Acts 7
1 And the high priest said, Are these things then so?
តតះ បរំ មហាយាជកះ ប្ឫឞ្ដវាន៑, ឯឞា កថាំ កិំ សត្យា?
2 And he said, Brethren and fathers, hearken. The God of glory appeared to our father Abraham when he was in Mesopotamia, before he dwelt in Charran,
តតះ ស ប្រត្យវទត៑, ហេ បិតរោ ហេ ភ្រាតរះ សវ៌្វេ លាកា មនាំសិ និធទ្ធ្វំ។ អស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞ ឥព្រាហីម៑ ហារណ្នគរេ វាសករណាត៑ បូវ៌្វំ យទា អរាម៑-នហរយិមទេឝេ អាសីត៑ តទា តេជោមយ ឦឝ្វរោ ទឝ៌នំ ទត្វា
3 and said to him, Go out of thy land and out of thy kindred, and come into the land which I will shew thee.
តមវទត៑ ត្វំ ស្វទេឝជ្ញាតិមិត្រាណិ បរិត្យជ្យ យំ ទេឝមហំ ទឝ៌យិឞ្យាមិ តំ ទេឝំ វ្រជ។
4 Then going out of the land of the Chaldeans he dwelt in Charran, and thence, after his father died, he removed him into this land in which ye now dwell.
អតះ ស កស្ទីយទេឝំ វិហាយ ហារណ្នគរេ ន្យវសត៑, តទនន្តរំ តស្យ បិតរិ ម្ឫតេ យត្រ ទេឝេ យូយំ និវសថ ស ឯនំ ទេឝមាគច្ឆត៑។
5 And he did not give him an inheritance in it, not even what his foot could stand on; and promised to give it to him for a possession, and to his seed after him, when he had no child.
កិន្ត្វីឝ្វរស្តស្មៃ កមប្យធិការម៑ អត៌្ហាទ៑ ឯកបទបរិមិតាំ ភូមិមបិ នាទទាត៑; តទា តស្យ កោបិ សន្តានោ នាសីត៑ តថាបិ សន្តានៃះ សាទ៌្ធម៑ ឯតស្យ ទេឝស្យាធិការី ត្វំ ភវិឞ្យសីតិ តម្ប្រត្យង្គីក្ឫតវាន៑។
6 And God spoke thus: His seed shall be a sojourner in a strange land, and they shall enslave them and evil entreat [them] four hundred years;
ឦឝ្វរ ឥត្ថម៑ អបរមបិ កថិតវាន៑ តវ សន្តានាះ បរទេឝេ និវត្ស្យន្តិ តតស្តទ្ទេឝីយលោកាឝ្ចតុះឝតវត្សរាន៑ យាវត៑ តាន៑ ទាសត្វេ ស្ថាបយិត្វា តាន៑ ប្រតិ កុវ្យវហារំ ករិឞ្យន្តិ។
7 and the nation to which they shall be in bondage will I judge, said God; and after these things they shall come forth and serve me in this place.
អបរម៑ ឦឝ្វរ ឯនាំ កថាមបិ កថិតវាន៑, យេ លោកាស្តាន៑ ទាសត្វេ ស្ថាបយិឞ្យន្តិ តាល្លោកាន៑ អហំ ទណ្ឌយិឞ្យាមិ, តតះ បរំ តេ ពហិគ៌តាះ សន្តោ មាម៑ អត្រ ស្ថានេ សេវិឞ្យន្តេ។
8 And he gave to him [the] covenant of circumcision; and thus he begat Isaac and circumcised him the eighth day; and Isaac Jacob, and Jacob the twelve patriarchs.
