Philippians 1
1 Paul and Timothy, servants of Jesus Christ, to all the saints in Christ Jesus who are at Philippi, with the bishops and deacons.
เปาลตีมถินามาเนา ยีศุขฺรีษฺฏสฺย ทาเสา ผิลิปินครสฺถานฺ ขฺรีษฺฏยีโศ: สรฺวฺวานฺ ปวิตฺรโลกานฺ สมิเตรธฺยกฺษานฺ ปริจารกำศฺจ ปฺรติ ปตฺรํ ลิขต: ฯ
2 Grace and peace to you, from God our Father and from the Lord Jesus Christ.
อสฺมากํ ตาต อีศฺวร: ปฺรภุ รฺยีศุขฺรีษฺฏศฺจ ยุษฺมภฺยํ ปฺรสาทสฺย ศานฺเตศฺจ โภคํ เทยาสฺตำฯ
3 I give thanks to my God, with every remembrance of you,
อหํ นิรนฺตรํ นิชสรฺวฺวปฺรารฺถนาสุ ยุษฺมากํ สรฺเวฺวษำ กฺฤเต สานนฺทํ ปฺรารฺถนำ กุรฺวฺวนฺ
4 always, in all my prayers, making supplication for all of you with joy,
ยติ วารานฺ ยุษฺมากํ สฺมรามิ ตติ วารานฺ อา ปฺรถมาทฺ อทฺย ยาวทฺ
5 because of your communion in the Gospel of Christ, from the first day even until now.
ยุษฺมากํ สุสํวาทภาคิตฺวการณาทฺ อีศฺวรํ ธนฺยํ วทามิฯ
6 I am confident of this very thing: that he who has begun this good work in you will perfect it, unto the day of Christ Jesus.
ยุษฺมนฺมเธฺย เยโนตฺตมํ กรฺมฺม กรฺตฺตุมฺ อารมฺภิ เตไนว ยีศุขฺรีษฺฏสฺย ทินํ ยาวตฺ ตตฺ สาธยิษฺยต อิตฺยสฺมินฺ ทฺฤฒวิศฺวาโส มมาเสฺตฯ
7 So then, it is right for me to feel this way about all of you, because I hold you in my heart, and because, in my chains and in the defense and confirmation of the Gospel, you all are partakers of my joy.
ยุษฺมานฺ สรฺวฺวานฺ อธิ มม ตาทฺฤโศ ภาโว ยถารฺโถ ยโต'หํ การาวสฺถายำ ปฺรตฺยุตฺตรกรเณ สุสํวาทสฺย ปฺรามาณฺยกรเณ จ ยุษฺมานฺ สรฺวฺวานฺ มยา สารฺทฺธมฺ เอกานุคฺรหสฺย ภาคิโน มตฺวา สฺวหฺฤทเย ธารยามิฯ
8 For God is my witness how, within the heart of Jesus Christ, I long for all of you.
อปรมฺ อหํ ขฺรีษฺฏยีโศ: เสฺนหวตฺ เสฺนเหน ยุษฺมานฺ กีทฺฤศํ กางฺกฺษามิ ตทธีศฺวโร มม สากฺษี วิทฺยเตฯ
9 And this I pray: that your charity may abound more and more, with knowledge and with all understanding,
มยา ยตฺ ปฺรารฺถฺยเต ตทฺ อิทํ ยุษฺมากํ เปฺรม นิตฺยํ วฺฤทฺธึ คตฺวา
10 so that you may be confirmed in what is better, in order that you may be sincere and without offense on the day of Christ:
ชฺญานสฺย วิศิษฺฏานำ ปรีกฺษิกายาศฺจ สรฺวฺววิธพุทฺเธ รฺพาหุลฺยํ ผลตุ,
11 filled with the fruit of justice, through Jesus Christ, in the glory and praise of God.
