Matthew 8
1 And when he had descended from the mountain, great crowds followed him.
১যদা স পৰ্ৱ্ৱতাদ্ অৱাৰোহৎ তদা বহৱো মানৱাস্তৎপশ্চাদ্ ৱৱ্ৰজুঃ|
2 And behold, a leper, drawing near, adored him, saying, “Lord, if you are willing, you are able to cleanse me.”
২একঃ কুষ্ঠৱান্ আগত্য তং প্ৰণম্য বভাষে, হে প্ৰভো, যদি ভৱান্ সংমন্যতে, তৰ্হি মাং নিৰামযং কৰ্ত্তুং শক্নোতি|
3 And Jesus, extending his hand, touched him, saying: “I am willing. Be cleansed.” And immediately his leprosy was cleansed.
৩ততো যীশুঃ কৰং প্ৰসাৰ্য্য তস্যাঙ্গং স্পৃশন্ ৱ্যাজহাৰ, সম্মন্যেঽহং ৎৱং নিৰামযো ভৱ; তেন স তৎক্ষণাৎ কুষ্ঠেনামোচি|
4 And Jesus said to him: “See to it that you tell no one. But go, show yourself to the priest, and offer the gift that Moses instructed, as a testimony for them.”
৪ততো যীশুস্তং জগাদ, অৱধেহি কথামেতাং কশ্চিদপি মা ব্ৰূহি, কিন্তু যাজকস্য সন্নিধিং গৎৱা স্ৱাত্মানং দৰ্শয মনুজেভ্যো নিজনিৰামযৎৱং প্ৰমাণযিতুং মূসানিৰূপিতং দ্ৰৱ্যম্ উৎসৃজ চ|
5 And when he had entered into Capernaum, a centurion approached, petitioning him,
৫তদনন্তৰং যীশুনা কফৰ্নাহূম্নামনি নগৰে প্ৰৱিষ্টে কশ্চিৎ শতসেনাপতিস্তৎসমীপম্ আগত্য ৱিনীয বভাষে,
6 and saying, “Lord, my servant lies at home paralyzed and badly tormented.”
৬হে প্ৰভো, মদীয একো দাসঃ পক্ষাঘাতৱ্যাধিনা ভৃশং ৱ্যথিতঃ, সতু শযনীয আস্তে|
7 And Jesus said to him, “I will come and heal him.”
৭তদানীং যীশুস্তস্মৈ কথিতৱান্, অহং গৎৱা তং নিৰামযং কৰিষ্যামি|
8 And responding, the centurion said: “Lord, I am not worthy that you should enter under my roof, but only say the word, and my servant shall be healed.
৮ততঃ স শতসেনাপতিঃ প্ৰত্যৱদৎ, হে প্ৰভো, ভৱান্ যৎ মম গেহমধ্যং যাতি তদ্যোগ্যভাজনং নাহমস্মি; ৱাঙ্মাত্ৰম্ আদিশতু, তেনৈৱ মম দাসো নিৰামযো ভৱিষ্যতি|
9 For I, too, am a man placed under authority, having soldiers under me. And I say to one, ‘Go,’ and he goes, and to another, ‘Come,’ and he comes, and to my servant, ‘Do this,’ and he does it.”
৯যতো মযি পৰনিধ্নেঽপি মম নিদেশৱশ্যাঃ কতি কতি সেনাঃ সন্তি, তত একস্মিন্ যাহীত্যুক্তে স যাতি, তদন্যস্মিন্ এহীত্যুক্তে স আযাতি, তথা মম নিজদাসে কৰ্ম্মৈতৎ কুৰ্ৱ্ৱিত্যুক্তে স তৎ কৰোতি|
10 And, hearing this, Jesus wondered. And he said to those following him: “Amen I say to you, I have not found so great a faith in Israel.
১০তদানীং যীশুস্তস্যৈতৎ ৱচো নিশম্য ৱিস্মযাপন্নোঽভূৎ; নিজপশ্চাদ্গামিনো মানৱান্ অৱোচ্চ, যুষ্মান্ তথ্যং ৱচ্মি, ইস্ৰাযেলীযলোকানাং মধ্যেঽপি নৈতাদৃশো ৱিশ্ৱাসো মযা প্ৰাপ্তঃ|
11 For I say to you, that many shall come from the east and the west, and they shall sit at table with Abraham, and Isaac, and Jacob in the kingdom of heaven.
১১অন্যচ্চাহং যুষ্মান্ ৱদামি, বহৱঃ পূৰ্ৱ্ৱস্যাঃ পশ্চিমাযাশ্চ দিশ আগত্য ইব্ৰাহীমা ইস্হাকা যাকূবা চ সাকম্ মিলিৎৱা সমুপৱেক্ষ্যন্তি;
12 But the sons of the kingdom shall be cast into the outer darkness, where there will be weeping and gnashing of teeth.”
