Acts 5
1 But a certain man, Ananias by name, with Sapphira his wife, sold a possession,
ததா³ அநாநியநாமக ஏகோ ஜநோ யஸ்ய பா⁴ர்ய்யாயா நாம ஸபீ²ரா ஸ ஸ்வாதி⁴காரம்’ விக்ரீய
2 and put aside for himself part of the price, [his] wife also being privy to it; and having brought a certain part, laid it at the feet of the apostles.
ஸ்வபா⁴ர்ய்யாம்’ ஜ்ஞாபயித்வா தந்மூல்யஸ்யைகாம்’ஸ²ம்’ ஸங்கோ³ப்ய ஸ்தா²பயித்வா தத³ந்யாம்’ஸ²மாத்ரமாநீய ப்ரேரிதாநாம்’ சரணேஷு ஸமர்பிதவாந்|
3 But Peter said, Ananias, why has Satan filled thy heart that thou shouldest lie to the Holy Spirit, and put aside for thyself a part of the price of the estate?
தஸ்மாத் பிதரோகத²யத் ஹே அநாநிய பூ⁴மே ர்மூல்யம்’ கிஞ்சித் ஸங்கோ³ப்ய ஸ்தா²பயிதும்’ பவித்ரஸ்யாத்மந: ஸந்நிதௌ⁴ ம்ரு’ஷாவாக்யம்’ கத²யிதுஞ்ச ஸை²தாந் குதஸ்தவாந்த: கரணே ப்ரவ்ரு’த்திமஜநயத்?
4 While it remained did it not remain to thee? and sold, was [it not] in thine own power? Why is it that thou hast purposed this thing in thine heart? Thou hast not lied to men, but to God.
ஸா பூ⁴மி ர்யதா³ தவ ஹஸ்தக³தா ததா³ கிம்’ தவ ஸ்வீயா நாஸீத்? தர்ஹி ஸ்வாந்த: கரணே குத ஏதாத்³ரு’ஸீ² குகல்பநா த்வயா க்ரு’தா? த்வம்’ கேவலமநுஷ்யஸ்ய நிகடே ம்ரு’ஷாவாக்யம்’ நாவாதீ³: கிந்த்வீஸ்²வரஸ்ய நிகடே(அ)பி|
5 And Ananias, hearing these words, fell down and expired. And great fear came upon all who heard [it].
ஏதாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வைவ ஸோ(அ)நாநியோ பூ⁴மௌ பதந் ப்ராணாந் அத்யஜத், தத்³வ்ரு’த்தாந்தம்’ யாவந்தோ லோகா அஸ்²ரு’ண்வந் தேஷாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ மஹாப⁴யம் அஜாயத்|
6 And the young men, rising up, swathed him up for burial, and having carried him out, buried him.
ததா³ யுவலோகாஸ்தம்’ வஸ்த்ரேணாச்சா²த்³ய ப³ஹி ர்நீத்வா ஸ்²மஸா²நே(அ)ஸ்தா²பயந்|
7 And it came to pass about three hours afterwards, that his wife, not knowing what had happened, came in.
தத: ப்ரஹரைகாநந்தரம்’ கிம்’ வ்ரு’த்தம்’ தந்நாவக³த்ய தஸ்ய பா⁴ர்ய்யாபி தத்ர ஸமுபஸ்தி²தா|
8 And Peter answered her, Tell me if ye gave the estate for so much? And she said, Yes, for so much.
தத: பிதரஸ்தாம் அப்ரு’ச்ச²த், யுவாப்⁴யாம் ஏதாவந்முத்³ராப்⁴யோ பூ⁴மி ர்விக்ரீதா ந வா? ஏதத்வம்’ வத³; ததா³ ஸா ப்ரத்யவாதீ³த் ஸத்யம் ஏதாவத்³ப்⁴யோ முத்³ராப்⁴ய ஏவ|
9 And Peter said to her, Why [is it] that ye have agreed together to tempt the Spirit of [the] Lord? Lo, the feet of those that have buried thy husband [are] at the door, and they shall carry thee out.
