, or wife, or children, for the kingdom of God's sake,
On zaś im odpowiedział: Zaprawdę powiadam wam, że nie ma nikogo, kto by opuścił dom, rodziców lub braci, żonę lub dzieci dla królestwa Bożego;
31 And he took the twelve to [him] and said to them, Behold, we go up to Jerusalem, and all things that are written of the Son of man by the prophets shall be accomplished;
Potem wziął ze sobą dwunastu i powiedział do nich: Oto idziemy do Jerozolimy i wypełni się wszystko, co zostało napisane przez proroków o Synu Człowieczym.
32 for he shall be delivered up to the nations, and shall be mocked, and insulted, and spit upon.
Będzie bowiem wydany poganom, wyśmiany, zelżony i opluty;
33 And when they have scourged [him] they will kill him; and on the third day he will rise again.
Ubiczują go i zabiją, ale trzeciego dnia zmartwychwstanie.
34 And they understood nothing of these things. And this word was hidden from them, and they did not know what was said.
Lecz oni nic z tego nie zrozumieli. Te słowa były przed nimi zakryte i nie wiedzieli, o czym była mowa.
35 And it came to pass when he came into the neighbourhood of Jericho, a certain blind man sat by the wayside begging.
A gdy zbliżał się do Jerycha, pewien ślepiec siedział przy drodze i żebrał.
36 And when he heard the crowd passing, he inquired what this might be.
A usłyszawszy przechodzący tłum, pytał, co się dzieje.
37 And they told him that Jesus the Nazaraean was passing by.
I powiedziano mu, że przechodzi Jezus z Nazaretu.
38 And he called out saying, Jesus, Son of David, have mercy on me.
Wtedy zawołał: Jezusie, Synu Dawida, zmiłuj się nade mną!
39 And those [who were] going before rebuked him that he might be silent; but he cried out so much the more, Son of David, have mercy on me.
Lecz ci, którzy szli z przodu, gromili go, aby milczał. On jednak jeszcze głośniej wołał: Synu Dawida, zmiłuj się nade mną!
40 And Jesus stood still, and commanded him to be led to him. And when he drew nigh he asked him [saying],
Wtedy Jezus zatrzymał się i kazał go przyprowadzić do siebie. A gdy się zbliżył, zapytał go:
41 What wilt thou that I shall do to thee? And he said, Lord, that I may see.
Co chcesz, abym ci uczynił? A on odpowiedział: Panie, żebym przejrzał.
42 And Jesus said to him, See: thy faith has healed thee.
Jezus mu powiedział: Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła.
43 And immediately he saw, and followed him, glorifying God. And all the people when they saw [it] gave praise to God.
Zaraz też odzyskał wzrok i szedł za nim, wielbiąc Boga. A wszyscy ludzie, widząc to, oddawali chwałę Bogu.
