John 17

1 Jesus said these things, and then, lifting up his eyes toward heaven, he said: “Father, the hour has arrived: glorify your Son, so that your Son may glorify you,

وقتی عیسی سخنان خود را به پایان رساند، به سوی آسمان نگاه کرد و گفت: «پدر، وقت موعود فرا رسیده است. بزرگی و جلال پسرت را آشکار کن تا او نیز جلال و بزرگی را به تو بازگرداند.

2 just as you have given authority over all flesh to him, so that he may give eternal life to all those whom you have given to him. (aiōnios g166)

زیرا تو اختیار زندگی تمام مردم دنیا را به دست او سپرده‌ای؛ و او به آن عده‌ای که به او عطا کرده‌ای، زندگی جاوید می‌بخشد. (aiōnios g166)

3 And this is eternal life: that they may know you, the only true God, and Jesus Christ, whom you have sent. (aiōnios g166)

و حیات جاویدان این است که تو را که یگانه خدای راستین هستی، و عیسی مسیح را که فرستاده‌ای، بشناسند. (aiōnios g166)

4 I have glorified you on earth. I have completed the work that you gave me to accomplish.

«بر روی زمین آنچه را که به من محول کرده بودی، انجام دادم تا باعث بزرگی و جلال تو شوم.

5 And now Father, glorify me within yourself, with the glory that I had with you before the world ever was.

و حال، ای پدر، مرا در حضور خود جلال بده، با همان جلالی که پیش از آفرینش جهان نزد تو داشتم.

6 I have manifested your name to the men whom you have given to me from the world. They were yours, and you gave them to me. And they have kept your word.

«من تو را به کسانی که به من بخشیدی، شناساندم. ایشان در دنیا بودند و تو ایشان را به من بخشیدی. در واقع همیشه از آن تو بودند و تو ایشان را به من دادی؛ و هر چه به ایشان گفتم، اطاعت کردند.

7 Now they realize that all the things that you have given me are from you.

حال، می‌دانند که هر چه من دارم، هدیهٔ توست.

8 For I have given them the words that you gave to me. And they have accepted these words, and they have truly understood that I went forth from you, and they have believed that you sent me.

هر دستوری به من دادی، به ایشان دادم و ایشان قبول کردند و دانستند که من از نزد تو به این جهان آمده‌ام و ایمان دارند که تو مرا فرستاده‌ای.

9 I pray for them. I do not pray for the world, but for those whom you have given to me. For they are yours.

«من برای مردم دنیا دعا نمی‌کنم بلکه برای کسانی دعا می‌کنم که به من بخشیدی، چون از آن تو هستند.

10 And all that is mine is yours, and all that is yours is mine, and I am glorified in this.

هر چه از آن من باشد متعلق به تو نیز هست، و هر چه از آن تو باشد متعلق به من هم می‌باشد. از این جهت، ایشان باعث افتخار و سربلندی منند.

11 And though I am not in the world, these are in the world, and I am coming to you. Father most holy, preserve them in your name, those whom you have given to me, so that they may be one, even as we are one.

به‌زودی من این جهان را گذاشته، نزد تو خواهم آمد، ولی ایشان در این جهان می‌مانند. پس ای پدر مقدّس، کسانی را که به من بخشیده‌ای، با توجهات پدرانه‌ات حفظ فرما تا مانند من و تو با هم یکی باشند.

12 While I was with them, I preserved them in your name. I have guarded those whom you have given to me, and not one of them is lost, except the son of perdition, so that the Scripture may be fulfilled.

تا زمانی که با ایشان بودم، با قدرت نامی که به من دادی، از ایشان محافظت کردم. ایشان را طوری حفظ کردم که هیچ‌یک از دست نرفت، مگر آن کس که برای هلاکت مقرر شده بود، تا نوشتۀ کتب مقدّس به واقعیت بپیوندد.

13 And now I am coming to you. But I am speaking these things in the world, so that they may have the fullness of my joy within themselves.

«و حال، نزد تو می‌آیم. تا وقتی که با آنان بودم، چیزهای بسیار به ایشان گفتم تا از خوشی من لبریز باشند.

14 I have given them your word, and the world has hated them. For they are not of the world, just as I, too, am not of the world.

من احکام تو را به ایشان داده‌ام. دنیا از آنان نفرت دارد، زیرا آنان به این دنیا تعلق ندارند، چنانکه من ندارم.

15 I am not praying that you would take them out of the world, but that you would preserve them from evil.

نمی‌خواهم که ایشان را از دنیا ببری، بلکه می‌خواهم آنان را از قدرت شیطان حفظ کنی.

16 They are not of the world, just as I also am not of the world.

ایشان نیز مانند من از این دنیا نیستند.

17 Sanctify them in truth. Your word is truth.

کلام راستی خود را به آنان بیاموز تا پاک و مقدّس شوند.

18 Just as you have sent me into the world, I also have sent them into the world.

همان‌طور که تو مرا به این جهان فرستادی، من نیز ایشان را به میان مردم می‌فرستم.

19 And it is for them that I sanctify myself, so that they, too, may be sanctified in truth.

من خود را وقف آنان کرده‌ام تا در راستی و پاکی رشد کنند.

20 But I am not praying for them only, but also for those who through their word shall believe in me.

«من فقط برای این شاگردان دعا نمی‌کنم؛ بلکه برای ایمانداران آینده نیز دعا می‌کنم که به‌وسیلهٔ شهادت ایشان به من ایمان خواهند آورد.

21 So may they all be one. Just as you, Father, are in me, and I am in you, so also may they be one in us: so that the world may believe that you have sent me.

دعا می‌کنم تا همه یک باشند، همان‌طور که ای پدر، من و تو با هم یکی هستیم؛ تا همچنانکه تو در منی، و من در تو ایشان نیز با ما یک باشند، تا از این راه مردم جهان ایمان آورند که تو مرا فرستاده‌ای.

22 And the glory that you have given to me, I have given to them, so that they may be one, just as we also are one.

«جلالی را که به من بخشیدی به ایشان داده‌ام، تا آنان نیز مانند ما یکی گردند.

23 I am in them, and you are in me. So may they be perfected as one. And may the world know that you have sent me and that you have loved them, just as you have also loved me.

من در ایشان و تو در من، تا به این ترتیب ایشان نیز به تمام معنا با هم یکی باشند، و مردم دنیا بدانند که تو مرا فرستاده‌ای و بفهمند که ایشان را دوست داری، به همان اندازه که مرا دوست داری.

24 Father, I will that where I am, those whom you have given to me may also be with me, so that they may see my glory which you have given to me. For you loved me before the founding of the world.

پدر، می‌خواهم همهٔ آنانی که به من ایمان می‌آورند، در آینده با من باشند تا از نزدیک بزرگی و جلال مرا ببینند. تو به من جلال دادی، چون حتی پیش از آفرینش جهان مرا دوست می‌داشتی.

25 Father most just, the world has not known you. But I have known you. And these have known that you sent me.

«ای پدرِ عادل، مردم جهان تو را نمی‌شناسند ولی من تو را می‌شناسم و این شاگردان می‌دانند که تو مرا فرستاده‌ای.

26 And I have made known your name to them, and I will make it known, so that the love in which you have loved me may be in them, and so that I may be in them.”

من تو را به ایشان شناساندم و باز هم خواهم شناسانید تا آن محبت بی‌پایانی که تو نسبت به من داری در ایشان نیز به وجود آید و من هم در ایشان باشم.»