Revelation 6
1 And I saw that the Lamb had opened one of the seven seals. And I heard one of the four living creatures saying, in a voice like thunder: “Draw near and see.”
อนนฺตรํ มยิ นิรีกฺษมาเณ เมษศาวเกน ตาสำ สปฺตมุทฺราณามฺ เอกา มุทฺรา มุกฺตา ตตเสฺตษำ จตุรฺณามฺ เอกสฺย ปฺราณิน อาคตฺย ปเศฺยติวาจโก เมฆครฺชนตุโลฺย รโว มยา ศฺรุต: ฯ
2 And I saw, and behold, a white horse. And he who was sitting upon it was holding a bow, and a crown was given to him, and he went forth conquering, so that he might prevail.
ตต: ปรมฺ เอก: ศุกฺลาศฺโจ ทฺฤษฺฏ: , ตทารูโฒ ชโน ธนุ รฺธารยติ ตไสฺม จ กิรีฏเมกมฺ อทายิ ตต: ส ปฺรภวนฺ ปฺรภวิษฺยํศฺจ นิรฺคตวานฺฯ
3 And when he had opened the second seal, I heard the second living creature saying: “Draw near and see.”
อปรํ ทฺวิตียมุทฺรายำ เตน โมจิตายำ ทฺวิตียสฺย ปฺราณิน อาคตฺย ปเศฺยติ วากฺ มยา ศฺรุตาฯ
4 And another horse went forth, which was red. And it was granted to him who was sitting upon it that he would take peace from the earth, and that they would kill one another. And a great sword was given to him.
ตโต 'รุณวรฺโณ 'ปร เอโก 'โศฺว นิรฺคตวานฺ ตทาโรหิณิ ปฺฤถิวีต: ศานฺตฺยปหรณสฺย โลกานำ มเธฺย ปรสฺปรํ ปฺรติฆาโตตฺปาทนสฺย จ สามรฺถฺยํ สมรฺปิตมฺ, เอโก พฺฤหตฺขงฺโค 'ปิ ตสฺมา อทายิฯ
5 And when he had opened the third seal, I heard the third living creature saying: “Draw near and see.” And behold, a black horse. And he who was sitting upon it was holding a balance in his hand.
อปรํ ตฺฤตียมุทฺรายำ ตน โมจิตายำ ตฺฤตียสฺย ปฺราณิน อาคตฺย ปเศฺยติ วากฺ มยา ศฺรุตา, ตต: กาลวรฺณ เอโก 'โศฺว มยา ทฺฤษฺฏ: , ตทาโรหิโณ หเสฺต ตุลา ติษฺฐติ
6 And I heard something like a voice in the midst of the four living creatures saying, “A double measure of wheat for a denarius, and three double measures of barley for a denarius, but do no harm to wine and oil.”
อนนฺตรํ ปฺราณิจตุษฺฏยสฺย มธฺยาทฺ วาคิยํ ศฺรุตา โคธูมานาเมก: เสฏโก มุทฺราปาไทกมูลฺย: , ยวานาญฺจ เสฏกตฺรยํ มุทฺราปาไทกมูลฺยํ ไตลทฺรากฺษารสาศฺจ ตฺวยา มา หึสิตวฺยา: ฯ
7 And when he had opened the fourth seal, I heard the voice of the fourth living creature saying: “Draw near and see.”
อนนฺตรํ จตุรฺถมุทฺรายำ เตน โมจิตายำ จตุรฺถสฺย ปฺราณิน อาคตฺย ปเศฺยติ วากฺ มยา ศฺรุตาฯ
8 And behold, a pale horse. And he who was sitting upon it, his name was Death, and Hell was following him. And authority was given to him over the four parts of the earth, to destroy by the sword, by famine, and by death, and by the creatures of the earth. (Hadēs g86)
ตต: ปาณฺฑุรวรฺณ เอโก 'โศฺว มยา ทฺฤษฺฏ: , ตทาโรหิโณ นาม มฺฤตฺยุริติ ปรโลกศฺจ ตมฺ อนุจรติ ขงฺเคน ทุรฺภิกฺเษณ มหามารฺยฺยา วนฺยปศุภิศฺจ โลกานำ พธาย ปฺฤถิวฺยาศฺจตุรฺถำศสฺยาธิปตฺยํ ตสฺมา อทายิฯ (Hadēs g86)
9 And when he had opened the fifth seal, I saw, under the altar, the souls of those who had been slain because of the Word of God and because of the testimony that they held.
