< Luke 15 >

1 Now tax collectors and sinners were drawing near to him, so that they might listen to him.
Karon ang tanan nga mga maniningil ug buhis ug ang ubang makasasala niadto kang Jesus aron maminaw kaniya.
2 And the Pharisees and the scribes murmured, saying, “This one accepts sinners and eats with them.”
Ang Pariseo ug ang mga manunulat nagbagulbol sa usag usa, unya miingon, “Kining tawhana gadawat ug mga makasasala, ug gakaon pa gayod kauban nila.”
3 And he told this parable to them, saying:
Nagsugilon si Jesus ug sambingay kanila,
4 “What man among you, who has one hundred sheep, and if he will have lost one of them, would not leave the ninety-nine in the desert and go after the one whom he had lost, until he finds it?
“Kinsa kaninyo, kung kamo adunay 100 nga nating karnero unya nawala ang isa, dili ba ninyo biyaan ang 99 sa kamingawan, aron pangitaon ang isa nga nawala hangtod nga makaplagan ninyo kini?
5 And when he has found it, he places it on his shoulders, rejoicing.
Unya sa dihang makaplagan na ninyo kini, pas-anon ninyo kini ug ibutang sa inyong abaga ug magmalipayon.”
6 And returning home, he calls together his friends and neighbors, saying to them: ‘Congratulate me! For I have found my sheep, which had been lost.’
Sa dihang pag-abot ninyo sa balay, tawagon ninyo ang tanan ninyong mga higala ug silingan, ug moingon kanila, 'Pagmalipayon kamo uban kanako, tungod kay nakaplagan ko na ang akong karnero nga nawala.'
7 I say to you, that there will be so much more joy in heaven over one sinner repenting, than over the ninety-nine just, who do not need to repent.
Ako moingon kaninyo sa sama nga paagi, nga mas aduna pa'y kalipay sa langit tungod sa isa ka makasasala nga naghinulsol, kaysa sa 99 ka matarong nga mga tawo nga dili na kinahanglan maghinulsol.
8 Or what woman, having ten drachmas, if she will have lost one drachma, would not light a candle, and sweep the house, and diligently search until she finds it?
O kinsa nga babaye ang adunay pulo ka sinsilyo, kung mawala niya ang isa niini, dili ba niya dagkotan ang lampara, silhigan ang balay, ug makugihon nga mangita hangtod nga makaplagan niya kini?
9 And when she has found it, she calls together her friends and neighbors, saying: ‘Rejoice with me! For I have found the drachma, which I had lost.’
Ug sa dihang makaplagan na niya kini, tawagon niya ang iyang mga higala ug silingan, ug moingon, 'Pagmalipayon kamo uban kanako, tungod kay nakaplagan ko na ang isa ka sinsilyo nga akong nawala, '
10 So I say to you, there will be joy before the Angels of God over even one sinner who is repentant.”
Ug sama usab, ako moingon kaninyo, adunay kalipay sa presensya sa mga anghel sa Dios alang sa isa ka makasasala nga naghinulsol.”
11 And he said: “A certain man had two sons.
Unya miingon si Jesus, “Ang usa ka tawo adunay duha ka lalaki nga anak,
12 And the younger of them said to the father, ‘Father, give me the portion of your estate which would go to me.’ And he divided the estate between them.
ug ang kamanghoran miingon sa ilang amahan, 'Amahan, ihatag na kanako karon ang akong panulondon nga katigayonan.” Mao nga gibahin sa amahan ang iyang kabtangan tali kanila.
13 And after not many days, the younger son, gathering it all together, set out on a long journey to a distant region. And there, he dissipated his substance, living in luxury.
Sa wala pa milabay ang pipila ka adlaw, ang kamanghoran nga anak, namutos ug naglakaw ngadto sa layo nga lugar, ug giusik-usikan niya ang iyang salapi sa abunda nga pagpuyo.
14 And after he had consumed it all, a great famine occurred in that region, and he began to be in need.
Ug pagkahuman niyag gasto niining tanan, adunay dakong kagutom ang nahitabo sa maong lugar, mao nga nahiabot siya sa kawalad-on.
15 And he went and attached himself to one of the citizens of that region. And he sent him to his farm, in order to feed the swine.
Milakaw siya ug nagtrabaho sa isa ka lungsoranon sa maong kaumahan, unya iya siyang gisugo ngadto sa iyang uma aron magpakaon sa mga baboy.
16 And he wanted to fill his belly with the scraps that the swine ate. But no one would give it to him.
Ug gusto unta siya mokaon ug panit sa mga liso tungod kay wala gayoy naghatag kaniya ug bisan unsa nga pagkaon.