১২কিন্তু যত্ৰ স্থানে ৰোদনদন্তঘৰ্ষণে ভৱতস্তস্মিন্ বহিৰ্ভূততমিস্ৰে ৰাজ্যস্য সন্তানা নিক্ষেস্যন্তে|
13 And Jesus said to the centurion, “Go, and just as you have believed, so let it be done for you.” And the servant was healed at that very hour.
১৩ততঃ পৰং যীশুস্তং শতসেনাপতিং জগাদ, যাহি, তৱ প্ৰতীত্যনুসাৰতো মঙ্গলং ভূযাৎ; তদা তস্মিন্নেৱ দণ্ডে তদীযদাসো নিৰামযো বভূৱ|
14 And when Jesus had arrived at the house of Peter, he saw his mother-in-law lying ill with a fever.
১৪অনন্তৰং যীশুঃ পিতৰস্য গেহমুপস্থায জ্ৱৰেণ পীডিতাং শযনীযস্থিতাং তস্য শ্ৱশ্ৰূং ৱীক্ষাঞ্চক্ৰে|
15 And he touched her hand, and the fever left her, and she rose up and ministered to them.
১৫ততস্তেন তস্যাঃ কৰস্য স্পৃষ্টতৱাৎ জ্ৱৰস্তাং তত্যাজ, তদা সা সমুত্থায তান্ সিষেৱে|
16 And when evening arrived, they brought to him many who had demons, and he cast out the spirits with a word. And he healed all those having maladies,
১৬অনন্তৰং সন্ধ্যাযাং সত্যাং বহুশো ভূতগ্ৰস্তমনুজান্ তস্য সমীপম্ আনিন্যুঃ স চ ৱাক্যেন ভূতান্ ত্যাজযামাস, সৰ্ৱ্ৱপ্ৰকাৰপীডিতজনাংশ্চ নিৰামযান্ চকাৰ;
17 in order to fulfill what was spoken through the prophet Isaiah, saying, “He took our infirmities, and he carried away our diseases.”
১৭তস্মাৎ, সৰ্ৱ্ৱা দুৰ্ব্বলতাস্মাকং তেনৈৱ পৰিধাৰিতা| অস্মাকং সকলং ৱ্যাধিং সএৱ সংগৃহীতৱান্| যদেতদ্ৱচনং যিশযিযভৱিষ্যদ্ৱাদিনোক্তমাসীৎ, তত্তদা সফলমভৱৎ|
18 Then Jesus, seeing the great crowds encircling him, gave orders to go across the sea.
১৮অনন্তৰং যীশুশ্চতুৰ্দিক্ষু জননিৱহং ৱিলোক্য তটিন্যাঃ পাৰং যাতুং শিষ্যান্ আদিদেশ|
19 And one scribe, approaching, said to him, “Teacher, I will follow you wherever you will go.”
১৯তদানীম্ এক উপাধ্যায আগত্য কথিতৱান্, হে গুৰো, ভৱান্ যত্ৰ যাস্যতি তত্ৰাহমপি ভৱতঃ পশ্চাদ্ যাস্যামি|
20 And Jesus said to him, “Foxes have dens, and the birds of the air have nests, but the Son of man has nowhere to rest his head.”
২০ততো যীশু ৰ্জগাদ, ক্ৰোষ্টুঃ স্থাতুং স্থানং ৱিদ্যতে, ৱিহাযসো ৱিহঙ্গমানাং নীডানি চ সন্তি; কিন্তু মনুষ্যপুত্ৰস্য শিৰঃ স্থাপযিতুং স্থানং ন ৱিদ্যতে|
21 Then another of his disciples said to him, “Lord, permit me first to go and bury my father.”
২১অনন্তৰম্ অপৰ একঃ শিষ্যস্তং বভাষে, হে প্ৰভো, প্ৰথমতো মম পিতৰং শ্মশানে নিধাতুং গমনাৰ্থং মাম্ অনুমন্যস্ৱ|
22 But Jesus said to him, “Follow me, and allow the dead to bury their dead.”
২২ততো যীশুৰুক্তৱান্ মৃতা মৃতান্ শ্মশানে নিদধতু, ৎৱং মম পশ্চাদ্ আগচ্ছ|
23 And climbing into a boat, his disciples followed him.
২৩অনন্তৰং তস্মিন্ নাৱমাৰূঢে তস্য শিষ্যাস্তৎপশ্চাৎ জগ্মুঃ|
24 And behold, a great tempest occurred in the sea, so much so that the boat was covered with waves; yet truly, he was sleeping.