បឝ្ចាត៑ ស តស្មៃ ត្វក្ឆេទស្យ និយមំ ទត្តវាន៑, អត ឥស្ហាកនាម្និ ឥព្រាហីម ឯកបុត្រេ ជាតេ, អឞ្ដមទិនេ តស្យ ត្វក្ឆេទម៑ អករោត៑។ តស្យ ឥស្ហាកះ បុត្រោ យាកូព៑, តតស្តស្យ យាកូពោៜស្មាកំ ទ្វាទឝ បូវ៌្វបុរុឞា អជាយន្ត។
9 And the patriarchs, envying Joseph, sold him away into Egypt. And God was with him,
តេ បូវ៌្វបុរុឞា ឦឞ៌្យយា បរិបូណ៌ា មិសរទេឝំ ប្រេឞយិតុំ យូឞផំ វ្យក្រីណន៑។
10 and delivered him out of all his tribulations, and gave him favour and wisdom in the sight of Pharaoh king of Egypt, and he appointed him chief over Egypt and all his house.
កិន្ត្វីឝ្វរស្តស្យ សហាយោ ភូត្វា សវ៌្វស្យា ទុគ៌តេ រក្ឞិត្វា តស្មៃ ពុទ្ធិំ ទត្ត្វា មិសរទេឝស្យ រាជ្ញះ ផិរៅណះ ប្រិយបាត្រំ ក្ឫតវាន៑ តតោ រាជា មិសរទេឝស្យ ស្វីយសវ៌្វបរិវារស្យ ច ឝាសនបទំ តស្មៃ ទត្តវាន៑។
11 But a famine came upon all the land of Egypt and Canaan, and great distress, and our fathers found no food.
តស្មិន៑ សមយេ មិសរ-កិនានទេឝយោ រ្ទុព៌្ហិក្ឞហេតោរតិក្លិឞ្ដត្វាត៑ នះ បូវ៌្វបុរុឞា ភក្ឞ្យទ្រវ្យំ នាលភន្ត។
12 But Jacob, having heard of there being corn in Egypt, sent out our fathers first;
កិន្តុ មិសរទេឝេ ឝស្យានិ សន្តិ, យាកូព៑ ឥមាំ វាត៌្តាំ ឝ្រុត្វា ប្រថមម៑ អស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞាន៑ មិសរំ ប្រេឞិតវាន៑។
13 and the second time Joseph was made known to his brethren, and the family of Joseph became known to Pharaoh.
តតោ ទ្វិតីយវារគមនេ យូឞផ៑ ស្វភ្រាត្ឫភិះ បរិចិតោៜភវត៑; យូឞផោ ភ្រាតរះ ផិរៅណ៑ រាជេន បរិចិតា អភវន៑។
14 And Joseph sent and called down to him his father Jacob and all [his] kindred, seventy-five souls.
អនន្តរំ យូឞផ៑ ភ្រាត្ឫគណំ ប្រេឞ្យ និជបិតរំ យាកូពំ និជាន៑ បញ្ចាធិកសប្តតិសំខ្យកាន៑ ជ្ញាតិជនាំឝ្ច សមាហូតវាន៑។
15 And Jacob went down into Egypt and died, he and our fathers,
តស្មាទ៑ យាកូព៑ មិសរទេឝំ គត្វា ស្វយម៑ អស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞាឝ្ច តស្មិន៑ ស្ថានេៜម្រិយន្ត។
16 and were carried over to Sychem and placed in the sepulchre which Abraham bought for a sum of money of the sons of Emmor the [father] of Sychem.
តតស្តេ ឝិខិមំ នីតា យត៑ ឝ្មឝានម៑ ឥព្រាហីម៑ មុទ្រាទត្វា ឝិខិមះ បិតុ រ្ហមោរះ បុត្រេភ្យះ ក្រីតវាន៑ តត្ឝ្មឝានេ ស្ថាបយាញ្ចក្រិរេ។
17 But as the time of promise drew near which God had promised to Abraham, the people increased and multiplied in Egypt,
តតះ បរម៑ ឦឝ្វរ ឥព្រាហីមះ សន្និធៅ ឝបថំ ក្ឫត្វា យាំ ប្រតិជ្ញាំ ក្ឫតវាន៑ តស្យាះ ប្រតិជ្ញាយាះ ផលនសមយេ និកដេ សតិ ឥស្រាយេល្លោកា សិមរទេឝេ វទ៌្ធមានា ពហុសំខ្យា អភវន៑។
18 until another king over Egypt arose who did not know Joseph.
