2 Corinthians 11
1 Would that ye would bear with me [in] a little folly; but indeed bear with me.
ยูยํ มมาชฺญานตำ กฺษณํ ยาวตฺ โสฒุมฺ อรฺหถ, อต: สา ยุษฺมาภิ: สหฺยตำฯ
2 For I am jealous as to you with a jealousy [which is] of God; for I have espoused you unto one man, to present [you] a chaste virgin to Christ.
อีศฺวเร มมาสกฺตตฺวาทฺ อหํ ยุษฺมานธิ ตเป ยสฺมาตฺ สตีํ กนฺยามิว ยุษฺมานฺ เอกสฺมินฺ วเร'รฺถต: ขฺรีษฺเฏ สมรฺปยิตุมฺ อหํ วาคฺทานมฺ อการฺษํฯ
3 But I fear lest by any means, as the serpent deceived Eve by his craft, [so] your thoughts should be corrupted from simplicity as to the Christ.
กินฺตุ สรฺเปณ สฺวขลตยา ยทฺวทฺ หวา วญฺจยาญฺจเก ตทฺวตฺ ขฺรีษฺฏํ ปฺรติ สตีตฺวาทฺ ยุษฺมากํ ภฺรํศ: สมฺภวิษฺยตีติ พิเภมิฯ
4 For if indeed he that comes preaches another Jesus, whom we have not preached, or ye get a different Spirit, which ye have not got, or a different glad tidings, which ye have not received, ye might well bear with [it].
อสฺมาภิรนาขฺยาปิโต'ปร: กศฺจิทฺ ยีศุ รฺยทิ เกนจิทฺ อาคนฺตุเกนาขฺยาปฺยเต ยุษฺมาภิ: ปฺราคลพฺธ อาตฺมา วา ยทิ ลภฺยเต ปฺราคคฺฤหีต: สุสํวาโท วา ยทิ คฺฤหฺยเต ตรฺหิ มเนฺย ยูยํ สมฺยกฺ สหิษฺยเธฺวฯ
5 For I reckon that in nothing I am behind those who are in surpassing degree apostles.
กินฺตุ มุเขฺยภฺย: เปฺรริเตโภฺย'หํ เกนจิตฺ ปฺรกาเรณ นฺยูโน นาสฺมีติ พุเธฺยฯ
6 But if [I am] a simple person in speech, yet not in knowledge, but in everything making [the truth] manifest in all things to you.
มม วากฺปฏุตายา นฺยูนเตฺว สตฺยปิ ชฺญานสฺย นฺยูนตฺวํ นาสฺติ กินฺตุ สรฺวฺววิษเย วยํ ยุษฺมทฺโคจเร ปฺรกาศามเหฯ
7 Have I committed sin, abasing myself in order that ye might be exalted, because I gratuitously announced to you the glad tidings of God?
ยุษฺมากมฺ อุนฺนไตฺย มยา นมฺรตำ สฺวีกฺฤเตฺยศฺวรสฺย สุสํวาโท วินา เวตนํ ยุษฺมากํ มเธฺย ยทฺ อโฆษฺยต เตน มยา กึ ปาปมฺ อการิ?
8 I spoiled other assemblies, receiving hire for ministry towards you.
ยุษฺมากํ เสวนายาหมฺ อนฺยสมิติโภฺย ภฺฤติ คฺฤหฺลนฺ ธนมปหฺฤตวานฺ,
9 And being present with you and lacking, I did not lazily burden any one, (for the brethren who came from Macedonia supplied what I lacked, ) and in everything I kept myself from being a burden to you, and will keep myself.
ยทา จ ยุษฺมนฺมเธฺย'ว'รฺตฺเต ตทา มมารฺถาภาเว ชาเต ยุษฺมากํ โก'ปิ มยา น ปีฑิต: ; ยโต มม โส'รฺถาภาโว มากิทนิยาเทศาทฺ อาคไต ภฺราตฺฤภิ นฺยวารฺยฺยต, อิตฺถมหํ กฺกาปิ วิษเย ยถา ยุษฺมาสุ ภาโร น ภวามิ ตถา มยาตฺมรกฺษา กฺฤตา กรฺตฺตวฺยา จฯ
10 [The] truth of Christ is in me that this boasting shall not be stopped as to me in the regions of Achaia.
