John 12
1 Then six days before the Passover, Jesus went to Bethania, where Lazarus had died, whom Jesus raised up.
నిస్తారోత్సవాత్ పూర్వ్వం దినషట్కే స్థితే యీశు ర్యం ప్రమీతమ్ ఇలియాసరం శ్మశానాద్ ఉదస్థాపరత్ తస్య నివాసస్థానం బైథనియాగ్రామమ్ ఆగచ్ఛత్|
2 And they made a dinner for him there. And Martha was ministering. And truly, Lazarus was one of those who were sitting at table with him.
తత్ర తదర్థం రజన్యాం భోజ్యే కృతే మర్థా పర్య్యవేషయద్ ఇలియాసర్ చ తస్య సఙ్గిభిః సార్ద్ధం భోజనాసన ఉపావిశత్|
3 And then Mary took twelve ounces of pure spikenard ointment, very precious, and she anointed the feet of Jesus, and she wiped his feet with her hair. And the house was filled with the fragrance of the ointment.
తదా మరియమ్ అర్ద్ధసేటకం బహుమూల్యం జటామాంసీయం తైలమ్ ఆనీయ యీశోశ్చరణయో ర్మర్ద్దయిత్వా నిజకేశ ర్మార్ష్టుమ్ ఆరభత; తదా తైలస్య పరిమలేన గృహమ్ ఆమోదితమ్ అభవత్|
4 Then one of his disciples, Judas Iscariot, who was soon to betray him, said,
యః శిమోనః పుత్ర రిష్కరియోతీయో యిహూదానామా యీశుం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి స శిష్యస్తదా కథితవాన్,
5 “Why was this ointment not sold for three hundred denarii and given to the needy?”
ఏతత్తైలం త్రిభిః శతై ర్ముద్రాపదై ర్విక్రీతం సద్ దరిద్రేభ్యః కుతో నాదీయత?
6 Now he said this, not out of concern for the needy, but because he was a thief and, since he held the purse, he used to carry what was put into it.
స దరిద్రలోకార్థమ్ అచిన్తయద్ ఇతి న, కిన్తు స చౌర ఏవం తన్నికటే ముద్రాసమ్పుటకస్థిత్యా తన్మధ్యే యదతిష్ఠత్ తదపాహరత్ తస్మాత్ కారణాద్ ఇమాం కథామకథయత్|
7 But Jesus said: “Permit her, so that she may keep it against the day of my burial.
తదా యీశురకథయద్ ఏనాం మా వారయ సా మమ శ్మశానస్థాపనదినార్థం తదరక్షయత్|
8 For the poor, you have with you always. But me, you do always not have.”
దరిద్రా యుష్మాకం సన్నిధౌ సర్వ్వదా తిష్ఠన్తి కిన్త్వహం సర్వ్వదా యుష్మాకం సన్నిధౌ న తిష్ఠామి|
9 Now a great multitude of the Jews knew that he was in that place, and so they came, not so much because of Jesus, but so that they might see Lazarus, whom he had raised from the dead.
తతః పరం యీశుస్తత్రాస్తీతి వార్త్తాం శ్రుత్వా బహవో యిహూదీయాస్తం శ్మశానాదుత్థాపితమ్ ఇలియాసరఞ్చ ద్రష్టుం తత్ స్థానమ్ ఆగచ్ఛన|
10 And the leaders of the priests planned to put Lazarus to death also.
తదా ప్రధానయాజకాస్తమ్ ఇలియాసరమపి సంహర్త్తుమ్ అమన్త్రయన్;
11 For many of the Jews, because of him, were going away and were believing in Jesus.
యతస్తేన బహవో యిహూదీయా గత్వా యీశౌ వ్యశ్వసన్|
12 Then, on the next day, the great crowd that had come to the feast day, when they had heard that Jesus was coming to Jerusalem,
అనన్తరం యీశు ర్యిరూశాలమ్ నగరమ్ ఆగచ్ఛతీతి వార్త్తాం శ్రుత్వా పరేఽహని ఉత్సవాగతా బహవో లోకాః
13 took branches of palm trees, and they went ahead to meet him. And they were crying out: “Hosanna! Blessed is he who arrives in the name of the Lord, the king of Israel!”