ឝេឞេ យូឞផំ យោ ន បរិចិនោតិ តាទ្ឫឝ ឯកោ នរបតិរុបស្ថាយ
19 He dealt subtilly with our race, and evil entreated the fathers, casting out their infants that they might not live.
អស្មាកំ ជ្ញាតិភិះ សាទ៌្ធំ ធូត៌្តតាំ វិធាយ បូវ៌្វបុរុឞាន៑ ប្រតិ កុវ្យវហរណបូវ៌្វកំ តេឞាំ វំឝនាឝនាយ តេឞាំ នវជាតាន៑ ឝិឝូន៑ ពហិ រ្និរក្ឞេបយត៑។
20 In which time Moses was born, and was exceedingly lovely, who was nourished three months in the house of his father.
ឯតស្មិន៑ សមយេ មូសា ជជ្ញេ, ស តុ បរមសុន្ទរោៜភវត៑ តថា បិត្ឫគ្ឫហេ មាសត្រយបយ៌្យន្តំ បាលិតោៜភវត៑។
21 And when he was cast out, the daughter of Pharaoh took him up, and brought him up for herself [to be] for a son.
កិន្តុ តស្មិន៑ ពហិន៌ិក្ឞិប្តេ សតិ ផិរៅណរាជស្យ កន្យា តម៑ ឧត្តោល្យ នីត្វា ទត្តកបុត្រំ ក្ឫត្វា បាលិតវតី។
22 And Moses was instructed in all [the] wisdom of the Egyptians, and he was mighty in his words and deeds.
តស្មាត៑ ស មូសា មិសរទេឝីយាយាះ សវ៌្វវិទ្យាយាះ បារទ្ឫឞ្វា សន៑ វាក្យេ ក្រិយាយាញ្ច ឝក្តិមាន៑ អភវត៑។
23 And when a period of forty years was fulfilled to him, it came into his heart to look upon his brethren, the sons of Israel;
ស សម្បូណ៌ចត្វារិំឝទ្វត្សរវយស្កោ ភូត្វា ឥស្រាយេលីយវំឝនិជភ្រាត្ឫន៑ សាក្ឞាត៑ កត៌ុំ មតិំ ចក្រេ។
24 and seeing a certain one wronged, he defended [him], and avenged him that was being oppressed, smiting the Egyptian.
តេឞាំ ជនមេកំ ហិំសិតំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តស្យ សបក្ឞះ សន៑ ហិំសិតជនម៑ ឧបក្ឫត្យ មិសរីយជនំ ជឃាន។
25 For he thought that his brethren would understand that God by his hand was giving them deliverance. But they understood not.
តស្យ ហស្តេនេឝ្វរស្តាន៑ ឧទ្ធរិឞ្យតិ តស្យ ភ្រាត្ឫគណ ឥតិ ជ្ញាស្យតិ ស ឥត្យនុមានំ ចការ, កិន្តុ តេ ន ពុពុធិរេ។
26 And on the morrow he shewed himself to them as they were contending, and compelled them to peace, saying, Ye are brethren, why do ye wrong one another?
តត្បរេ ៜហនិ តេឞាម៑ ឧភយោ រ្ជនយោ រ្វាក្កលហ ឧបស្ថិតេ សតិ មូសាះ សមីបំ គត្វា តយោ រ្មេលនំ កត៌្តុំ មតិំ ក្ឫត្វា កថយាមាស, ហេ មហាឝយៅ យុវាំ ភ្រាតរៅ បរស្បរម៑ អន្យាយំ កុតះ កុរុថះ?
27 But he that was wronging his neighbour thrust him away, saying, Who established thee ruler and judge over us?
តតះ សមីបវាសិនំ ប្រតិ យោ ជនោៜន្យាយំ ចការ ស តំ ទូរីក្ឫត្យ កថយាមាស, អស្មាកមុបរិ ឝាស្ត្ឫត្វវិចារយិត្ឫត្វបទយោះ កស្ត្វាំ និយុក្តវាន៑?