தத: பிதரோகத²யத் யுவாம்’ கத²ம்’ பரமேஸ்²வரஸ்யாத்மாநம்’ பரீக்ஷிதும் ஏகமந்த்ரணாவப⁴வதாம்’? பஸ்²ய யே தவ பதிம்’ ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பிதவந்தஸ்தே த்³வாரஸ்ய ஸமீபே ஸமுபதிஷ்ட²ந்தி த்வாமபி ப³ஹிர்நேஷ்யந்தி|
10 And she fell down immediately at his feet and expired. And when the young men came in they found her dead; and, having carried her out, they buried her by her husband.
தத: ஸாபி தஸ்ய சரணஸந்நிதௌ⁴ பதித்வா ப்ராணாந் அத்யாக்ஷீத்| பஸ்²சாத் தே யுவாநோ(அ)ப்⁴யந்தரம் ஆக³த்ய தாமபி ம்ரு’தாம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா ப³ஹி ர்நீத்வா தஸ்யா: பத்யு: பார்ஸ்²வே ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பிதவந்த: |
11 And great fear came upon all the assembly, and upon all who heard these things.
தஸ்மாத் மண்ட³ல்யா: ஸர்வ்வே லோகா அந்யலோகாஸ்²ச தாம்’ வார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா ஸாத்⁴வஸம்’ க³தா: |
12 And by the hands of the apostles were many signs and wonders done among the people; (and they were all with one accord in Solomon's porch,
தத: பரம்’ ப்ரேரிதாநாம்’ ஹஸ்தை ர்லோகாநாம்’ மத்⁴யே ப³ஹ்வாஸ்²சர்ய்யாண்யத்³பு⁴தாநி கர்ம்மாண்யக்ரியந்த; ததா³ ஸி²ஷ்யா: ஸர்வ்வ ஏகசித்தீபூ⁴ய ஸுலேமாநோ (அ)லிந்தே³ ஸம்பூ⁴யாஸந்|
13 but of the rest durst no man join them, but the people magnified them;
தேஷாம்’ ஸங்கா⁴ந்தர்கோ³ ப⁴விதும்’ கோபி ப்ரக³ல்ப⁴தாம்’ நாக³மத் கிந்து லோகாஸ்தாந் ஸமாத்³ரியந்த|
14 and believers were more than ever added to the Lord, multitudes both of men and women; )
ஸ்த்ரிய: புருஷாஸ்²ச ப³ஹவோ லோகா விஸ்²வாஸ்ய ப்ரபு⁴ம்’ ஸ²ரணமாபந்நா: |
15 so that they brought out the sick into the streets and put [them] on beds and couches, that at least the shadow of Peter, when he came, might overshadow some one of them.
பிதரஸ்ய க³மநாக³மநாப்⁴யாம்’ கேநாபி ப்ரகாரேண தஸ்ய சா²யா கஸ்மிம்’ஸ்²சிஜ்ஜநே லகி³ஷ்யதீத்யாஸ²யா லோகா ரோகி³ண: ஸி²விகயா க²ட்வயா சாநீய பதி² பதி² ஸ்தா²பிதவந்த: |
16 And the multitude also of the cities round about came together to Jerusalem, bringing sick persons and persons beset by unclean spirits, who were all healed.
சதுர்தி³க்ஸ்த²நக³ரேப்⁴யோ ப³ஹவோ லோகா: ஸம்பூ⁴ய ரோகி³ணோ(அ)பவித்ரபு⁴தக்³ரஸ்தாம்’ஸ்²ச யிரூஸா²லமம் ஆநயந் தத: ஸர்வ்வே ஸ்வஸ்தா² அக்ரியந்த|
17 And the high priest rising up, and all they that were with him, which is the sect of the Sadducees, were filled with wrath,
அநந்தரம்’ மஹாயாஜக: ஸிதூ³கிநாம்’ மதக்³ராஹிணஸ்தேஷாம்’ ஸஹசராஸ்²ச
18 and laid hands on the apostles and put them in the public prison.