ఖర్జ్జూరపత్రాద్యానీయ తం సాక్షాత్ కర్త్తుం బహిరాగత్య జయ జయేతి వాచం ప్రోచ్చై ర్వక్తుమ్ ఆరభన్త, ఇస్రాయేలో యో రాజా పరమేశ్వరస్య నామ్నాగచ్ఛతి స ధన్యః|
14 And Jesus found a small donkey, and he sat upon it, just as it is written:
తదా "హే సియోనః కన్యే మా భైషీః పశ్యాయం తవ రాజా గర్ద్దభశావకమ్ ఆరుహ్యాగచ్ఛతి"
15 “Do not be afraid, daughter of Zion. Behold, your king arrives, sitting on the colt of a donkey.”
ఇతి శాస్త్రీయవచనానుసారేణ యీశురేకం యువగర్ద్దభం ప్రాప్య తదుపర్య్యారోహత్|
16 At first, his disciples did not realize these things. But when Jesus was glorified, then they remembered that these things were written about him, and that these things happened to him.
అస్యాః ఘటనాయాస్తాత్పర్య్యం శిష్యాః ప్రథమం నాబుధ్యన్త, కిన్తు యీశౌ మహిమానం ప్రాప్తే సతి వాక్యమిదం తస్మిన అకథ్యత లోకాశ్చ తమ్ప్రతీత్థమ్ అకుర్వ్వన్ ఇతి తే స్మృతవన్తః|
17 And so the crowd that had been with him, when he called Lazarus from the tomb and raised him from the dead, offered testimony.
స ఇలియాసరం శ్మశానాద్ ఆగన్తుమ్ ఆహ్వతవాన్ శ్మశానాఞ్చ ఉదస్థాపయద్ యే యే లోకాస్తత్కర్మ్య సాక్షాద్ అపశ్యన్ తే ప్రమాణం దాతుమ్ ఆరభన్త|
18 Because of this, too, the crowd went out to meet him. For they heard that he had accomplished this sign.
స ఏతాదృశమ్ అద్భుతం కర్మ్మకరోత్ తస్య జనశ్రుతే ర్లోకాస్తం సాక్షాత్ కర్త్తుమ్ ఆగచ్ఛన్|
19 Therefore, the Pharisees said among themselves: “Do you see that we are accomplishing nothing? Behold, the entire world has gone after him.”
తతః ఫిరూశినః పరస్పరం వక్తుమ్ ఆరభన్త యుష్మాకం సర్వ్వాశ్చేష్టా వృథా జాతాః, ఇతి కిం యూయం న బుధ్యధ్వే? పశ్యత సర్వ్వే లోకాస్తస్య పశ్చాద్వర్త్తినోభవన్|
20 Now there were certain Gentiles among those who went up so that they might worship on the feast day.
భజనం కర్త్తుమ్ ఉత్సవాగతానాం లోకానాం కతిపయా జనా అన్యదేశీయా ఆసన్,
21 Therefore, these approached Philip, who was from Bethsaida of Galilee, and they petitioned him, saying: “Sir, we want to see Jesus.”
తే గాలీలీయబైత్సైదానివాసినః ఫిలిపస్య సమీపమ్ ఆగత్య వ్యాహరన్ హే మహేచ్ఛ వయం యీశుం ద్రష్టుమ్ ఇచ్ఛామః|
22 Philip went and told Andrew. Next, Andrew and Philip told Jesus.
తతః ఫిలిపో గత్వా ఆన్ద్రియమ్ అవదత్ పశ్చాద్ ఆన్ద్రియఫిలిపౌ యీశవే వార్త్తామ్ అకథయతాం|
23 But Jesus answered them by saying: “The hour arrives when the Son of man shall be glorified.
తదా యీశుః ప్రత్యుదితవాన్ మానవసుతస్య మహిమప్రాప్తిసమయ ఉపస్థితః|
24 Amen, amen, I say to you, unless the grain of wheat falls to the ground and dies, it remains alone. But if it dies, it yields much fruit.
అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి, ధాన్యబీజం మృత్తికాయాం పతిత్వా యది న మృయతే తర్హ్యేకాకీ తిష్ఠతి కిన్తు యది మృయతే తర్హి బహుగుణం ఫలం ఫలతి|
25 Whoever loves his life, will lose it. And whoever hates his life in this world, preserves it unto eternal life. (aiōnios g166)
యో జనే నిజప్రాణాన్ ప్రియాన్ జానాతి స తాన్ హారయిష్యతి కిన్తు యే జన ఇహలోకే నిజప్రాణాన్ అప్రియాన్ జానాతి సేనన్తాయుః ప్రాప్తుం తాన్ రక్షిష్యతి| (aiōnios g166)
26 If anyone serves me, let him follow me. And where I am, there too my minister shall be. If anyone has served me, my Father will honor him.