28 Dost thou wish to kill me as thou killedst the Egyptian yesterday?
ហ្យោ យថា មិសរីយំ ហតវាន៑ តថា កិំ មាមបិ ហនិឞ្យសិ?
29 And Moses fled at this saying, and became a sojourner in the land of Madiam, where he begat two sons.
តទា មូសា ឯតាទ្ឫឝីំ កថាំ ឝ្រុត្វា បលាយនំ ចក្រេ, តតោ មិទិយនទេឝំ គត្វា ប្រវាសី សន៑ តស្ថៅ, តតស្តត្រ ទ្វៅ បុត្រៅ ជជ្ញាតេ។
30 And when forty years were fulfilled, an angel appeared to him in the wilderness of mount Sinai, in a flame of fire of a bush.
អនន្តរំ ចត្វារិំឝទ្វត្សរេឞុ គតេឞុ សីនយបវ៌្វតស្យ ប្រាន្តរេ ប្រជ្វលិតស្តម្ពស្យ វហ្និឝិខាយាំ បរមេឝ្វរទូតស្តស្មៃ ទឝ៌នំ ទទៅ។
31 And Moses seeing it wondered at the vision; and as he went up to consider it, there was a voice of [the] Lord,
មូសាស្តស្មិន៑ ទឝ៌នេ វិស្មយំ មត្វា វិឝេឞំ ជ្ញាតុំ និកដំ គច្ឆតិ,
32 I am the God of thy fathers, the God of Abraham, and of Isaac, and of Jacob. And Moses trembled, and durst not consider [it].
ឯតស្មិន៑ សមយេ, អហំ តវ បូវ៌្វបុរុឞាណាម៑ ឦឝ្វរោៜរ្ថាទ៑ ឥព្រាហីម ឦឝ្វរ ឥស្ហាក ឦឝ្វរោ យាកូព ឦឝ្វរឝ្ច, មូសាមុទ្ទិឝ្យ បរមេឝ្វរស្យៃតាទ្ឫឝី វិហាយសីយា វាណី ពភូវ, តតះ ស កម្បាន្វិតះ សន៑ បុន រ្និរីក្ឞិតុំ ប្រគល្ភោ ន ពភូវ។
33 And the Lord said to him, Loose the sandal of thy feet, for the place on which thou standest is holy ground.
បរមេឝ្វរស្តំ ជគាទ, តវ បាទយោះ បាទុកេ មោចយ យត្រ តិឞ្ឋសិ សា បវិត្រភូមិះ។
34 I have surely seen the ill treatment of my people which is in Egypt, and I have heard their groan, and have come down to take them out of it; and now, come, I will send thee to Egypt.
អហំ មិសរទេឝស្ថានាំ និជលោកានាំ ទុទ៌្ទឝាំ និតាន្តម៑ អបឝ្យំ, តេឞាំ កាតយ៌្យោក្តិញ្ច ឝ្រុតវាន៑ តស្មាត៑ តាន៑ ឧទ្ធត៌្តុម៑ អវរុហ្យាគមម៑; ឥទានីម៑ អាគច្ឆ មិសរទេឝំ ត្វាំ ប្រេឞយាមិ។
35 This Moses, whom they refused, saying, Who made thee ruler and judge? him did God send [to be] a ruler and deliverer with the hand of the angel who appeared to him in the bush.
កស្ត្វាំ ឝាស្ត្ឫត្វវិចារយិត្ឫត្វបទយោ រ្និយុក្តវាន៑, ឥតិ វាក្យមុក្ត្វា តៃ រ្យោ មូសា អវជ្ញាតស្តមេវ ឦឝ្វរះ ស្តម្ពមធ្យេ ទឝ៌នទាត្រា តេន ទូតេន ឝាស្តារំ មុក្តិទាតារញ្ច ក្ឫត្វា ប្រេឞយាមាស។
36 He led them out, having wrought wonders and signs in the land of Egypt, and in the Red sea, and in the wilderness forty years.
