Matthew 27
1 Then, when morning arrived, all the leaders of the priests and the elders of the people took counsel against Jesus, so that they might deliver him to death.
| چون صبح شد، کاهنان اعظم و مشایخ، با یکدیگر مشورت کردند تا راهی بیابند که عیسی را بکشند. |
2 And they led him, bound, and handed him over to Pontius Pilate, the procurator.
| پس او را دست بسته به پیلاتُس، فرماندار رومی، تحویل دادند. |
3 Then Judas, who betrayed him, seeing that he had been condemned, regretting his conduct, brought back the thirty pieces of silver to the leaders of the priests and the elders,
| اما یهودا، تسلیم‌کنندۀ او، وقتی دید که عیسی به مرگ محکوم شده است، از کار خود پشیمان شد و سی سکه نقره‌ای را که گرفته بود، نزد کاهنان اعظم و سران قوم آورد تا به ایشان بازگرداند. |
4 saying, “I have sinned in betraying just blood.” But they said to him: “What is that to us? See to it yourself.”
| او به آنان گفت: «من گناه کرده‌ام چون باعث محکومیت مرد بی‌گناهی شده‌ام.» آنان جواب دادند: «به ما چه؟ خودت خواستی!» |
5 And throwing down the pieces of silver in the temple, he departed. And going out, he hanged himself with a snare.
| پس او سکه‌ها را در معبد ریخت و بیرون رفت و خود را با طناب خفه کرد. |
6 But the leaders of the priests, having taken up the pieces of silver, said, “It is not lawful to put them into the temple offerings, because it is the price of blood.”
| کاهنان اعظم سکه‌ها را از روی زمین جمع کردند و گفتند: «ریختن این سکه‌ها در خزانۀ معبد حرام است، زیرا خونبهاست.» |
7 Then, having taken counsel, they bought the potter’s field with it, as a burying place for sojourners.
| بنابراین، پس از بحث و مشورت، قرار بر این شد که با آن پول قطعه زمینی را بخرند که کوزه‌گرها از خاکش استفاده می‌کردند، و از آن زمین به عنوان قبرستان بیگانگانی استفاده کنند که در اورشلیم فوت می‌شدند. |
8 For this reason, that field is called Haceldama, that is, ‘The Field of Blood,’ even to this very day.
| به همین، دلیل آن قبرستان تا به امروز نیز به «زمین خون» معروف است. |
9 Then what was spoken by the prophet Jeremiah was fulfilled, saying, “And they took the thirty pieces of silver, the price of the one being appraised, whom they appraised before the sons of Israel,
| این واقعه، پیشگویی ارمیای نبی را به انجام رساند که فرموده بود: «آنها سی سکۀ نقره یعنی قیمتی را که مردم اسرائیل برای او تعیین کرده بودند برداشتند، |
10 and they gave it for the potter’s field, just as the Lord appointed to me.”
| و از کوزه‌گرها زمینی خریدند، همان‌گونه که خداوند به من فرموده بود.» |
11 Now Jesus stood before the procurator, and the procurator questioned him, saying, “You are the king of the Jews?” Jesus said to him, “You are saying so.”
| در این هنگام، عیسی را به حضور پیلاتُس، فرماندار رومی آوردند. فرماندار از او پرسید: «آیا تو پادشاه یهود هستی؟» عیسی جواب داد: «همین‌طور است که می‌گویی.» |
12 And when he was accused by the leaders of the priests and the elders, he responded nothing.
| آنگاه کاهنان اعظم و سران قوم یهود اتهاماتی بر او وارد ساختند، اما او هیچ جواب نداد. |
13 Then Pilate said to him, “Do you not hear how much testimony they speak against you?”
| پس پیلاتُس به او گفت: «نمی‌شنوی چه می‌گویند؟» |
14 And he did not respond any word to him, so that the procurator wondered greatly.
| اما عیسی همچنان خاموش بود، به طوری که سکوت او فرماندار را نیز به تعجب واداشت. |
15 Now on the solemn day, the procurator was accustomed to release to the people one prisoner, whomever they wished.
| و رسم فرماندار بر این بود که هر سال در عید پِسَح، یک زندانی را به خواست مردم آزاد کند. |
16 And at that time, he had a notorious prisoner, who was called Barabbas.
| در آن سال، زندانی مشهوری به اسم باراباس در زندان بود. |
17 Therefore, having been gathered together, Pilate said to them, “Who is it that you want me to release to you: Barabbas, or Jesus, who is called Christ?”