ขฺรีษฺฏสฺย สตฺยตา ยทิ มยิ ติษฺฐติ ตรฺหิ มไมษา ศฺลาฆา นิขิลาขายาเทเศ เกนาปิ น โรตฺสฺยเตฯ
11 Why? because I do not love you? God knows.
เอตสฺย การณํ กึ? ยุษฺมาสุ มม เปฺรม นาสฺเตฺยตตฺ กึ ตตฺการณํ? ตทฺ อีศฺวโร เวตฺติฯ
12 But what I do, I will also do, that I may cut off the opportunity of those wishing [for] an opportunity, that wherein they boast they may be found even as we.
เย ฉิทฺรมนฺวิษฺยนฺติ เต ยตฺ กิมปิ ฉิทฺรํ น ลภนฺเต ตทรฺถเมว ตตฺ กรฺมฺม มยา กฺริยเต การิษฺยเต จ ตสฺมาตฺ เต เยน ศฺลาฆนฺเต เตนาสฺมากํ สมานา ภวิษฺยนฺติฯ
13 For such [are] false apostles, deceitful workers, transforming themselves into apostles of Christ.
ตาทฺฤศา ภากฺตเปฺรริตา: ปฺรวญฺจกา: การโว ภูตฺวา ขฺรีษฺฏสฺย เปฺรริตานำ เวศํ ธารยนฺติฯ
14 And [it is] not wonderful, for Satan himself transforms himself into an angel of light.
ตจฺจาศฺจรฺยฺยํ นหิ; ยต: สฺวยํ ศยตานปิ เตชสฺวิทูตสฺย เวศํ ธารยติ,
15 It is no great thing therefore if his ministers also transform themselves as ministers of righteousness; whose end shall be according to their works.
ตตสฺตสฺย ปริจารกา อปิ ธรฺมฺมปริจารกาณำ เวศํ ธารยนฺตีตฺยทฺภุตํ นหิ; กินฺตุ เตษำ กรฺมฺมาณิ ยาทฺฤศานิ ผลานฺยปิ ตาทฺฤศานิ ภวิษฺยนฺติฯ
16 Again I say, Let not any one think me to be a fool; but if otherwise, receive me then even as a fool, that I also may boast myself some little.
อหํ ปุน รฺวทามิ โก'ปิ มำ นิรฺพฺโพธํ น มนฺยตำ กิญฺจ ยทฺยปิ นิรฺพฺโพโธ ภเวยํ ตถาปิ ยูยํ นิรฺพฺโพธมิว มามนุคฺฤหฺย กฺษไณกํ ยาวตฺ มมาตฺมศฺลาฆามฺ อนุชานีตฯ
17 What I speak I do not speak according to [the] Lord, but as in folly, in this confidence of boasting.
เอตสฺยา: ศฺลาฆายา นิมิตฺตํ มยา ยตฺ กถิตวฺยํ ตตฺ ปฺรภุนาทิษฺเฏเนว กถฺยเต ตนฺนหิ กินฺตุ นิรฺพฺโพเธเนวฯ
18 Since many boast according to flesh, I also will boast.
อปเร พหว: ศารีริกศฺลาฆำ กุรฺวฺวเต ตสฺมาทฺ อหมปิ ศฺลาฆิเษฺยฯ
19 For ye bear fools readily, being wise.
พุทฺธิมนฺโต ยูยํ สุเขน นิรฺพฺโพธานามฺ อาจารํ สหเธฺวฯ
20 For ye bear if any one bring you into bondage, if any one devour [you], if any one get [your money], if any one exalt himself, if any one beat you on the face.
โก'ปิ ยทิ ยุษฺมานฺ ทาสานฺ กโรติ ยทิ วา ยุษฺมากํ สรฺวฺวสฺวํ คฺรสติ ยทิ วา ยุษฺมานฺ หรติ ยทิ วาตฺมาภิมานี ภวติ ยทิ วา ยุษฺมากํ กโปลมฺ อาหนฺติ ตรฺหิ ตทปิ ยูยํ สหเธฺวฯ
21 I speak as to dishonour, as though we had been weak; but wherein any one is daring, (I speak in folly, ) I also am daring.
เทารฺพฺพลฺยาทฺ ยุษฺมาภิรวมานิตา อิว วยํ ภาษามเห, กินฺตฺวปรสฺย กสฺยจิทฺ เยน ปฺรคลฺภตา ชายเต เตน มมาปิ ปฺรคลฺภตา ชายต อิติ นิรฺพฺโพเธเนว มยา วกฺตวฺยํฯ
22 Are they Hebrews? I also. Are they Israelites? I also. Are they seed of Abraham? I also.
เต กิมฺ อิพฺริโลกา: ? อหมปีพฺรีฯ เต กิมฺ อิสฺราเยลียา: ? อหมปีสฺราเยลีย: ฯ เต กิมฺ อิพฺราหีโม วํศา: ? อหมปีพฺราหีโม วํศ: ฯ
23 Are they ministers of Christ? (I speak as being beside myself) I above measure [so]; in labours exceedingly abundant, in stripes to excess, in prisons exceedingly abundant, in deaths oft.