ស ច មិសរទេឝេ សូផ្នាម្និ សមុទ្រេ ច បឝ្ចាត៑ ចត្វារិំឝទ្វត្សរាន៑ យាវត៑ មហាប្រាន្តរេ នានាប្រការាណ្យទ្ភុតានិ កម៌្មាណិ លក្ឞណានិ ច ទឝ៌យិត្វា តាន៑ ពហិះ ក្ឫត្វា សមានិនាយ។
37 This is the Moses who said to the sons of Israel, A prophet shall God raise up to you out of your brethren like me [him shall ye hear].
ប្រភុះ បរមេឝ្វរោ យុឞ្មាកំ ភ្រាត្ឫគណស្យ មធ្យេ មាទ្ឫឝម៑ ឯកំ ភវិឞ្យទ្វក្តារម៑ ឧត្បាទយិឞ្យតិ តស្យ កថាយាំ យូយំ មនោ និធាស្យថ, យោ ជន ឥស្រាយេលះ សន្តានេភ្យ ឯនាំ កថាំ កថយាមាស ស ឯឞ មូសាះ។
38 This is he who was in the assembly in the wilderness, with the angel who spoke to him in the mount Sinai, and with our fathers; who received living oracles to give to us;
មហាប្រាន្តរស្ថមណ្ឌលីមធ្យេៜបិ ស ឯវ សីនយបវ៌្វតោបរិ តេន សាទ៌្ធំ សំលាបិនោ ទូតស្យ ចាស្មត្បិត្ឫគណស្យ មធ្យស្ថះ សន៑ អស្មភ្យំ ទាតវ្យនិ ជីវនទាយកានិ វាក្យានិ លេភេ។
39 to whom our fathers would not be subject, but thrust [him] from them, and in their hearts turned back to Egypt,
អស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞាស្តម៑ អមាន្យំ កត្វា ស្វេភ្យោ ទូរីក្ឫត្យ មិសរទេឝំ បរាវ្ឫត្យ គន្តុំ មនោភិរភិលឞ្យ ហារោណំ ជគទុះ,
40 saying to Aaron, Make us gods who shall go before us; for this Moses, who brought us out of the land of Egypt, we know not what has happened to him.
អស្មាកម៑ អគ្រេៜគ្រេ គន្តុម៑ អស្មទត៌្ហំ ទេវគណំ និម៌្មាហិ យតោ យោ មូសា អស្មាន៑ មិសរទេឝាទ៑ ពហិះ ក្ឫត្វានីតវាន៑ តស្យ កិំ ជាតំ តទស្មាភិ រ្ន ជ្ញាយតេ។
41 And they made a calf in those days, and offered sacrifice to the idol, and rejoiced in the works of their own hands.
តស្មិន៑ សមយេ តេ គោវត្សាក្ឫតិំ ប្រតិមាំ និម៌្មាយ តាមុទ្ទិឝ្យ នៃវេទ្យមុត្ម្ឫជ្យ ស្វហស្តក្ឫតវស្តុនា អានន្ទិតវន្តះ។
42 But God turned and delivered them up to serve the host of heaven; as it is written in [the] book of the prophets, Have ye offered me victims and sacrifices forty years in the wilderness, O house of Israel?
តស្មាទ៑ ឦឝ្វរស្តេឞាំ ប្រតិ វិមុខះ សន៑ អាកាឝស្ថំ ជ្យោតិគ៌ណំ បូជយិតុំ តេភ្យោៜនុមតិំ ទទៅ, យាទ្ឫឝំ ភវិឞ្យទ្វាទិនាំ គ្រន្ថេឞុ លិខិតមាស្តេ, យថា, ឥស្រាយេលីយវំឝា រេ ចត្វារិំឝត្សមាន៑ បុរា។ មហតិ ប្រាន្តរេ សំស្ថា យូយន្តុ យានិ ច។ ពលិហោមាទិកម៌្មាណិ ក្ឫតវន្តស្តុ តានិ កិំ។ មាំ សមុទ្ទិឝ្យ យុឞ្មាភិះ ប្រក្ឫតានីតិ នៃវ ច។
43 Yea, ye took up the tent of Moloch, and the star of [your] god Remphan, the forms which ye made to do homage to them; and I will transport you beyond Babylon.