ขฺรีษฺฏสฺย ทินํ ยาวทฺ ยุษฺมากํ สารลฺยํ นิรฺวิฆฺนตฺวญฺจ ภวตุ, อีศฺวรสฺย เคารวาย ปฺรศํสาไย จ ยีศุนา ขฺรีษฺเฏน ปุณฺยผลานำ ปูรฺณตา ยุษฺมภฺยํ ทียตามฺ อิติฯ
12 Now, brothers, I want you to know that the things concerning me happened for the advancement of the Gospel,
เห ภฺราตร: , มำ ปฺรติ ยทฺ ยทฺ ฆฏิตํ เตน สุสํวาทปฺรจารสฺย พาธา นหิ กินฺตุ วฺฤทฺธิเรว ชาตา ตทฺ ยุษฺมานฺ ชฺญาปยิตุํ กามเย'หํฯ
13 in such a way that my chains have become manifest in Christ in every place of judgment and in all other such places.
อปรมฺ อหํ ขฺรีษฺฏสฺย กฺฤเต พทฺโธ'สฺมีติ ราชปุรฺยฺยามฺ อนฺยสฺถาเนษุ จ สรฺเวฺวษำ นิกเฏ สุสฺปษฺฏมฺ อภวตฺ,
14 And many from among the brothers in the Lord, becoming confident through my chains, are now much bolder in speaking the Word of God without fear.
ปฺรภุสมฺพนฺธียา อเนเก ภฺราตรศฺจ มม พนฺธนาทฺ อาศฺวาสํ ปฺราปฺย วรฺทฺธมาเนโนตฺสาเหน นิ: กฺโษภํ กถำ ปฺรจารยนฺติฯ
15 Certainly, some do so even because of envy and contention; and others, too, do so because of a good will to preach Christ.
เกจิทฺ เทฺวษาทฺ วิโรธาจฺจาปเร เกจิจฺจ สทฺภาวาตฺ ขฺรีษฺฏํ โฆษยนฺติ;
16 Some act out of charity, knowing that I have been appointed for the defense of the Gospel.
เย วิโรธาตฺ ขฺรีษฺฏํ โฆษยนฺติ เต ปวิตฺรภาวาตฺ ตนฺน กุรฺวฺวนฺโต มม พนฺธนานิ พหุตรโกฺลศทายีนิ กรฺตฺตุมฺ อิจฺฉนฺติฯ
17 But others, out of contention, announce Christ insincerely, claiming that their difficulties lift them up to my chains.
เย จ เปฺรมฺนา โฆษยนฺติ เต สุสํวาทสฺย ปฺรามาณฺยกรเณ'หํ นิยุกฺโต'สฺมีติ ชฺญาตฺวา ตตฺ กุรฺวฺวนฺติฯ
18 But what does it matter? As long as, by every means, whether under pretext or in truthfulness, Christ is announced. And about this, I rejoice, and moreover, I will continue to rejoice.
กึ พหุนา? กาปฏฺยาตฺ สรลภาวาทฺ วา ภเวตฺ, เยน เกนจิตฺ ปฺรกาเรณ ขฺรีษฺฏสฺย โฆษณา ภวตีตฺยสฺมินฺ อหมฺ อานนฺทามฺยานนฺทิษฺยามิ จฯ
19 For I know that this will bring me to salvation, through your prayers and under the ministration of the Spirit of Jesus Christ,
ยุษฺมากํ ปฺรารฺถนยา ยีศุขฺรีษฺฏสฺยาตฺมนศฺโจปกาเรณ ตตฺ มนฺนิสฺตารชนกํ ภวิษฺยตีติ ชานามิฯ
20 by means of my own expectation and hope. For in nothing shall I be confounded. Instead, with all confidence, now just as always, Christ shall be magnified in my body, whether by life or by death.
ตตฺร จ มมากางฺกฺษา ปฺรตฺยาศา จ สิทฺธึ คมิษฺยติ ผลโต'หํ เกนาปิ ปฺรกาเรณ น ลชฺชิเษฺย กินฺตุ คเต สรฺวฺวสฺมินฺ กาเล ยทฺวตฺ ตทฺวทฺ อิทานีมปิ สมฺปูรฺโณตฺสาหทฺวารา มม ศรีเรณ ขฺรีษฺฏสฺย มหิมา ชีวเน มรเณ วา ปฺรกาศิษฺยเตฯ