17 And returning to his senses, he said: ‘How many hired hands in my father’s house have abundant bread, while I perish here in famine!
Apan sa dihang ang kamanghoran nga anak nakahunahuna sa iyang kaugalingon, siya miingon, 'Pila ka sulugoon sa akong amahan ang adunay sakto nga pagkaon, unya ako ania, mamatay na sa ka gutom!
18 I shall rise up and go to my father, and I will say to him: Father, I have sinned against heaven and before you.
Mohawa ko ngari ug moadto sa akong amahan, ug sultihan ko siya, “Amahan, nakasala ako batok sa langit, ug sa imong panan-aw.
19 I am not worthy to be called your son. Make me one of your hired hands.’
Dili na gayod ako takos nga tawagon nga imong anak; himoa na lang ko nga isa sa imong mga sulugoon.”
20 And rising up, he went to his father. But while he was still at a distance, his father saw him, and he was moved with compassion, and running to him, he fell upon his neck and kissed him.
Mao nga ang kamanghoran nga anak mipahawa ug miadto sa iyang amahan. Samtang layo pa siya, nakita siya sa iyang amahan, ug natandog sa tumang kaluoy, midagan, migakos ug mihalok kaniya.
21 And the son said to him: ‘Father, I have sinned against heaven and before you. Now I am not worthy to be called your son.’
Ang anak miingon, 'Amahan, nakasala ako batok sa langit, ug sa imong panan-aw. Dili na gayod ako takos nga tawagon nga imong anak.”
22 But the father said to his servants: ‘Quickly! Bring out the best robe, and clothe him with it. And put a ring on his hand and shoes on his feet.
Ang amahan miingon sa iyang mga sulugoon, 'Dad-a karon dayon ang labing maayo nga kupo ug ipasul-ob kini kaniya, sul-obi iyang tudlo ug sing-sing, ug hatagi siyag sandalyas saiyang tiil.
23 And bring the fatted calf here, and kill it. And let us eat and hold a feast.
Unya dad-a ang tambok nga nating baka ug ihawa kini. Mangaon kita ug magkumbira.
24 For this son of mine was dead, and has revived; he was lost, and is found.’ And they began to feast.
Tungod kay ang akong anak namatay na, ug karon nabuhi. Siya nawala, apan karon nakaplagan.' Unya nagsugod na sila ug kumbira.
25 But his elder son was in the field. And when he returned and drew near to the house, he heard music and dancing.
Karon ang iyang kamagulangan nga anak tua sa uma. Sa dihang duol na siya sa balay, nakadungog siya ug sonata ug panagsayaw.
26 And he called one of the servants, and he questioned him as to what these things meant.
Mitawag siya sa usa ka sulugoon ug nangutana kung unsa ang pasabot niining mga butanga.
27 And he said to him: ‘Your brother has returned, and your father has killed the fatted calf, because he has received him safely.’
Ang sulugoon mitubag, 'Ang imong igsoon mibalik na sa balay ug gipaihaw sa imong amahan ang tambok nga nating baka, tungod kay siya nibalik nga luwas.
28 Then he became indignant, and he was unwilling to enter. Therefore, his father, going out, began to plead with him.
Ang kamagulangan nga anak nasuko, ug wala gayod misulod, apan ang iyang amahan nigawas ug gihangyo siya.
29 And in response, he said to his father: ‘Behold, I have been serving you for so many years. And I have never transgressed your commandment. And yet, you have never given me even a young goat, so that I might feast with my friends.
Mitubag ang kamagulangan nga anak, 'Paminaw, sa pila ka tuig nga ako nagpakaulipon diha kanimo, ug wala gayod ako nagsupak sa imong balaod, apan bisag nating kanding wala mo man lang ako gihatagan aron makalipay-lipay ako kauban ang akong mga higala,
30 Yet after this son of yours returned, who has devoured his substance with loose women, you have killed the fatted calf for him.’
apan sa dihang niabot ang imong anak, nga maoy nagguba sa imong pagpamuyo uban sa mga babaye nga gabaligya ug dungog, giihaw nimo alang kaniya ang tambok nga nating baka.'
31 But he said to him: ‘Son, you are with me always, and all that I have is yours.
Ang amahan miingon kaniya, 'Anak, kanunay kang anaa kanako, ug ang tanan nga akoang gipanag-iyahan imuha usab.
32 But it was necessary to feast and to rejoice. For this brother of yours was dead, and has revived; he was lost, and is found.’”
Apan kinahanglan gayod nga kita magkumbira ug maglipay, tungod kay kining imong igsoon namatay, unya nabuhi; siya nawala, ug karon nakaplagan.''

< Luke 15 >