Psalms 38
1 A Psalm of David, in commemoration of the Sabbath. O Lord, do not rebuke me in your fury, nor chastise me in your wrath.
Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.
2 For your arrows have been driven into me, and your hand has been confirmed over me.
Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.
3 There is no health in my flesh before the face of your wrath. There is no peace for my bones before the face of my sins.
Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.
4 For my iniquities have walked over my head, and they have been like a heavy burden weighing upon me.
Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.
5 My sores have putrefied and been corrupted before the face of my foolishness.
Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.
6 I have become miserable, and I have been bent down, even to the end. I have walked with contrition all day long.
Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
7 For my loins have been filled with illusions, and there is no health in my flesh.
Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.
8 I have been afflicted and greatly humbled. I bellowed from the groaning of my heart.
Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.
9 O Lord, all my desire is before you, and my groaning before you has not been hidden.
Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.
10 My heart has been disturbed. My strength has abandoned me, and the light of my eyes has abandoned me, and it is not with me.
Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.
11 My friends and my neighbors have drawn near and stood against me. And those who were next to me stood far apart. And those who sought my soul used violence.
Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.
12 And those who sought evil accusations against me were speaking emptiness. And they practiced deceitfulness all day long.
Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.
13 But, like someone deaf, I did not hear. And I was like someone mute, not opening his mouth.
Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.
14 And I became like a man who does not hear, and who has no reproofs in his mouth.
I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.
15 For in you, Lord, I have hoped. You will listen to me, O Lord my God.
Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.
16 For I said, “Lest at any time, my enemies might rejoice over me,” and, “While my feet are being shaken, they have spoken great things against me.”
Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.
17 For I have been prepared for scourges, and my sorrow is ever before me.
Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.
18 For I will announce my iniquity, and I will think about my sin.
Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.
19 But my enemies live, and they have been stronger than me. And those who have wrongfully hated me have been multiplied.
Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.
20 Those who render evil for good have dragged me down, because I followed goodness.
Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.
21 Do not forsake me, O Lord my God. Do not depart from me.
Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.
22 Be attentive to my help, O Lord, the God of my salvation.
Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.