| آن روز صبح، وقتی مردم گرد آمدند، پیلاتُس به ایشان گفت: «کدام یک از این دو نفر را می‌خواهید برایتان آزاد کنم: باراباس یا عیسی را که مسیح شماست؟» |
18 For he knew that it was out of envy they had handed him over.
| چون خوب می‌دانست که سران قوم از روی حسادت عیسی را دستگیر کرده‌اند. |
19 But as he was sitting in the place for the tribunal, his wife sent to him, saying: “It is nothing to you, and he is just. For I have experienced many things today through a vision for his sake.”
| در همان هنگام که پیلاتُس جلسه دادگاه را اداره می‌کرد، همسرش برای او پیغامی فرستاده، گفت: «با این مرد بی‌گناه کاری نداشته باش، چون دیشب به خاطر او خوابهای وحشتناکی دیده‌ام.» |
20 But the leaders of the priests and the elders persuaded the people, so that they would ask for Barabbas, and so that Jesus would perish.
| کاهنان اعظم و مقامات قوم یهود از این فرصت استفاده کردند و مردم را واداشتند که از پیلاتُس آزادی باراباس و اعدام عیسی را بخواهند. |
21 Then, in response, the procurator said to them, “Which of the two do you want to be released to you?” But they said to him, “Barabbas.”
| پس فرماندار دوباره پرسید: «کدام یک از این دو نفر را می‌خواهید برایتان آزاد کنم؟» مردم فریاد زدند: «باراباس را!» |
22 Pilate said to them, “Then what shall I do about Jesus, who is called Christ?” They all said, “Let him be crucified.”
| پیلاتُس پرسید: «پس با عیسی که مسیح شماست، چه کنم؟» مردم یکصدا فریاد زدند: «مصلوبش کن!» |
23 The procurator said to them, “But what evil has he done?” But they cried out all the more, saying, “Let him be crucified.”
| پیلاتُس پرسید: «چرا؟ مگر چه گناهی کرده است؟» ولی باز فریاد زدند: «مصلوبش کن!» |
24 Then Pilate, seeing that he was able to accomplish nothing, but that a greater tumult was occurring, taking water, washed his hands in the sight of the people, saying: “I am innocent of the blood of this just man. See to it yourselves.”
| وقتی پیلاتُس دید که اصرار او فایده‌ای ندارد، و حتی ممکن است شورشی به پا شود، دستور داد کاسهٔ آبی حاضر کنند، و در مقابل چشمان مردم دستهای خود را شست و گفت: «من از خون این مرد، بری هستم؛ دیگر خودتان می‌دانید!» |
25 And the entire people responded by saying, “May his blood be upon us and upon our children.”
| جمعیت فریاد زدند: «خونش به گردن ما و فرزندان ما باشد!» |
26 Then he released Barabbas to them. But Jesus, having been scourged, he handed over to them, so that he would be crucified.
| پس پیلاتُس، باراباس را برای ایشان آزاد کرد و دستور داد عیسی را پس از شلّاق زدن، ببرند و مصلوب کنند. |
27 Then the soldiers of the procurator, taking Jesus up to the praetorium, gathered the entire cohort around him.
| سربازان ابتدا عیسی را به حیاط کاخ فرماندار بردند و تمام سربازان را به دور او جمع کردند. |
28 And stripping him, they put a scarlet cloak around him.
| سپس، لباس او را درآوردند و ردایی ارغوانی به او پوشاندند، |
29 And plaiting a crown of thorns, they placed it on his head, with a reed in his right hand. And genuflecting before him, they mocked him, saying, “Hail, King of the Jews.”
| و تاجی از خار ساخته، بر سر او گذاشتند، و یک چوب، به نشانهٔ عصای سلطنت، به دست راست او دادند و در برابرش زانو زده، با ریشخند می‌گفتند: «درود بر پادشاه یهود!» |
30 And spitting on him, they took the reed and struck his head.
| پس از آن، به صورتش آب دهان انداختند و چوب را از دستش گرفته، بر سرش زدند. |
31 And after they had mocked him, they stripped him of the cloak, and clothed him with his own garments, and they led him away to crucify him.