மஹாக்ரோதா⁴ந்த்விதா: ஸந்த: ப்ரேரிதாந் த்⁴ரு’த்வா நீசலோகாநாம்’ காராயாம்’ ப³த்³த்⁴வா ஸ்தா²பிதவந்த: |
19 But an angel of [the] Lord during the night opened the doors of the prison, and leading them out, said,
கிந்து ராத்ரௌ பரமேஸ்²வரஸ்ய தூ³த: காராயா த்³வாரம்’ மோசயித்வா தாந் ப³ஹிராநீயாகத²யத்,
20 Go ye and stand and speak in the temple to the people all the words of this life.
யூயம்’ க³த்வா மந்தி³ரே த³ண்டா³யமாநா: ஸந்தோ லோகாந் ப்ரதீமாம்’ ஜீவநதா³யிகாம்’ ஸர்வ்வாம்’ கதா²ம்’ ப்ரசாரயத|
21 And when they heard it, they entered very early into the temple and taught. And when the high priest was come, and they that were with him, they called together the council and all the elderhood of the sons of Israel, and sent to the prison to have them brought.
இதி ஸ்²ருத்வா தே ப்ரத்யூஷே மந்தி³ர உபஸ்தா²ய உபதி³ஷ்டவந்த: | ததா³ ஸஹசரக³ணேந ஸஹிதோ மஹாயாஜக ஆக³த்ய மந்த்ரிக³ணம் இஸ்ராயேல்வம்’ஸ²ஸ்ய ஸர்வ்வாந் ராஜஸபா⁴ஸத³: ஸபா⁴ஸ்தா²ந் க்ரு’த்வா காராயாஸ்தாந் ஆபயிதும்’ பதா³திக³ணம்’ ப்ரேரிதவாந்|
22 And when the officers were come, they did not find them in the prison; and returned and reported
ததஸ்தே க³த்வா காராயாம்’ தாந் அப்ராப்ய ப்ரத்யாக³த்ய இதி வார்த்தாம் அவாதி³ஷு: ,
23 saying, We found the prison shut with all security, and the keepers standing at the doors; but when we had opened [them], within we found no one.
வயம்’ தத்ர க³த்வா நிர்வ்விக்⁴நம்’ காராயா த்³வாரம்’ ருத்³த⁴ம்’ ரக்ஷகாம்’ஸ்²ச த்³வாரஸ்ய ப³ஹிர்த³ண்டா³யமாநாந் அத³ர்ஸா²ம ஏவ கிந்து த்³வாரம்’ மோசயித்வா தந்மத்⁴யே கமபி த்³ரஷ்டும்’ ந ப்ராப்தா: |
24 And when they heard these words, both the priest and the captain of the temple and the chief priests were in perplexity as to them, what this would come to.
ஏதாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா மஹாயாஜகோ மந்தி³ரஸ்ய ஸேநாபதி: ப்ரதா⁴நயாஜகாஸ்²ச, இத பரம்’ கிமபரம்’ ப⁴விஷ்யதீதி சிந்தயித்வா ஸந்தி³க்³த⁴சித்தா அப⁴வந்|
25 And some one coming reported to them, Lo, the men whom ye put in the prison are in the temple, standing and teaching the people.
ஏதஸ்மிந்நேவ ஸமயே கஸ்²சித் ஜந ஆக³த்ய வார்த்தாமேதாம் அவத³த் பஸ்²யத யூயம்’ யாந் மாநவாந் காராயாம் அஸ்தா²பயத தே மந்தி³ரே திஷ்ட²ந்தோ லோகாந் உபதி³ஸ²ந்தி|
26 Then the captain, having gone with the officers, brought them, not with violence, for they feared the people, lest they should be stoned.