২৪পশ্চাৎ সাগৰস্য মধ্যং তেষু গতেষু তাদৃশঃ প্ৰবলো ঝঞ্ভ্শনিল উদতিষ্ঠৎ, যেন মহাতৰঙ্গ উত্থায তৰণিং ছাদিতৱান্, কিন্তু স নিদ্ৰিত আসীৎ|
25 And his disciples drew near to him, and they awakened him, saying: “Lord, save us, we are perishing.”
২৫তদা শিষ্যা আগত্য তস্য নিদ্ৰাভঙ্গং কৃৎৱা কথযামাসুঃ, হে প্ৰভো, ৱযং ম্ৰিযামহে, ভৱান্ অস্মাকং প্ৰাণান্ ৰক্ষতু|
26 And Jesus said to them, “Why are you afraid, O little in faith?” Then rising up, he commanded the winds, and the sea. And a great tranquility occurred.
২৬তদা স তান্ উক্তৱান্, হে অল্পৱিশ্ৱাসিনো যূযং কুতো ৱিভীথ? ততঃ স উত্থায ৱাতং সাগৰঞ্চ তৰ্জযামাস, ততো নিৰ্ৱ্ৱাতমভৱৎ|
27 Moreover, the men wondered, saying: “What kind of man is this? For even the winds and the sea obey him.”
২৭অপৰং মনুজা ৱিস্মযং ৱিলোক্য কথযামাসুঃ, অহো ৱাতসৰিৎপতী অস্য কিমাজ্ঞাগ্ৰাহিণৌ? কীদৃশোঽযং মানৱঃ|
28 And when he had arrived across the sea, into the region of the Gerasenes, he was met by two who had demons, who were so exceedingly savage, as they went out from among the tombs, that no one was able to cross by that way.
২৮অনন্তৰং স পাৰং গৎৱা গিদেৰীযদেশম্ উপস্থিতৱান্; তদা দ্ৱৌ ভূতগ্ৰস্তমনুজৌ শ্মশানস্থানাদ্ বহি ৰ্ভূৎৱা তং সাক্ষাৎ কৃতৱন্তৌ, তাৱেতাদৃশৌ প্ৰচণ্ডাৱাস্তাং যৎ তেন স্থানেন কোপি যাতুং নাশক্নোৎ|
29 And behold, they cried out, saying: “What are we to you, O Jesus, the Son of God? Have you come here to torment us before the time?”
২৯তাৱুচৈঃ কথযামাসতুঃ, হে ঈশ্ৱৰস্য সূনো যীশো, ৎৱযা সাকম্ আৱযোঃ কঃ সম্বন্ধঃ? নিৰূপিতকালাৎ প্ৰাগেৱ কিমাৱাভ্যাং যাতনাং দাতুম্ অত্ৰাগতোসি?
30 Now there was, not far from them, a herd of many swine feeding.
৩০তদানীং তাভ্যাং কিঞ্চিদ্ দূৰে ৱৰাহাণাম্ একো মহাৱ্ৰজোঽচৰৎ|
31 Then the demons petitioned him, saying: “If you cast us from here, send us into the herd of swine.”
৩১ততো ভূতৌ তৌ তস্যান্তিকে ৱিনীয কথযামাসতুঃ, যদ্যাৱাং ত্যাজযসি, তৰ্হি ৱৰাহাণাং মধ্যেৱ্ৰজম্ আৱাং প্ৰেৰয|
32 And he said to them, “Go.” And they, going out, went into the swine. And behold, the entire herd suddenly rushed along a steep place into the sea. And they died in the waters.
৩২তদা যীশুৰৱদৎ যাতং, অনন্তৰং তৌ যদা মনুজৌ ৱিহায ৱৰাহান্ আশ্ৰিতৱন্তৌ, তদা তে সৰ্ৱ্ৱে ৱৰাহা উচ্চস্থানাৎ মহাজৱেন ধাৱন্তঃ সাগৰীযতোযে মজ্জন্তো মম্ৰুঃ|
33 Then the shepherds fled, and arriving in the city, they reported on all this, and on those who had had the demons.
৩৩ততো ৱৰাহৰক্ষকাঃ পলাযমানা মধ্যেনগৰং তৌ ভূতগ্ৰস্তৌ প্ৰতি যদ্যদ্ অঘটত, তাঃ সৰ্ৱ্ৱৱাৰ্ত্তা অৱদন্|
34 And behold, the entire city went out to meet Jesus. And having seen him, they petitioned him, so that he would cross from their borders.
৩৪ততো নাগৰিকাঃ সৰ্ৱ্ৱে মনুজা যীশুং সাক্ষাৎ কৰ্ত্তুং বহিৰাযাতাঃ তঞ্চ ৱিলোক্য প্ৰাৰ্থযাঞ্চক্ৰিৰে ভৱান্ অস্মাকং সীমাতো যাতু|
