Numbers 31
1 And the Lord spoke to Moses, saying:
| و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: | ۱ |
2 “First, avenge the sons of Israel from the Midianites, and then you shall be gathered to your people.”
| «انتقام بنی‌اسرائیل را از مدیانیان بگیر، و بعد از آن به قوم خود ملحق خواهی شد.» | ۲ |
3 And immediately Moses said: “Arm the men among you for a battle, so that they may be able to fulfill the retribution of the Lord on the Midianites.
| پس موسی قوم را مخاطب ساخته، گفت: «ازمیان خود مردان برای جنگ مهیا سازید تا به مقابله مدیان برآیند، و انتقام خداوند را از مدیان بکشند. | ۳ |
4 Let one thousand men be chosen from each tribe of Israel, who shall be sent to war.”
| هزار نفر از هر سبط از جمیع اسباطاسرائیل برای جنگ بفرستید.» | ۴ |
5 And they gave one thousand from each tribe, that is, twelve thousand foot soldiers for battle.
| پس از هزاره های اسرائیل، از هر سبط یک هزار، یعنی دوازده هزار نفر مهیا شده برای جنگ منتخب شدند. | ۵ |
6 And Moses sent them with Phinehas, the son of Eleazar the priest; also, he delivered to him the holy vessels, and the trumpets to sound.
| و موسی ایشان را هزار نفر از هرسبط به جنگ فرستاد، ایشان را با فینحاس بن العازار کاهن و اسباب قدس و کرناها برای نواختن در دستش به جنگ فرستاد. | ۶ |
7 And when they had fought against the Midianites and had prevailed, they killed all the men.
| و با مدیان به طوری که خداوند موسی را امر فرموده بود، جنگ کرده، همه ذکوران را کشتند. | ۷ |
8 And they put to death by the sword their kings: Evi, and Rekem, and Zur, and Hur, and Reba, the five leaders of the nation, and also Balaam the son of Beor.
| و در میان کشتگان ملوک مدیان یعنی اوی و راقم و صور و حور و رابع، پنج پادشاه مدیان را کشتند، بلعام بن بعور را به شمشیر کشتند. | ۸ |
9 And they seized their women and little ones, and all their cattle, and all their goods; whatever they were able to have, they despoiled.
| و بنی‌اسرائیل زنان مدیان واطفال ایشان را به اسیری بردند، و جمیع بهایم وجمیع مواشی ایشان و همه املاک ایشان را غارت کردند. | ۹ |
10 Both their cities and their villages, as well as their fortresses, they burned.
| و تمامی شهرها و مساکن و قلعه های ایشان را به آتش سوزانیدند. | ۱۰ |
11 And they carried away prey from everything that they had seized, both of men and of beasts.
| و تمامی غنیمت و جمیع غارت را از انسان و بهایم گرفتند. | ۱۱ |
12 And they led these to Moses and Eleazar the priest, and to all the multitude of the sons of Israel. But the remainder of the articles they carried to the camp on the plains of Moab, next to the Jordan, opposite Jericho.
| واسیران و غارت و غنیمت را نزد موسی و العازارکاهن و جماعت بنی‌اسرائیل در لشکرگاه درعربات موآب، که نزد اردن در مقابل اریحاست، آوردند. | ۱۲ |
13 Then Moses, and Eleazar the priest, and all the leaders of the assembly went out to meet them beyond the camp.
| و موسی و العازار کاهن و تمامی سروران جماعت بیرون از لشکرگاه به استقبال ایشان آمدند. | ۱۳ |
14 And Moses, being angry with the leaders of the army, and the tribunes, and the centurions, who had arrived from the battle,
| و موسی بر روسای لشکر یعنی سرداران هزاره‌ها و سرداران صدها که از خدمت جنگ باز آمده بودند، غضبناک شد. | ۱۴ |
15 said: “Why have you spared the females?
| و موسی به ایشان گفت: «آیا همه زنان را زنده نگاه داشتید؟ | ۱۵ |
16 Are not these the ones who deceived the sons of Israel at the suggestion of Balaam, and who caused you betray the Lord by the sin of Peor, because of which the people also were struck down?
| اینک اینانند که برحسب مشورت بلعام، بنی‌اسرائیل را واداشتند تا در امر فغور به خداوندخیانت ورزیدند و در جماعت خداوند وباعارض شد. | ۱۶ |
17 Therefore, put to death all of them: whatever is of the male sex, even among the little ones, and cut the throats of those women who have known men by sexual relations.
| پس الان هر ذکوری از اطفال رابکشید، و هر زنی را که مرد را شناخته، با اوهمبستر شده باشد، بکشید. | ۱۷ |
18 But the young girls, and all female virgins, reserve for yourselves.
| و از زنان هردختری را که مرد را نشناخته، و با او همبسترنشده برای خود زنده نگاه دارید. | ۱۸ |
19 And remain beyond the camp for seven days. Whoever has killed a man, or who has touched one that was killed, shall be purified on the third day and on the seventh day.