| پس از اینکه از مسخره کردن او خسته شدند، شنل را از دوشش برداشته، لباس خودش را به او پوشانیدند، و او را بردند تا مصلوبش کنند. |
32 But as they were going out, they came upon a man of Cyrene, named Simon, whom they compelled to take up his cross.
| در راه، به مردی برخوردند از اهالی قیروان که نامش شمعون بود. او را وادار کردند صلیب عیسی را بر دوش بگیرد و ببرد. |
33 And they arrived at the place which is called Golgotha, which is the place of Calvary.
| وقتی به محلی به نام جُلجُتا که به معنی جمجمه است، رسیدند، |
34 And they gave him wine to drink, mixed with gall. And when he had tasted it, he refused to drink it.
| سربازان به او شرابی مخلوط به زرداب دادند؛ اما وقتی آن را چشید، نخواست بنوشد. |
35 Then, after they had crucified him, they divided his garments, casting lots, in order to fulfill what was spoken by the prophet, saying: “They divided my garments among them, and over my vestment they cast lots.”
| سربازان، پس از مصلوب کردن او، بر سر تقسیم لباسهایش قرعه انداختند. |
36 And sitting down, they observed him.
| سپس همان جا در اطراف صلیب به تماشای جان دادن او نشستند. |
37 And they set his accusation above his head, written as: This is Jesus, king of the Jews.
| تقصیرنامۀ او را نیز بالای سرش بر صلیب نصب کردند: «این است عیسی، پادشاه یهود.» |
38 Then two robbers were crucified with him: one on the right and one on the left.
| دو شورشی را نیز با او به صلیب کشیدند، یکی در سمت راست و دیگری در سمت چپ او. |
39 But those passing by blasphemed him, shaking their heads,
| کسانی که از آنجا رد می‌شدند، سرهای خود را تکان داده، ریشخندکنان |
40 and saying: “Ah, so you would destroy the temple of God and in three days rebuild it! Save your own self. If you are the Son of God, descend from the cross.”
| می‌گفتند: «تو که می‌خواستی معبد را خراب کنی و در عرض سه روز آن را باز بسازی، خود را نجات بده! اگر واقعاً پسر خدایی، از صلیب پایین بیا!» |
41 And similarly, the leaders of the priests, with the scribes and the elders, mocking him, said:
| کاهنان اعظم و علمای دین و مشایخ نیز او را مسخره کرده، می‌گفتند: |
42 “He saved others; he cannot save himself. If he is the King of Israel, let him descend now from the cross, and we will believe in him.
| «دیگران را نجات می‌داد اما نمی‌تواند خودش را نجات دهد! اگر پادشاه اسرائیل است همین الان از صلیب پایین بیاید تا به او ایمان بیاوریم؟ |
43 He trusted in God; so now, let God free him, if he wills him. For he said, ‘I am the Son of God.’”
| او به خدا توکل کرد، پس اگر خدا دوستش دارد، بگذار نجاتش دهد، زیرا ادعا می‌کرد که پسر خداست!» |
44 Then, the robbers who were crucified with him also reproached him with the very same thing.
| حتی آن دو شورشی نیز که با او مصلوب شده بودند، به او دشنام می‌دادند. |
45 Now from the sixth hour, there was darkness over the entire earth, even until the ninth hour.
| آن روز، از ظهر تا ساعت سه بعد از ظهر، تاریکی تمام آن سرزمین را فراگرفت. |
46 And about the ninth hour, Jesus cried out with a loud voice, saying: “Eli, Eli, lamma sabacthani?” that is, “My God, My God, why have you forsaken me?”
| نزدیک به ساعت سه، عیسی با صدای بلند فریاد زد: «ایلی، ایلی، لَمّا سَبَقتَنی»، یعنی «خدای من، خدای من، چرا مرا واگذاشتی؟» |
47 Then certain ones who were standing and listening there said, “This man calls upon Elijah.”
| بعضی که آنجا ایستاده بودند، تصور کردند که ایلیا نبی را صدا می‌زند. |
48 And one of them, running quickly, took a sponge and filled it with vinegar, and he set it on a reed and he gave it to him to drink.
| یکی از آنان دوید و اسفنجی از شراب ترشیده را بر سر یک چوب گذاشت و نزدیک دهان او برد تا بنوشد. |
49 Yet truly, the others said, “Wait. Let us see whether Elijah will come to free him.”
| ولی دیگران گفتند: «کاری نداشته باش! بگذار ببینیم آیا ایلیا می‌آید او را نجات دهد یا نه؟» |
50 Then Jesus, crying out again with a loud voice, gave up his life.
| آنگاه عیسی فریاد بلند دیگری برآورد و روح خود را تسلیم کرد. |
51 And behold, the veil of the temple was torn into two parts, from top to bottom. And the earth was shaken, and the rocks were split apart.