ததா³ மந்தி³ரஸ்ய ஸேநாபதி: பதா³தயஸ்²ச தத்ர க³த்வா சேல்லோகா: பாஷாணாந் நிக்ஷிப்யாஸ்மாந் மாரயந்தீதி பி⁴யா விநத்யாசாரம்’ தாந் ஆநயந்|
27 And they bring them and set them in the council. And the high priest asked them,
தே மஹாஸபா⁴யா மத்⁴யே தாந் அஸ்தா²பயந் தத: பரம்’ மஹாயாஜகஸ்தாந் அப்ரு’ச்ச²த்,
28 saying, We strictly enjoined you not to teach in this name: and lo, ye have filled Jerusalem with your doctrine, and purpose to bring upon us the blood of this man.
அநேந நாம்நா ஸமுபதே³ஷ்டும்’ வயம்’ கிம்’ த்³ரு’ட⁴ம்’ ந ந்யஷேதா⁴ம? ததா²பி பஸ்²யத யூயம்’ ஸ்வேஷாம்’ தேநோபதே³ஸே²நே யிரூஸா²லமம்’ பரிபூர்ணம்’ க்ரு’த்வா தஸ்ய ஜநஸ்ய ரக்தபாதஜநிதாபராத⁴ம் அஸ்மாந் ப்ரத்யாநேதும்’ சேஷ்டத்⁴வே|
29 But Peter answering, and the apostles, said, God must be obeyed rather than men.
தத: பிதரோந்யப்ரேரிதாஸ்²ச ப்ரத்யவத³ந் மாநுஷஸ்யாஜ்ஞாக்³ரஹணாத்³ ஈஸ்²வரஸ்யாஜ்ஞாக்³ரஹணம் அஸ்மாகமுசிதம்|
30 The God of our fathers has raised up Jesus, whom ye have slain, having hanged on a cross.
யம்’ யீஸு²ம்’ யூயம்’ க்ருஸே² வேதி⁴த்வாஹத தம் அஸ்மாகம்’ பைத்ரு’க ஈஸ்²வர உத்தா²ப்ய
31 Him has God exalted by his right hand as leader and saviour, to give repentance to Israel and remission of sins.
இஸ்ராயேல்வம்’ஸா²நாம்’ மந: பரிவர்த்தநம்’ பாபக்ஷமாஞ்ச கர்த்தும்’ ராஜாநம்’ பரித்ராதாரஞ்ச க்ரு’த்வா ஸ்வத³க்ஷிணபார்ஸ்²வே தஸ்யாந்நதிம் அகரோத்|
32 And we are [his] witnesses of these things, and the Holy Spirit also, which God has given to those that obey him.
ஏதஸ்மிந் வயமபி ஸாக்ஷிண ஆஸ்மஹே, தத் கேவலம்’ நஹி, ஈஸ்²வர ஆஜ்ஞாக்³ராஹிப்⁴யோ யம்’ பவித்ரம் ஆத்மநம்’ த³த்தவாந் ஸோபி ஸாக்ஷ்யஸ்தி|
33 But they, when they heard [these things], were cut to the heart, and took counsel to kill them.
ஏதத்³வாக்யே ஸ்²ருதே தேஷாம்’ ஹ்ரு’த³யாநி வித்³தா⁴ந்யப⁴வந் ததஸ்தே தாந் ஹந்தும்’ மந்த்ரிதவந்த: |
34 But a certain [man], a Pharisee, named Gamaliel, a teacher of the law, held in honour of all the people, rose up in the council, and commanded to put the men out for a short while,
ஏதஸ்மிந்நேவ ஸமயே தத்ஸபா⁴ஸ்தா²நாம்’ ஸர்வ்வலோகாநாம்’ மத்⁴யே ஸுக்²யாதோ க³மிலீயேல்நாமக ஏகோ ஜநோ வ்யவஸ்தா²பக: பி²ரூஸி²லோக உத்தா²ய ப்ரேரிதாந் க்ஷணார்த²ம்’ ஸ்தா²நாந்தரம்’ க³ந்தும் ஆதி³ஸ்²ய கதி²தவாந்,
35 and said to them, Men of Israel, take heed to yourselves as regards these men what ye are going to do;
ஹே இஸ்ராயேல்வம்’ஸீ²யா: ஸர்வ்வே யூயம் ஏதாந் மாநுஷாந் ப்ரதி யத் கர்த்தும் உத்³யதாஸ்தஸ்மிந் ஸாவதா⁴நா ப⁴வத|
36 for before these days Theudas rose up, alleging himself to be somebody, to whom a number of men, about four hundred, were joined; who was slain, and all, as many as obeyed him, were dispersed and came to nothing.