కశ్చిద్ యది మమ సేవకో భవితుం వాఞ్ఛతి తర్హి స మమ పశ్చాద్గామీ భవతు, తస్మాద్ అహం యత్ర తిష్ఠామి మమ సేవకేపి తత్ర స్థాస్యతి; యో జనో మాం సేవతే మమ పితాపి తం సమ్మంస్యతే|
27 Now my soul is troubled. And what should I say? Father, save me from this hour? But it is for this reason that I came to this hour.
సామ్ప్రతం మమ ప్రాణా వ్యాకులా భవన్తి, తస్మాద్ హే పితర ఏతస్మాత్ సమయాన్ మాం రక్ష, ఇత్యహం కిం ప్రార్థయిష్యే? కిన్త్వహమ్ ఏతత్సమయార్థమ్ అవతీర్ణవాన్|
28 Father, glorify your name!” And then a voice came from heaven, “I have glorified it, and I will glorify it again.”
హే పిత: స్వనామ్నో మహిమానం ప్రకాశయ; తనైవ స్వనామ్నో మహిమానమ్ అహం ప్రాకాశయం పునరపి ప్రకాశయిష్యామి, ఏషా గగణీయా వాణీ తస్మిన్ సమయేఽజాయత|
29 Therefore, the crowd, which was standing near and had heard it, said that it was like thunder. Others were saying, “An Angel was speaking with him.”
తచ్శ్రుత్వా సమీపస్థలోకానాం కేచిద్ అవదన్ మేఘోఽగర్జీత్, కేచిద్ అవదన్ స్వర్గీయదూతోఽనేన సహ కథామచకథత్|
30 Jesus responded and said: “This voice came, not for my sake, but for your sakes.
తదా యీశుః ప్రత్యవాదీత్, మదర్థం శబ్దోయం నాభూత్ యుష్మదర్థమేవాభూత్|
31 Now is the judgment of the world. Now will the prince of this world be cast out.
అధునా జగతోస్య విచార: సమ్పత్స్యతే, అధునాస్య జగత: పతీ రాజ్యాత్ చ్యోష్యతి|
32 And when I have been lifted up from the earth, I will draw all things to myself.”
యద్యఈ పృథివ్యా ఊర్ద్వ్వే ప్రోత్థాపితోస్మి తర్హి సర్వ్వాన్ మానవాన్ స్వసమీపమ్ ఆకర్షిష్యామి|
33 (Now he said this, signifying what kind of death he would die.)
కథం తస్య మృతి ర్భవిష్యతి, ఏతద్ బోధయితుం స ఇమాం కథామ్ అకథయత్|
34 The crowd answered him: “We have heard, from the law, that the Christ remains forever. And so how can you say, ‘The Son of man must be lifted up?’ Who is this Son of man?” (aiōn g165)
తదా లోకా అకథయన్ సోభిషిక్తః సర్వ్వదా తిష్ఠతీతి వ్యవస్థాగ్రన్థే శ్రుతమ్ అస్మాభిః, తర్హి మనుష్యపుత్రః ప్రోత్థాపితో భవిష్యతీతి వాక్యం కథం వదసి? మనుష్యపుత్రోయం కః? (aiōn g165)
35 Therefore, Jesus said to them: “For a brief time, the Light is among you. Walk while you have the Light, so that the darkness may not overtake you. But whoever walks in darkness does not know where is he going.
తదా యీశురకథాయద్ యుష్మాభిః సార్ద్ధమ్ అల్పదినాని జ్యోతిరాస్తే, యథా యుష్మాన్ అన్ధకారో నాచ్ఛాదయతి తదర్థం యావత్కాలం యుష్మాభిః సార్ద్ధం జ్యోతిస్తిష్ఠతి తావత్కాలం గచ్ఛత; యో జనోఽన్ధకారే గచ్ఛతి స కుత్ర యాతీతి న జానాతి|
36 While you have the Light, believe in the Light, so that you may be sons of the Light.” Jesus spoke these things, and then he went away and hid himself from them.