| در آن لحظه، ناگهان پردهٔ معبد از بالا تا پایین دو پاره شد و چنان زمین لرزه‌ای رخ داد که سنگها شکافته، |
52 And the tombs were opened. And many bodies of the saints, which had been sleeping, arose.
| و قبرها باز شدند و بسیاری از مقدّسین خدا که مرده بودند، زنده شدند؛ |
53 And going out from the tombs, after his resurrection, they went into the holy city, and they appeared to many.
| و پس از زنده شدن عیسی، از قبرستان به اورشلیم رفتند و بسیاری ایشان را دیدند. |
54 Now the centurion and those who were with him, guarding Jesus, having seen the earthquake and the things that were done, were very fearful, saying: “Truly, this was the Son of God.”
| آن افسر رومی و سربازانش که وظیفۀ نگهبانی از عیسی را بر عهده داشتند، از این زمین‌لرزه و رویدادها وحشت کردند و گفتند: «براستی این مرد پسر خدا بود.» |
55 And in that place, there were many women, at a distance, who had followed Jesus from Galilee, ministering to him.
| عده‌ای از زنان که عیسی را خدمت می‌کردند و به دنبال او از جلیل آمده بودند، در آنجا حضور داشتند و از دور ناظر واقعه بودند. |
56 Among these were Mary Magdalene and Mary the mother of James and Joseph, and the mother of the sons of Zebedee.
| در بین ایشان مریم مجدلیه، مریم مادر یعقوب و یوسف، و نیز مادر یعقوب و یوحنا، پسران زبدی، دیده می‌شدند. |
57 Then, when evening had arrived, a certain wealthy man from Arimathea, named Joseph, arrived, who himself was also a disciple of Jesus.
| هنگام غروب، مردی ثروتمند به نام یوسف که اهل رامه و یکی از پیروان عیسی بود، |
58 This man approached Pilate and asked for the body of Jesus. Then Pilate ordered the body to be released.
| به حضور پیلاتُس رفت و از او جسد عیسی را درخواست کرد. پیلاتُس دستور داد جسد را در اختیار او قرار دهند. |
59 And Joseph, taking the body, wrapped it in a clean finely-woven linen cloth,
| یوسف جسد را گرفت و در کتان پاکی پیچید، |
60 and he placed it in his own new tomb, which he had hewn out of a rock. And he rolled a great stone to the door of the tomb, and he went away.
| و در مقبره‌ای که به تازگی برای خود در صخره تراشیده بود، جای داد. سپس سنگی بزرگ در مقابل قبر قرار داد و رفت. |
61 Now Mary Magdalene and the other Mary were there, sitting opposite the sepulcher.
| مریم مجدلیه و آن مریم دیگر در آنجا روبروی قبر نشسته بودند. |
62 Then the next day, which is after the Preparation day, the leaders of the priests and the Pharisees went to Pilate together,
| روز بعد، پس از مراسم اولین روز پِسَح، کاهنان اعظم و فریسیان نزد پیلاتُس رفتند |
63 saying: “Lord, we have remembered that this seducer said, while he was still alive, ‘After three days, I will rise again.’
| و گفتند: «قربان، به یاد داریم که آن فریبکار وقتی زنده بود، می‌گفت:”من پس از سه روز زنده می‌شوم.“ |
64 Therefore, order the sepulcher to be guarded until the third day, lest perhaps his disciples may come and steal him, and say to the people, ‘He has risen from the dead.’ And this last error would be worse than the first.”
| پس خواهش می‌کنیم دستور فرمایید قبر را تا سه روز زیر نظر داشته باشند، تا شاگردانش نتوانند بیایند و جسد او را بدزدند و ادعا کنند که او زنده شده است! اگر موفق به این کار شوند، وضع بدتر از اول می‌شود.» |
65 Pilate said to them: “You have a guard. Go, guard it as you know how.”
| پیلاتُس گفت: «چرا از نگهبانان معبد استفاده نمی‌کنید؟ آنان خوب می‌توانند از قبر محافظت کنند.» |
66 Then, going out, they secured the sepulcher with guards, sealing the stone.
| پس رفتند و سنگ در قبر را مُهر و موم کردند و نگهبانان گماشتند تا کسی به قبر نزدیک نشود. |