เต กึ ขฺรีษฺฏสฺย ปริจารกา: ? อหํ เตโภฺย'ปิ ตสฺย มหาปริจารก: ; กินฺตุ นิรฺพฺโพธ อิว ภาเษ, เตโภฺย'ปฺยหํ พหุปริศฺรเม พหุปฺรหาเร พหุวารํ การายำ พหุวารํ ปฺราณนาศสํศเย จ ปติตวานฺฯ
24 From the Jews five times have I received forty [stripes], save one.
ยิหูทีไยรหํ ปญฺจกฺฤตฺว อูนจตฺวารึศตฺปฺรหาไรราหตสฺตฺริเรฺวตฺราฆาตมฺ เอกกฺฤตฺว: ปฺรสฺตราฆาตญฺจ ปฺรปฺตวานฺฯ
25 Thrice have I been scourged, once I have been stoned, three times I have suffered shipwreck, a night and day I passed in the deep:
วารตฺรยํ โปตภญฺชเนน กฺลิษฺโฏ'หมฺ อคาธสลิเล ทินเมกํ ราตฺริเมกาญฺจ ยาปิตวานฺฯ
26 in journeyings often, in perils of rivers, in perils of robbers, in perils from [my own] race, in perils from [the] nations, in perils in [the] city, in perils in [the] desert, in perils on [the] sea, in perils among false brethren;
พหุวารํ ยาตฺราภิ รฺนทีนำ สงฺกไฏ รฺทสฺยูนำ สงฺกไฏ: สฺวชาตียานำ สงฺกไฏ รฺภินฺนชาตียานำ สงฺกไฏ รฺนครสฺย สงฺกไฏ รฺมรุภูเม: สงฺกไฏ สาครสฺย สงฺกไฏ รฺภากฺตภฺราตฺฤณำ สงฺกไฏศฺจ
27 in labour and toil, in watchings often, in hunger and thirst, in fastings often, in cold and nakedness.
ปริศฺรมเกฺลศาภฺยำ วารํ วารํ ชาครเณน กฺษุธาตฺฤษฺณาภฺยำ พหุวารํ นิราหาเรณ ศีตนคฺนตาภฺยาญฺจาหํ กาลํ ยาปิตวานฺฯ
28 Besides those things that are without, the crowd [of cares] pressing on me daily, the burden of all the assemblies.
ตาทฺฤศํ ไนมิตฺติกํ ทุ: ขํ วินาหํ ปฺรติทินมฺ อากุโล ภวามิ สรฺวฺวาสำ สมิตีนำ จินฺตา จ มยิ วรฺตฺตเตฯ
29 Who is weak, and I am not weak? Who is stumbled, and I burn not?
เยนาหํ น ทุรฺพฺพลีภวามิ ตาทฺฤศํ เทารฺพฺพลฺยํ ก: ปาปฺโนติ?
30 If it is needful to boast, I will boast in the things which concern my infirmity.
ยทิ มยา ศฺลาฆิตวฺยํ ตรฺหิ สฺวทุรฺพฺพลตามธิ ศฺลาฆิเษฺยฯ
31 The God and Father of the Lord Jesus knows — he who is blessed for ever — that I do not lie. (aiōn g165)
มยา มฺฤษาวากฺยํ น กถฺยต อิติ นิตฺยํ ปฺรศํสนีโย'สฺมากํ ปฺรโภ รฺยีศุขฺรีษฺฏสฺย ตาต อีศฺวโร ชานาติฯ (aiōn g165)
32 In Damascus the ethnarch of Aretas the king kept the city of the Damascenes shut up, wishing to take me;
ทมฺเมษกนคเร'ริตาราชสฺย การฺยฺยาธฺยกฺโษ มำ ธรฺตฺตุมฺ อิจฺฉนฺ ยทา ไสไนฺยสฺตทฺ ทมฺเมษกนครมฺ อรกฺษยตฺ
33 and through a window in a basket I was let down by the wall, and escaped his hands.
ตทาหํ โลไก: ปิฏกมเธฺย ปฺราจีรควากฺเษณาวโรหิตสฺตสฺย กราตฺ ตฺราณํ ปฺราปํฯ