| و شما هفت روز بیرون از لشکرگاه خیمه زنید، و هر شخصی را کشته و هر‌که کشته‌ای را لمس نموده باشد ازشما و اسیران شما در روز سوم و در روز هفتم، خود را تطهیر نماید. | ۱۹ |
20 And all of the spoils, whether it is a garment, or a vessel, or another useful thing, made from the pelts or hair of goats, or from wood, shall be expiated.”
| و هر جامه و هرظرف چرمی و هر‌چه از پشم بز ساخته شده باشد و هرظرف چوبین را تطهیر نمایید.» | ۲۰ |
21 Likewise, Eleazar the priest spoke in this manner to the men of the army who had fought: “This is the precept of the law, which the Lord has commanded Moses:
| و العازار کاهن به مردان جنگی که به مقاتله رفته بودند، گفت: «این است قانون شریعتی که خداوند به موسی‌امر فرموده است: | ۲۱ |
22 Gold, and silver, and brass, and iron, and lead, and tin,
| طلا و نقره و برنج و آهن و روی و سرب، | ۲۲ |
23 and all that may be able to pass through fire, shall be purified by fire. But whatever is not able to sustain fire shall be sanctified with the waters of expiation.
| یعنی هر‌چه متحمل آتش بشود، آن را از آتش بگذرانید و طاهر خواهد شد، و به آب تنزیه نیز آن را طاهرسازند و هر‌چه متحمل آتش نشود، آن را از آب بگذرانید. | ۲۳ |
24 And you shall wash your garments on the seventh day, and, after having been purified, you shall enter the camp.”
| و در روز هفتم رخت خود رابشویید تا طاهر شوید، و بعد از آن به لشکرگاه داخل شوید.» | ۲۴ |
25 And the Lord also said to Moses:
| و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: | ۲۵ |
26 “Take the sum of those things which were captured, from man even to beast, you and Eleazar the priest, and the leaders of the common people.
| «تو و العازار کاهن و سروران خاندان آبای جماعت، حساب غنایمی که گرفته شده است، چه از انسان و چه از بهایم بگیرید. | ۲۶ |
27 And you shall divide the prey equally, among those who went out to war and fought, and among the remainder of the multitude.
| و غنیمت رادر میان مردان جنگی که به مقاتله بیرون رفته‌اند، وتمامی جماعت نصف نما. | ۲۷ |
28 And you shall separate a portion for the Lord from the portion of those who fought and were in the battle: one soul out of five hundred, as much from humans, as from oxen and donkeys and sheep.
| و از مردان جنگی که به مقاتله بیرون رفته‌اند زکات برای خداوندبگیر، یعنی یک نفر از پانصد چه از انسان و چه ازگاو و چه از الاغ و چه از گوسفند. | ۲۸ |
29 And you shall give it to Eleazar the priest, because these are the first-fruits of the Lord.
| از قسمت ایشان بگیر و به العازار کاهن بده تا هدیه افراشتنی برای خداوند باشد. | ۲۹ |
30 Likewise, from the half of the portion belonging to the sons of Israel, you shall receive the fiftieth head of humans, and of oxen, and donkeys, and sheep, and of all living things, and you shall give these to the Levites who stand watch over the care of the tabernacle of the Lord.”
| و از قسمت بنی‌اسرائیل یکی که از هر پنجاه نفر گرفته شده باشد چه ازانسان و چه از گاو و چه از الاغ و چه از گوسفند وچه از جمیع بهایم بگیر، و آنها را به لاویانی که ودیعت مسکن خداوند را نگاه می‌دارند، بده.» | ۳۰ |
31 And Moses and Eleazar did just as the Lord had instructed.
| پس موسی و العازار کاهن برحسب آنچه خداوند به موسی‌امر فرموده بود، عمل کردند. | ۳۱ |
32 Now the prey which the army had seized was six hundred seventy-five thousand sheep,
| و غنیمت سوای آن غنیمتی که مردان جنگی گرفته بودند، از گوسفند ششصد و هفتاد و پنج هزار راس بود. | ۳۲ |
33 seventy-two thousand oxen,
| و از گاو هفتاد و دو هزار راس. | ۳۳ |
34 sixty-one thousand donkeys,
| و از الاغ شصت و یک هزار راس. | ۳۴ |
35 and thirty-two thousand human lives, of the female sex, who had not known men.
| و ازانسان از زنانی که مرد را نشناخته بودند، سی و دوهزار نفر بودند. | ۳۵ |
36 And one half of the portion was given to those who had been in the battle: three hundred thirty-seven thousand five hundred sheep.
