2 Thessalonians 3

1 For the rest, brethren, pray for us, that the word of the Lord may run and be glorified, even as also with you;

ഹേ ഭ്രാതരഃ, ശേഷേ വദാമി, യൂയമ് അസ്മഭ്യമിദം പ്രാർഥയധ്വം യത് പ്രഭോ ർവാക്യം യുഷ്മാകം മധ്യേ യഥാ തഥൈവാന്യത്രാപി പ്രചരേത് മാന്യഞ്ച ഭവേത്;

2 and that we may be delivered from bad and evil men, for faith [is] not [the portion] of all.

യച്ച വയമ് അവിവേചകേഭ്യോ ദുഷ്ടേഭ്യശ്ച ലോകേഭ്യോ രക്ഷാം പ്രാപ്നുയാമ യതഃ സർവ്വേഷാം വിശ്വാസോ ന ഭവതി|

3 But the Lord is faithful, who shall establish you and keep [you] from evil.

കിന്തു പ്രഭു ർവിശ്വാസ്യഃ സ ഏവ യുഷ്മാൻ സ്ഥിരീകരിഷ്യതി ദുഷ്ടസ്യ കരാദ് ഉദ്ധരിഷ്യതി ച|

4 But we trust in the Lord as to you, that the things which we enjoin, ye both do and will do.

യൂയമ് അസ്മാഭി ര്യദ് ആദിശ്യധ്വേ തത് കുരുഥ കരിഷ്യഥ ചേതി വിശ്വാസോ യുഷ്മാനധി പ്രഭുനാസ്മാകം ജായതേ|

5 But the Lord direct your hearts into the love of God, and into the patience of the Christ.

ഈശ്വരസ്യ പ്രേമ്നി ഖ്രീഷ്ടസ്യ സഹിഷ്ണുതായാഞ്ച പ്രഭുഃ സ്വയം യുഷ്മാകമ് അന്തഃകരണാനി വിനയതു|

6 Now we enjoin you, brethren, in the name of our Lord Jesus Christ, that ye withdraw from every brother walking disorderly and not according to the instruction which he received from us.

ഹേ ഭ്രാതരഃ, അസ്മത്പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ്നാ വയം യുഷ്മാൻ ഇദമ് ആദിശാമഃ, അസ്മത്തോ യുഷ്മാഭി ര്യാ ശിക്ഷലമ്ഭി താം വിഹായ കശ്ചിദ് ഭ്രാതാ യദ്യവിഹിതാചാരം കരോതി തർഹി യൂയം തസ്മാത് പൃഥഗ് ഭവത|

7 For ye know yourselves how ye ought to imitate us, because we have not walked disorderly among you;

യതോ വയം യുഷ്മാഭിഃ കഥമ് അനുകർത്തവ്യാസ്തദ് യൂയം സ്വയം ജാനീഥ| യുഷ്മാകം മധ്യേ വയമ് അവിഹിതാചാരിണോ നാഭവാമ,

8 nor have we eaten bread from any one without cost; but in toil and hardship working night and day not to be chargeable to any one of you:

വിനാമൂല്യം കസ്യാപ്യന്നം നാഭുംജ്മഹി കിന്തു കോഽപി യദ് അസ്മാഭി ർഭാരഗ്രസ്തോ ന ഭവേത് തദർഥം ശ്രമേണ ക്ലേശേന ച ദിവാനിശം കാര്യ്യമ് അകുർമ്മ|

9 not that we have not the right, but that we might give ourselves as an example to you, in order to your imitating us.

അത്രാസ്മാകമ് അധികാരോ നാസ്തീത്ഥം നഹി കിന്ത്വസ്മാകമ് അനുകരണായ യുഷ്മാൻ ദൃഷ്ടാന്തം ദർശയിതുമ് ഇച്ഛന്തസ്തദ് അകുർമ്മ|

10 For also when we were with you we enjoined you this, that if any man does not like to work, neither let him eat.

യതോ യേന കാര്യ്യം ന ക്രിയതേ തേനാഹാരോഽപി ന ക്രിയതാമിതി വയം യുഷ്മത്സമീപ ഉപസ്ഥിതികാലേഽപി യുഷ്മാൻ ആദിശാമ|

11 For we hear that [there are] some walking among you disorderly, not working at all, but busybodies.

യുഷ്മന്മധ്യേ ഽവിഹിതാചാരിണഃ കേഽപി ജനാ വിദ്യന്തേ തേ ച കാര്യ്യമ് അകുർവ്വന്ത ആലസ്യമ് ആചരന്തീത്യസ്മാഭിഃ ശ്രൂയതേ|

12 Now such we enjoin and exhort in [the] Lord Jesus Christ, that working quietly they eat their own bread.

താദൃശാൻ ലോകാൻ അസ്മതപ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ്നാ വയമ് ഇദമ് ആദിശാമ ആജ്ഞാപയാമശ്ച, തേ ശാന്തഭാവേന കാര്യ്യം കുർവ്വന്തഃ സ്വകീയമന്നം ഭുഞ്ജതാം|

13 But ye, brethren, do not faint in well-doing.

അപരം ഹേ ഭ്രാതരഃ, യൂയം സദാചരണേ ന ക്ലാമ്യത|

14 But if any one obey not our word by the letter, mark that man, and do not keep company with him, that he may be ashamed of himself;

യദി ച കശ്ചിദേതത്പത്രേ ലിഖിതാമ് അസ്മാകമ് ആജ്ഞാം ന ഗൃഹ്ലാതി തർഹി യൂയം തം മാനുഷം ലക്ഷയത തസ്യ സംസർഗം ത്യജത ച തേന സ ത്രപിഷ്യതേ|

15 and do not esteem him as an enemy, but admonish [him] as a brother.

കിന്തു തം ന ശത്രും മന്യമാനാ ഭ്രാതരമിവ ചേതയത|

16 But the Lord of peace himself give you peace continually in every way. The Lord [be] with you all.

ശാന്തിദാതാ പ്രഭുഃ സർവ്വത്ര സർവ്വഥാ യുഷ്മഭ്യം ശാന്തിം ദേയാത്| പ്രഭു ര്യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം സങ്ഗീ ഭൂയാത്|

17 The salutation by the hand of me, Paul, which is [the] mark in every letter; so I write.

നമസ്കാര ഏഷ പൗലസ്യ മമ കരേണ ലിഖിതോഽഭൂത് സർവ്വസ്മിൻ പത്ര ഏതന്മമ ചിഹ്നമ് ഏതാദൃശൈരക്ഷരൈ ർമയാ ലിഖ്യതേ|

18 The grace of our Lord Jesus Christ [be] with you all.

അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാനുഗ്രഹഃ സർവ്വേഷു യുഷ്മാസു ഭൂയാത്| ആമേൻ|