21 For to me, to live is Christ, and to die is gain.
ยโต มม ชีวนํ ขฺรีษฺฏาย มรณญฺจ ลาภายฯ
22 And while I live in the flesh, for me, there is the fruit of works. But I do not know which I would choose.
กินฺตุ ยทิ ศรีเร มยา ชีวิตวฺยํ ตรฺหิ ตตฺ กรฺมฺมผลํ ผลิษฺยติ ตสฺมาตฺ กึ วริตวฺยํ ตนฺมยา น ชฺญายเตฯ
23 For I am constrained between the two: having a desire to be dissolved and to be with Christ, which is the far better thing,
ทฺวาภฺยามฺ อหํ สมฺปีเฑฺย, เทหวาสตฺยชนาย ขฺรีษฺเฏน สหวาสาย จ มมาภิลาโษ ภวติ ยตสฺตตฺ สรฺโวฺวตฺตมํฯ
24 but then to remain in the flesh is necessary for your sake.
กินฺตุ เทเห มมาวสฺถิตฺยา ยุษฺมากมฺ อธิกปฺรโยชนํฯ
25 And having this confidence, I know that I shall remain and that I shall continue to remain with all of you, for your advancement and for your joy in the faith,
อหมฺ อวสฺถาเสฺย ยุษฺมาภิ: สรฺไวฺว: สารฺทฺธมฺ อวสฺถิตึ กริเษฺย จ ตยา จ วิศฺวาเส ยุษฺมากํ วฺฤทฺธฺยานนฺเทา ชนิเษฺยเต ตทหํ นิศฺจิตํ ชานามิฯ
26 so that your rejoicing may abound in Christ Jesus for me, through my return to you again.
เตน จ มตฺโต'รฺถโต ยุษฺมตฺสมีเป มม ปุนรุปสฺถิตตฺวาตฺ ยูยํ ขฺรีษฺเฏน ยีศุนา พหุตรมฺ อาหฺลาทํ ลปฺสฺยเธฺวฯ
27 Only let your behavior be worthy of the Gospel of Christ, so that, whether I return and see you, or whether, being absent, I hear about you, still you may stand firm with one spirit, with one mind, laboring together for the faith of the Gospel.
ยูยํ สาวธานา ภูตฺวา ขฺรีษฺฏสฺย สุสํวาทโสฺยปยุกฺตมฺ อาจารํ กุรุธฺวํ ยโต'หํ ยุษฺมานฺ อุปาคตฺย สากฺษาตฺ กุรฺวฺวนฺ กึ วา ทูเร ติษฺฐนฺ ยุษฺมากํ ยำ วารฺตฺตำ โศฺรตุมฺ อิจฺฉามิ เสยํ ยูยมฺ เอกาตฺมานสฺติษฺฐถ, เอกมนสา สุสํวาทสมฺพนฺธียวิศฺวาสสฺย ปกฺเษ ยตเธฺว, วิปกฺไษศฺจ เกนาปิ ปฺรกาเรณ น วฺยากุลีกฺริยธฺว อิติฯ
28 And in nothing be terrified by the adversaries. For what is to them an occasion of perdition, is to you an occasion of salvation, and this is from God.
ตตฺ เตษำ วินาศสฺย ลกฺษณํ ยุษฺมากญฺเจศฺวรทตฺตํ ปริตฺราณสฺย ลกฺษณํ ภวิษฺยติฯ
29 For this has been given to you on behalf of Christ, not only so that you may believe in him, but even so that you may suffer with him,
ยโต เยน ยุษฺมาภิ: ขฺรีษฺเฏ เกวลวิศฺวาส: กฺริยเต ตนฺนหิ กินฺตุ ตสฺย กฺฤเต เกฺลโศ'ปิ สหฺยเต ตาทฺฤโศ วร: ขฺรีษฺฏสฺยานุโรธาทฺ ยุษฺมาภิ: ปฺราปิ,
30 engaging in the same struggle, of a kind which you also have seen in me, and which you now have heard from me.
ตสฺมาตฺ มม ยาทฺฤศํ ยุทฺธํ ยุษฺมาภิรทรฺศิ สามฺปฺรตํ ศฺรูยเต จ ตาทฺฤศํ ยุทฺธํ ยุษฺมากมฺ อปิ ภวติฯ
