Acts 6

1 But in those days, the disciples multiplying in number, there arose a murmuring of the Hellenists against the Hebrews because their widows were overlooked in the daily ministration.

തസ്മിൻ സമയേ ശിഷ്യാണാം ബാഹുല്യാത് പ്രാത്യഹികദാനസ്യ വിശ്രാണനൈ ർഭിന്നദേശീയാനാം വിധവാസ്ത്രീഗണ ഉപേക്ഷിതേ സതി ഇബ്രീയലോകൈഃ സഹാന്യദേശീയാനാം വിവാദ ഉപാതിഷ്ഠത്|

2 And the twelve, having called the multitude of the disciples to [them], said, It is not right that we, leaving the word of God, should serve tables.

തദാ ദ്വാദശപ്രേരിതാഃ സർവ്വാൻ ശിഷ്യാൻ സംഗൃഹ്യാകഥയൻ ഈശ്വരസ്യ കഥാപ്രചാരം പരിത്യജ്യ ഭോജനഗവേഷണമ് അസ്മാകമ് ഉചിതം നഹി|

3 Look out therefore, brethren, from among yourselves seven men, well reported of, full of [the] [Holy] Spirit and wisdom, whom we will establish over this business:

അതോ ഹേ ഭ്രാതൃഗണ വയമ് ഏതത്കർമ്മണോ ഭാരം യേഭ്യോ ദാതും ശക്നുമ ഏതാദൃശാൻ സുഖ്യാത്യാപന്നാൻ പവിത്രേണാത്മനാ ജ്ഞാനേന ച പൂർണാൻ സപ്പ്രജനാൻ യൂയം സ്വേഷാം മധ്യേ മനോനീതാൻ കുരുത,

4 but we will give ourselves up to prayer and the ministry of the word.

കിന്തു വയം പ്രാർഥനായാം കഥാപ്രചാരകർമ്മണി ച നിത്യപ്രവൃത്താഃ സ്ഥാസ്യാമഃ|

5 And the saying pleased the whole multitude: and they chose Stephen, a man full of faith and [the] Holy Spirit, and Philip, and Prochorus, and Nicanor, and Timon, and Parmenas, and Nicolas, a proselyte of Antioch,

ഏതസ്യാം കഥായാം സർവ്വേ ലോകാഃ സന്തുഷ്ടാഃ സന്തഃ സ്വേഷാം മധ്യാത് സ്തിഫാനഃ ഫിലിപഃ പ്രഖരോ നികാനോർ തീമൻ പർമ്മിണാ യിഹൂദിമതഗ്രാഹീ-ആന്തിയഖിയാനഗരീയോ നികലാ ഏതാൻ പരമഭക്താൻ പവിത്രേണാത്മനാ പരിപൂർണാൻ സപ്ത ജനാൻ

6 whom they set before the apostles; and, having prayed, they laid their hands on them.

പ്രേരിതാനാം സമക്ഷമ് ആനയൻ, തതസ്തേ പ്രാർഥനാം കൃത്വാ തേഷാം ശിരഃസു ഹസ്താൻ ആർപയൻ|

7 And the word of God increased; and the number of the disciples in Jerusalem was very greatly multiplied, and a great crowd of the priests obeyed the faith.

അപരഞ്ച ഈശ്വരസ്യ കഥാ ദേശം വ്യാപ്നോത് വിശേഷതോ യിരൂശാലമി നഗരേ ശിഷ്യാണാം സംഖ്യാ പ്രഭൂതരൂപേണാവർദ്ധത യാജകാനാം മധ്യേപി ബഹവഃ ഖ്രീഷ്ടമതഗ്രാഹിണോഽഭവൻ|

8 And Stephen, full of grace and power, wrought wonders and great signs among the people.

സ്തിഫാനോ വിശ്വാസേന പരാക്രമേണ ച പരിപൂർണഃ സൻ ലോകാനാം മധ്യേ ബഹുവിധമ് അദ്ഭുതമ് ആശ്ചര്യ്യം കർമ്മാകരോത്|

9 And there arose up certain of those of the synagogue called of freedmen, and of Cyrenians, and of Alexandrians, and of those of Cilicia and Asia, disputing with Stephen.

തേന ലിബർത്തിനീയനാമ്നാ വിഖ്യാതസങ്ഘസ്യ കതിപയജനാഃ കുരീണീയസികന്ദരീയ-കിലികീയാശീയാദേശീയാഃ കിയന്തോ ജനാശ്ചോത്ഥായ സ്തിഫാനേന സാർദ്ധം വ്യവദന്ത|

10 And they were not able to resist the wisdom and the Spirit with which he spoke.

കിന്തു സ്തിഫാനോ ജ്ഞാനേന പവിത്രേണാത്മനാ ച ഈദൃശീം കഥാം കഥിതവാൻ യസ്യാസ്തേ ആപത്തിം കർത്തും നാശക്നുവൻ|

11 Then they suborned men, saying, We have heard him speaking blasphemous words against Moses and God.

പശ്ചാത് തൈ ർലോഭിതാഃ കതിപയജനാഃ കഥാമേനാമ് അകഥയൻ, വയം തസ്യ മുഖതോ മൂസാ ഈശ്വരസ്യ ച നിന്ദാവാക്യമ് അശ്രൗഷ്മ|

12 And they roused the people, and the elders, and the scribes. And coming upon [him] they seized him and brought [him] to the council.

തേ ലോകാനാം ലോകപ്രാചീനാനാമ് അധ്യാപകാനാഞ്ച പ്രവൃത്തിം ജനയിത്വാ സ്തിഫാനസ്യ സന്നിധിമ് ആഗത്യ തം ധൃത്വാ മഹാസഭാമധ്യമ് ആനയൻ|

13 And they set false witnesses, saying, This man does not cease speaking words against the holy place and the law;

തദനന്തരം കതിപയജനേഷു മിഥ്യാസാക്ഷിഷു സമാനീതേഷു തേഽകഥയൻ ഏഷ ജന ഏതത്പുണ്യസ്ഥാനവ്യവസ്ഥയോ ർനിന്ദാതഃ കദാപി ന നിവർത്തതേ|

14 for we have heard him saying, This Jesus the Nazaraean shall destroy this place, and change the customs which Moses taught us.

ഫലതോ നാസരതീയയീശുഃ സ്ഥാനമേതദ് ഉച്ഛിന്നം കരിഷ്യതി മൂസാസമർപിതമ് അസ്മാകം വ്യവഹരണമ് അന്യരൂപം കരിഷ്യതി തസ്യൈതാദൃശീം കഥാം വയമ് അശൃണുമ|

15 And all who sat in the council, looking fixedly on him, saw his face as [the] face of an angel.

തദാ മഹാസഭാസ്ഥാഃ സർവ്വേ തം പ്രതി സ്ഥിരാം ദൃഷ്ടിം കൃത്വാ സ്വർഗദൂതമുഖസദൃശം തസ്യ മുഖമ് അപശ്യൻ|