இத: பூர்வ்வம்’ தூ²தா³நாமைகோ ஜந உபஸ்தா²ய ஸ்வம்’ கமபி மஹாபுருஷம் அவத³த், தத: ப்ராயேண சது: ஸ²தலோகாஸ்தஸ்ய மதக்³ராஹிணோப⁴வந் பஸ்²சாத் ஸ ஹதோப⁴வத் தஸ்யாஜ்ஞாக்³ராஹிணோ யாவந்தோ லோகாஸ்தே ஸர்வ்வே விர்கீர்ணா: ஸந்தோ (அ)க்ரு’தகார்ய்யா அப⁴வந்|
37 After him rose Judas the Galilean in the days of the census, and drew away [a number of] people after him; and he perished, and all, as many as obeyed him, were scattered abroad.
தஸ்மாஜ்ஜநாத் பரம்’ நாமலேக²நஸமயே கா³லீலீயயிஹூதா³நாமைகோ ஜந உபஸ்தா²ய ப³ஹூல்லோகாந் ஸ்வமதம்’ க்³ராஹீதவாந் தத: ஸோபி வ்யநஸ்²யத் தஸ்யாஜ்ஞாக்³ராஹிணோ யாவந்தோ லோகா ஆஸந் தே ஸர்வ்வே விகீர்ணா அப⁴வந்|
38 And now I say to you, Withdraw from these men and let them alone, for if this counsel or this work have its origin from men, it will be destroyed;
அது⁴நா வதா³மி, யூயம் ஏதாந் மநுஷ்யாந் ப்ரதி கிமபி ந க்ரு’த்வா க்ஷாந்தா ப⁴வத, யத ஏஷ ஸங்கல்ப ஏதத் கர்ம்ம ச யதி³ மநுஷ்யாத³ப⁴வத் தர்ஹி விப²லம்’ ப⁴விஷ்யதி|
39 but if it be from God, ye will not be able to put them down, lest ye be found also fighters against God.
யதீ³ஸ்²வராத³ப⁴வத் தர்ஹி யூயம்’ தஸ்யாந்யதா² கர்த்தும்’ ந ஸ²க்ஷ்யத², வரம் ஈஸ்²வரரோத⁴கா ப⁴விஷ்யத²|
40 And they listened to his advice; and having called the apostles, they beat them, and enjoined them not to speak in the name of Jesus, and dismissed them.
ததா³ தஸ்ய மந்த்ரணாம்’ ஸ்வீக்ரு’த்ய தே ப்ரேரிதாந் ஆஹூய ப்ரஹ்ரு’த்ய யீஸோ² ர்நாம்நா காமபி கதா²ம்’ கத²யிதும்’ நிஷித்⁴ய வ்யஸர்ஜந்|
41 They therefore went their way from [the] presence of the council, rejoicing that they were counted worthy to be dishonoured for the name.
கிந்து தஸ்ய நாமார்த²ம்’ வயம்’ லஜ்ஜாபோ⁴க³ஸ்ய யோக்³யத்வேந க³ணிதா இத்யத்ர தே ஸாநந்தா³: ஸந்த: ஸபா⁴ஸ்தா²நாம்’ ஸாக்ஷாத்³ அக³ச்ச²ந்|
42 And every day, in the temple and in the houses, they ceased not teaching and announcing the glad tidings that Jesus [was] the Christ.
தத: பரம்’ ப்ரதிதி³நம்’ மந்தி³ரே க்³ரு’ஹே க்³ரு’ஹே சாவிஸ்²ராமம் உபதி³ஸ்²ய யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரிதவந்த: |