อนนฺตรํ ปญฺจมมุทฺรายำ เตน โมจิตายามฺ อีศฺวรวากฺยเหโตสฺตตฺร สากฺษฺยทานาจฺจ เฉทิตานำ โลกานำ เทหิโน เวทฺยา อโธ มยาทฺฤศฺยนฺตฯ
10 And they were crying out with a loud voice, saying: “How long, O Holy and True Lord, will you not judge and not vindicate our blood against those who dwell upon the earth?”
ต อุจฺไจริทํ คทนฺติ, เห ปวิตฺร สตฺยมย ปฺรโภ อสฺมากํ รกฺตปาเต ปฺฤถิวีนิวาสิภิ รฺวิวทิตุํ ตสฺย ผล ทาตุญฺจ กติ กาลํ วิลมฺพเส?
11 And white robes were given to each of them. And they were told that they should rest for a brief time, until their fellow servants and their brothers, who were to be slain even as they were slain, would be completed.
ตตเสฺตษามฺ เอไกกไสฺม ศุภฺร: ปริจฺฉโท 'ทายิ วาคิยญฺจากถฺยต ยูยมลฺปกาลมฺ อรฺถโต ยุษฺมากํ เย สหาทาสา ภฺราตโร ยูยมิว ฆานิษฺยนฺเต เตษำ สํขฺยา ยาวตฺ สมฺปูรฺณตำ น คจฺฉติ ตาวทฺ วิรมตฯ
12 And when he had opened the sixth seal, I saw, and behold, a great earthquake occurred. And the sun became black, like a haircloth sack, and the entire moon became like blood.
อนนฺตรํ ยทา ส ษษฺฐมุทฺรามโมจยตฺ ตทา มยิ นิรีกฺษมาเณ มหานฺ ภูกมฺโป 'ภวตฺ สูรฺยฺยศฺจ อุษฺฏฺรโลมชวสฺตฺรวตฺ กฺฤษฺณวรฺณศฺจนฺทฺรมาศฺจ รกฺตสงฺกาโศ 'ภวตฺ
13 And the stars from heaven fell upon the earth, just as when a fig tree, shaken by a great wind, drops its immature figs.
คคนสฺถตาราศฺจ ปฺรพลวายุนา จาลิตาทฺ อุฑุมฺพรวฺฤกฺษาตฺ นิปาติตานฺยปกฺกผลานีว ภูตเล นฺยปตนฺฯ
14 And heaven receded, like a scroll being rolled up. And every mountain, and the islands, were moved from their places.
อากาศมณฺฑลญฺจ สงฺกุจฺยมานคฺรนฺถอิวานฺตรฺธานมฺ อคมตฺ คิรย อุปทฺวีปาศฺจ สรฺเวฺว สฺถานานฺตรํ จาลิตา:
15 And the kings of the earth, and the rulers, and the military leaders, and the wealthy, and the strong, and everyone, servant and free, hid themselves in caves and among the rocks of the mountains.
ปฺฤถิวีสฺถา ภูปาลา มหาโลฺลกา: สหสฺตฺรปตโย ธนิน: ปรากฺรมิณศฺจ โลกา ทาสา มุกฺตาศฺจ สรฺเวฺว 'ปิ คุหาสุ คิริสฺถไศเลษุ จ สฺวานฺ ปฺราจฺฉาทยนฺฯ
16 And they said to the mountains and the rocks: “Fall over us and hide us from the face of the One sitting upon the throne, and from the wrath of the Lamb.
เต จ คิรีนฺ ไศลำศฺจ วทนฺติ ยูยมฺ อสฺมทุปริ ปติตฺวา สึหาสโนปวิษฺฏชนสฺย ทฺฤษฺฏิโต เมษศาวกสฺย โกปาจฺจาสฺมานฺ โคปายต;
17 For the great day of their wrath has arrived. And who will be able to stand?”
ยตสฺตสฺย โกฺรธสฺย มหาทินมฺ อุปสฺถิตํ ก: สฺถาตุํ ศกฺโนติ?