| و نصفه‌ای که قسمت کسانی بود که به جنگ رفته بودند، سیصد و سی و هفت هزار و پانصد گوسفند بود. | ۳۶ |
37 From these, for the portion of the Lord, there were accounted: six hundred seventy-five sheep;
| و زکات خداوند ازگوسفند ششصد و هفتاد و پنج راس بود. | ۳۷ |
38 and from the thirty-six thousand oxen, seventy-two oxen;
| وگاوان سی و شش هزار بود و از آنها زکات خداوند هفتاد و دو راس بود. | ۳۸ |
39 from the thirty thousand five hundred donkeys, sixty-one donkeys.
| و الاغها سی هزار و پانصد و از آنها زکات خداوند شصت ویک راس بود. | ۳۹ |
40 From the sixteen thousand human souls, there fell to the portion of the Lord thirty-two souls.
| و مردمان شانزده هزار و ازایشان زکات خداوند سی و دو نفر بودند. | ۴۰ |
41 And Moses delivered the number of the first-fruits of the Lord to Eleazar the priest, just as had been commanded of him,
| وموسی زکات را هدیه افراشتی خداوند بود به العازار کاهن داد، چنانکه خداوند به موسی‌امرفرموده بود. | ۴۱ |
42 from the one half portion belonging to the sons of Israel, which he had separated from the portion of those who had been in the battle.
| و از قسمت بنی‌اسرائیل که موسی آن را ازمردان جنگی جدا کرده بود، | ۴۲ |
43 Yet truly, from the one half portion which fell to the remainder of the multitude, that is, from the three hundred thirty-seven thousand five hundred sheep,
| و قسمت جماعت از گوسفندان، سیصد و سی هزار وپانصد راس بود. | ۴۳ |
44 and from the thirty-six thousand oxen,
| و از گاوان سی و شش هزارراس. | ۴۴ |
45 and from the thirty thousand five hundred donkeys,
| و از الاغها، سی هزار و پانصد راس. | ۴۵ |
46 and from the sixteen thousand persons,
| واز انسان، شانزده هزار نفر. | ۴۶ |
47 Moses took the fiftieth head, and gave it to the Levites who stand watch at the tabernacle of the Lord, just as the Lord had instructed.
| و موسی از قسمت بنی‌اسرائیل یکی را که از هر پنجاه گرفته شده بود، چه از انسان و چه از بهایم گرفت، و آنها را به لاویانی که ودیعت مسکن خداوند را نگاه می‌داشتند، داد، چنانکه خداوند به موسی‌امرفرموده بود. | ۴۷ |
48 And when the leaders of the army, and the tribunes, and the centurions had approached Moses, they said:
| و روسایی که بر هزاره های لشکر بودند، سرداران هزاره‌ها با سرداران صدها نزد موسی آمدند. | ۴۸ |
49 “We, your servants, have taken a census of the number of the fighting men, whom we had under our hand, and indeed not one was lacking.
| و به موسی گفتند: «بندگانت حساب مردان جنگی را که زیردست ما می‌باشند گرفتیم، و از ما یک نفر مفقود نشده است. | ۴۹ |
50 For this reason, we offer as gifts to the Lord whatever gold each one was able to find amid the spoils, in anklets and arm bands, rings and bracelets, and little chains, so that you may intercede for us to the Lord.”
| پس ما ازآنچه هر کس یافته است هدیه‌ای برای خداوندآورده‌ایم از زیورهای طلا و خلخالها ودست بندها و انگشترها و گوشواره‌ها وگردن بندها تا برای جانهای ما به حضور خداوند کفاره شود.» | ۵۰ |
51 And Moses and Eleazar the priest received all the gold in its various kinds,
| و موسی و العازار کاهن، طلا وهمه زیورهای مصنوعه را از ایشان گرفتند. | ۵۱ |
52 weighing sixteen thousand seven hundred fifty shekels, from the tribunes and the centurions.
| وتمامی طلای هدیه‌ای که از سرداران هزاره‌ها وسرداران صدها برای خداوند گذرانیدند، شانزده هزار و هفتصد و پنجاه مثقال بود. | ۵۲ |
53 For whatever each one had taken away in the spoils was his own.
| زیرا که هریکی از مردان جنگی غنیمتی برای خود برده بودند. | ۵۳ |
54 And having been accepted, they took it into the tabernacle of the testimony, as a memorial of the sons of Israel before the Lord.
| و موسی و العازار کاهن، طلا را ازسرداران هزاره‌ها و صدها گرفته، به خیمه اجتماع آوردند تا بجهت بنی‌اسرائیل، به حضور خداوندیادگار باشد. | ۵۴ |