అతఏవ యావత్కాలం యుష్మాకం నికటే జ్యోతిరాస్తే తావత్కాలం జ్యోతీరూపసన్తానా భవితుం జ్యోతిషి విశ్వసిత; ఇమాం కథాం కథయిత్వా యీశుః ప్రస్థాయ తేభ్యః స్వం గుప్తవాన్|
37 And although he had done such great signs in their presence, they did not believe in him,
యద్యపి యీశుస్తేషాం సమక్షమ్ ఏతావదాశ్చర్య్యకర్మ్మాణి కృతవాన్ తథాపి తే తస్మిన్ న వ్యశ్వసన్|
38 so that the word of the prophet Isaiah might be fulfilled, which says: “Lord, who has believed in our hearing? And to whom has the arm of the Lord been revealed?”
అతఏవ కః ప్రత్యేతి సుసంవాదం పరేశాస్మత్ ప్రచారితం? ప్రకాశతే పరేశస్య హస్తః కస్య చ సన్నిధౌ? యిశయియభవిష్యద్వాదినా యదేతద్ వాక్యముక్తం తత్ సఫలమ్ అభవత్|
39 Because of this, they were not able to believe, for Isaiah said again:
తే ప్రత్యేతుం నాశన్కువన్ తస్మిన్ యిశయియభవిష్యద్వాది పునరవాదీద్,
40 “He has blinded their eyes, and hardened their heart, so that they may not see with their eyes, and understand with their heart, and be converted: and then I would heal them.”
యదా, "తే నయనై ర్న పశ్యన్తి బుద్ధిభిశ్చ న బుధ్యన్తే తై ర్మనఃసు పరివర్త్తితేషు చ తానహం యథా స్వస్థాన్ న కరోమి తథా స తేషాం లోచనాన్యన్ధాని కృత్వా తేషామన్తఃకరణాని గాఢాని కరిష్యతి| "
41 These things Isaiah said, when he saw his glory and was speaking about him.
యిశయియో యదా యీశో ర్మహిమానం విలోక్య తస్మిన్ కథామకథయత్ తదా భవిష్యద్వాక్యమ్ ఈదృశం ప్రకాశయత్|
42 Yet truly, many of the leaders also believed in him. But because of the Pharisees, they did not confess him, so that they would not be cast out of the synagogue.
తథాప్యధిపతినాం బహవస్తస్మిన్ ప్రత్యాయన్| కిన్తు ఫిరూశినస్తాన్ భజనగృహాద్ దూరీకుర్వ్వన్తీతి భయాత్ తే తం న స్వీకృతవన్తః|
43 For they loved the glory of men more than the glory of God.
యత ఈశ్వరస్య ప్రశంసాతో మానవానాం ప్రశంసాయాం తేఽప్రియన్త|
44 But Jesus cried out and said: “Whoever believes in me, does not believe in me, but in him who sent me.
తదా యీశురుచ్చైఃకారమ్ అకథయద్ యో జనో మయి విశ్వసితి స కేవలే మయి విశ్వసితీతి న, స మత్ప్రేరకేఽపి విశ్వసితి|
45 And whoever sees me, sees him who sent me.
యో జనో మాం పశ్యతి స మత్ప్రేరకమపి పశ్యతి|
46 I have arrived as a light to the world, so that all who believe in me might not remain in darkness.
యో జనో మాం ప్రత్యేతి స యథాన్ధకారే న తిష్ఠతి తదర్థమ్ అహం జ్యోతిఃస్వరూపో భూత్వా జగత్యస్మిన్ అవతీర్ణవాన్|
47 And if anyone has heard my words and not kept them, I do not judge him. For I did not come so that I may judge the world, but so that I may save the world.
మమ కథాం శ్రుత్వా యది కశ్చిన్ న విశ్వసితి తర్హి తమహం దోషిణం న కరోమి, యతో హేతో ర్జగతో జనానాం దోషాన్ నిశ్చితాన్ కర్త్తుం నాగత్య తాన్ పరిచాతుమ్ ఆగతోస్మి|
48 Whoever despises me and does not accept my words has one who judges him. The word that I have spoken, the same shall judge him on the last day.
యః కశ్చిన్ మాం న శ్రద్ధాయ మమ కథం న గృహ్లాతి, అన్యస్తం దోషిణం కరిష్యతి వస్తుతస్తు యాం కథామహమ్ అచకథం సా కథా చరమేఽన్హి తం దోషిణం కరిష్యతి|
49 For I am not speaking from myself, but from the Father who sent me. He gave a commandment to me as to what I should say and how I should speak.
యతో హేతోరహం స్వతః కిమపి న కథయామి, కిం కిం మయా కథయితవ్యం కిం సముపదేష్టవ్యఞ్చ ఇతి మత్ప్రేరయితా పితా మామాజ్ఞాపయత్|