កិន្តុ វោ មោលកាខ្យស្យ ទេវស្យ ទូឞ្យមេវ ច។ យុឞ្មាកំ រិម្ផនាខ្យាយា ទេវតាយាឝ្ច តារកា។ ឯតយោរុភយោ រ្មូត៌ី យុឞ្មាភិះ បរិបូជិតេ។ អតោ យុឞ្មាំស្តុ ពាពេលះ បារំ នេឞ្យាមិ និឝ្ចិតំ។
44 Our fathers had the tent of the testimony in the wilderness, as he that spoke to Moses commanded to make it according to the model which he had seen;
អបរញ្ច យន្និទឝ៌នម៑ អបឝ្យស្តទនុសារេណ ទូឞ្យំ និម៌្មាហិ យស្មិន៑ ឦឝ្វរោ មូសាម៑ ឯតទ្វាក្យំ ពភាឞេ តត៑ តស្យ និរូបិតំ សាក្ឞ្យស្វរូបំ ទូឞ្យម៑ អស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞៃះ សហ ប្រាន្តរេ តស្ថៅ។
45 which also our fathers, receiving from their predecessors, brought in with Joshua when they entered into possession of [the lands of] the nations, whom God drove out from [the] face of our fathers, until the days of David;
បឝ្ចាត៑ យិហោឝូយេន សហិតៃស្តេឞាំ វំឝជាតៃរស្មត្បូវ៌្វបុរុឞៃះ ស្វេឞាំ សម្មុខាទ៑ ឦឝ្វរេណ ទូរីក្ឫតានាម៑ អន្យទេឝីយានាំ ទេឝាធិក្ឫតិកាលេ សមានីតំ តទ៑ ទូឞ្យំ ទាយូទោធិការំ យាវត៑ តត្រ ស្ថាន អាសីត៑។
46 who found favour before God, and asked to find a tabernacle for the God of Jacob;
ស ទាយូទ៑ បរមេឝ្វរស្យានុគ្រហំ ប្រាប្យ យាកូព៑ ឦឝ្វរាត៌្ហម៑ ឯកំ ទូឞ្យំ និម៌្មាតុំ វវាញ្ឆ;
47 but Solomon built him a house.
កិន្តុ សុលេមាន៑ តទត៌្ហំ មន្ទិរម៑ ឯកំ និម៌្មិតវាន៑។
48 But the Most High dwells not in [places] made with hands; as says the prophet,
តថាបិ យះ សវ៌្វោបរិស្ថះ ស កស្មិំឝ្ចិទ៑ ហស្តក្ឫតេ មន្ទិរេ និវសតីតិ នហិ, ភវិឞ្យទ្វាទី កថាមេតាំ កថយតិ, យថា,
49 The heaven [is] my throne and the earth the footstool of my feet: what house will ye build me? saith [the] Lord, or where [is the] place of my rest?
បរេឝោ វទតិ ស្វគ៌ោ រាជសិំហាសនំ មម។ មទីយំ បាទបីឋញ្ច ប្ឫថិវី ភវតិ ធ្រុវំ។ តហ៌ិ យូយំ ក្ឫតេ មេ កិំ ប្រនិម៌្មាស្យថ មន្ទិរំ។ វិឝ្រាមាយ មទីយំ វា ស្ថានំ កិំ វិទ្យតេ ត្វិហ។
50 has not my hand made all these things?
