< Hebrews 3 >

1 Wherefore, holy brethren, partakers of [the] heavenly calling, consider the Apostle and High Priest of our confession, Jesus,
οθεν αδελφοι αγιοι κλησεως επουρανιου μετοχοι κατανοησατε τον αποστολον και αρχιερεα της ομολογιας ημων ιησουν
2 who is faithful to him that has constituted him, as Moses also in all his house.
πιστον οντα τω ποιησαντι αυτον ως και μωυσης εν [ολω] τω οικω αυτου
3 For he has been counted worthy of greater glory than Moses, by how much he that has built it has more honour than the house.
πλειονος γαρ ουτος δοξης παρα μωυσην ηξιωται καθ οσον πλειονα τιμην εχει του οικου ο κατασκευασας αυτον
4 For every house is built by some one; but he who has built all things [is] God.
πας γαρ οικος κατασκευαζεται υπο τινος ο δε παντα κατασκευασας θεος
5 And Moses indeed [was] faithful in all his house, as a ministering servant, for a testimony of the things to be spoken after;
και μωυσης μεν πιστος εν ολω τω οικω αυτου ως θεραπων εις μαρτυριον των λαληθησομενων
6 but Christ, as Son over his house, whose house are we, if indeed we hold fast the boldness and the boast of hope firm to the end.
χριστος δε ως υιος επι τον οικον αυτου ου οικος εσμεν ημεις {VAR1: εαν } {VAR2: (εανπερ) } την παρρησιαν και το καυχημα της ελπιδος {VAR1: [μεχρι τελους βεβαιαν] } κατασχωμεν
7 Wherefore, even as says the Holy Spirit, To-day if ye will hear his voice,
διο καθως λεγει το πνευμα το αγιον σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε
8 harden not your hearts, as in the provocation, in the day of temptation in the wilderness;
μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω κατα την ημεραν του πειρασμου εν τη ερημω
9 where your fathers tempted [me], by proving [me], and saw my works forty years.
ου επειρασαν οι πατερες υμων εν δοκιμασια και ειδον τα εργα μου τεσσερακοντα ετη
10 Wherefore I was wroth with this generation, and said, They always err in heart; and they have not known my ways;
διο προσωχθισα τη γενεα ταυτη και ειπον αει πλανωνται τη καρδια αυτοι δε ουκ εγνωσαν τας οδους μου
11 so I swore in my wrath, If they shall enter into my rest.
ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου
12 See, brethren, lest there be in any one of you a wicked heart of unbelief, in turning away from [the] living God.
βλεπετε αδελφοι μηποτε εσται εν τινι υμων καρδια πονηρα απιστιας εν τω αποστηναι απο θεου ζωντος
13 But encourage yourselves each day, as long as it is called To-day, that none of you be hardened by the deceitfulness of sin.
αλλα παρακαλειτε εαυτους καθ εκαστην ημεραν αχρις ου το σημερον καλειται ινα μη σκληρυνθη τις εξ υμων απατη της αμαρτιας
14 For we are become companions of the Christ if indeed we hold the beginning of the assurance firm to the end;
μετοχοι γαρ του χριστου γεγοναμεν εανπερ την αρχην της υποστασεως μεχρι τελους βεβαιαν κατασχωμεν
15 in that it is said, To-day if ye will hear his voice, do not harden your hearts, as in the provocation;
εν τω λεγεσθαι σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω
16 (for who was it, who, having heard, provoked? but [was it] not all who came out of Egypt by Moses?
τινες γαρ ακουσαντες παρεπικραναν αλλ ου παντες οι εξελθοντες εξ αιγυπτου δια μωυσεως
17 And with whom was he wroth forty years? [Was it] not with those who had sinned, whose carcases fell in the wilderness?
τισιν δε προσωχθισεν τεσσερακοντα ετη ουχι τοις αμαρτησασιν ων τα κωλα επεσεν εν τη ερημω
18 And to whom sware he that they should not enter into his rest, but to those who had not hearkened to the word?
τισιν δε ωμοσεν μη εισελευσεσθαι εις την καταπαυσιν αυτου ει μη τοις απειθησασιν
19 And we see that they could not enter in on account of unbelief; )
και βλεπομεν οτι ουκ ηδυνηθησαν εισελθειν δι απιστιαν

< Hebrews 3 >