សវ៌្វាណ្យេតានិ វស្តូនិ កិំ មេ ហស្តក្ឫតានិ ន៕
51 O stiffnecked and uncircumcised in heart and ears, ye do always resist the Holy Spirit; as your fathers, ye also.
ហេ អនាជ្ញាគ្រាហកា អន្តះករណេ ឝ្រវណេ ចាបវិត្រលោកាះ យូយម៑ អនវរតំ បវិត្រស្យាត្មនះ ប្រាតិកូល្យម៑ អាចរថ, យុឞ្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞា យាទ្ឫឝា យូយមបិ តាទ្ឫឝាះ។
52 Which of the prophets have not your fathers persecuted? and they have slain those who announced beforehand concerning the coming of the Just One, of whom ye have now become deliverers up and murderers!
យុឞ្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞាះ កំ ភវិឞ្យទ្វាទិនំ នាតាឌយន៑? យេ តស្យ ធាម៌្មិកស្យ ជនស្យាគមនកថាំ កថិតវន្តស្តាន៑ អឃ្នន៑ យូយម៑ អធូនា វិឝ្វាសឃាតិនោ ភូត្វា តំ ធាម៌្មិកំ ជនម៑ អហត។
53 who have received the law as ordained by [the] ministry of angels, and have not kept [it].
យូយំ ស្វគ៌ីយទូតគណេន វ្យវស្ថាំ ប្រាប្យាបិ តាំ នាចរថ។
54 And hearing these things they were cut to the heart, and gnashed their teeth against him.
ឥមាំ កថាំ ឝ្រុត្វា តេ មនះសុ ពិទ្ធាះ សន្តស្តំ ប្រតិ ទន្តឃឞ៌ណម៑ អកុវ៌្វន៑។
55 But being full of [the] Holy Spirit, having fixed his eyes on heaven, he saw [the] glory of God, and Jesus standing at the right hand of God,
កិន្តុ ស្តិផានះ បវិត្រេណាត្មនា បូណ៌ោ ភូត្វា គគណំ ប្រតិ ស្ថិរទ្ឫឞ្ដិំ ក្ឫត្វា ឦឝ្វរស្យ ទក្ឞិណេ ទណ្ឌាយមានំ យីឝុញ្ច វិលោក្យ កថិតវាន៑;
56 and said, Lo, I behold the heavens opened, and the Son of man standing at the right hand of God.
បឝ្យ, មេឃទ្វារំ មុក្តម៑ ឦឝ្វរស្យ ទក្ឞិណេ ស្ថិតំ មានវសុតញ្ច បឝ្យាមិ។
57 And they cried out with a loud voice, and held their ears, and rushed upon him with one accord;
តទា តេ ប្រោច្ចៃះ ឝព្ទំ ក្ឫត្វា កណ៌េឞ្វង្គុលី រ្និធាយ ឯកចិត្តីភូយ តម៑ អាក្រមន៑។
58 and having cast [him] out of the city, they stoned [him]. And the witnesses laid aside their clothes at the feet of a young man called Saul.
បឝ្ចាត៑ តំ នគរាទ៑ ពហិះ ក្ឫត្វា ប្រស្តរៃរាឃ្នន៑ សាក្ឞិណោ លាកាះ ឝៅលនាម្នោ យូនឝ្ចរណសន្និធៅ និជវស្ត្រាណិ ស្ថាបិតវន្តះ។
59 And they stoned Stephen, praying, and saying, Lord Jesus, receive my spirit.
អនន្តរំ ហេ ប្រភោ យីឝេ មទីយមាត្មានំ គ្ឫហាណ ស្តិផានស្យេតិ ប្រាត៌្ហនវាក្យវទនសមយេ តេ តំ ប្រស្តរៃរាឃ្នន៑។
60 And kneeling down, he cried with a loud voice, Lord, lay not this sin to their charge. And having said this, he fell asleep.
តស្មាត៑ ស ជានុនី បាតយិត្វា ប្រោច្ចៃះ ឝព្ទំ ក្ឫត្វា, ហេ ប្រភេ បាបមេតទ៑ ឯតេឞុ មា ស្ថាបយ, ឥត្យុក្ត្វា មហានិទ្រាំ ប្រាប្នោត៑។
