Job 39

1 Do you know at what time the wild goats have given birth among the rocks, or do you observe the deer when they go into labor?

Alam mo ba kung anong panahon ipinapanganak ng ligaw na kambing sa mga bato ang kaniyang anak? Kaya mo bang pagmasdan ang mga usa habang ipinapanganak nila ang mga batang usa?

2 Have you numbered the months since their conception, and do you know at what time they gave birth?

Kaya mo bang bilangin ang mga buwan na sila ay nagbubuntis? Alam mo ba ang panahon na kanilang dinadala ang kanilang mga anak?

3 They bend themselves for their offspring, and they give birth, and they emit roars.

Yumuyukod sila at pinapanganak ang kanilang anak, at pagkatapos winawakasan nila ang kanilang mga sakit sa panganganak.

4 Their young are weaned and go out to feed; they depart and do not return to them.

Ang kanilang mga anak ay lumalakas at lumalaki sa mga damuhan; lumalabas sila at hindi na bumabalik muli.

5 Who has set the wild ass free, and who has released his bonds?

Sino ang nagpalaya sa ligaw na asno? Sino ang nagkalag sa mga gapos ng mabilis na asno,

6 I have given a house in solitude to him, and his tabernacle is in the salted land.

na ang tahanan ay ginawa ko sa Araba, ang kaniyang bahay sa asin na lupain?

7 He despises the crowded city; he does not pay attention to the bellow of the tax collector.

Tumatawa siya nang may panghahamak sa mga ingay sa lungsod; hindi niya naririnig ang mga sigaw ng kutsero.

8 He looks around the mountains of his pasture, and he searches everywhere for green plants.

Gumagala siya sa mga bundok bilang kaniyang pastulan; doon siya humahanap ng mga luntiang halaman para kainin.

9 Will the rhinoceros be willing to serve you, and will he remain in your stall?

Masaya bang maglilingkod sa iyo ang mabangis na toro? Pahihintulutan niya bang manatili sa iyong sabsaban?

10 Can you detain the rhinoceros with your harness to plough for you, and will he loosen the soil of the furrows behind you?

Gamit ang lubid, kaya mo bang pasunurin ang mabangis na toro para mag-araro ng mga tudling? Susuyurin niya ba ang mga lambak para sa iyo?

11 Will you put your faith in his great strength, and delegate your labors to him?

Magtitiwala ka ba sa kaniya dahil kahanga-hanga ang kaniyang lakas? Iiwan mo ba sa kaniya para gawin ang iyong tungkulin?

12 Will you trust him to return to you the seed, and to gather it on your drying floor?

Aasahan mo ba siyang dadalhin sa bahay ang iyong butil na titipunin para sa iyong giikan?

13 The wing of the ostrich is like the wings of the heron, and of the hawk.

Ang mga pakpak ng ostrich ay nagmamalaking pumapagaspas, pero sila ba ang mga pakpak at balahibo ng pag-ibig?

14 When she leaves eggs behind in the earth, will you perhaps warm them in the dust?

Dahil iniiwan niya ang kaniyang mga itlog sa lupa, at hinahayaan niyang malimliman sila sa alikabok;

15 She forgets that feet may trample them, or that the beasts of the field may shatter them.

nalilimutan niyang maaari silang madurog ng paa o maapakan ng isang mabangis na hayop.

16 She is hardened against her young, as if they were not hers; she has labored in vain, with no fear compelling her.

Magaspang ang kaniyang pakikitungo sa kanila na parang sila ay hindi kaniya; hindi siya natatakot na ang kaniyang hirap ay mawalan ng kabuluhan,

17 For God has deprived her of wisdom; neither has he given her understanding.

dahil pinagkaitan siya ng Diyos ng karunungan at hindi siya binigyan ng anumang pang-unawa.

18 Yet, when the time is right, she raises her wings on high; she ridicules the horse and his rider.

Kapag mabilis siyang tumatakbo, tumatawa siya sa panlilibak sa kabayo at sa sakay nito.

19 Will you supply strength to the horse, or envelope his throat with neighing?

Binigyan mo ba ng lakas ang kabayo? Dinamitan mo ba ang leeg niya ng kaniyang malambot na buhok?

20 Will you alarm him as the locusts do? His panic is revealed by the display of his nostrils.

Napatalon mo na ba siya na parang balang? Ang katanyagan ng kaniyang pagsinghal ay nakakatakot.

21 He digs at the earth with his hoof; he jumps around boldly; he advances to meet armed men.

Yumayabag siya sa kapangyarihan at nagagalak sa kaniyang kalakasan; tumatakbo siya nang mabilis para salubungin ang mga sandata.

22 He despises fear; he does not turn away from the sword.

Kinukutya niya ang takot at hindi nasisiraan ng loob; hindi siya umaatras sa espada.

23 Above him, the quiver rattles, the spear and the shield shake.

Ang suksukan ng mga palaso ay kumakalampag sa kaniyang tagiliran, kasama ang kumikintab na sibat at dyabelin.

24 Seething and raging, he drinks up the earth; neither does he pause when the blast of the trumpet sounds.

Nilulunok niya ang lupa nang may bagsik at matinding galit; sa tunog ng trumpeta, hindi siya makatayo sa isang lugar.

25 When he hears the bugle, he says, “Ha!” He smells the battle from a distance, the exhortation of the officers, and the battle cry of the soldiers.

Tuwing tutunog ang trumpeta, sinasabi niyang, 'Aha!' Naaamoy niya ang labanan sa malayo— ang dumadagundong na mga sigaw ng mga kumander at mga hiyawan.

26 Does the hawk grow feathers by means of your wisdom, spreading her wings towards the south?

Sa pamamagitan ba ng karunungan mo nakakalipad ang lawin, na inuunat niya ang kaniyang mga pakpak papuntang timog?

27 Will the eagle lift herself up at your command and make her nest in steep places?

Sa mga utos mo ba umaakyat ang agila at gumagawa ng kaniyang pugad sa matataas na lugar?

28 She dwells among the rocks, and she lingers among broken boulders and inaccessible cliffs.

Naninirahan siya sa mga bangin at ginagawa ang kaniyang tahanan sa mga tuktok ng mga bangin, isang matibay na tanggulan.

29 From there, she looks for food, and her eyes catch sight of it from far away.

Mula roon naghahanap siya ng mga biktima; nakikita sila ng kaniyang mga mata mula sa malayo.

30 Her young will drink blood, and wherever the carcass will be, she is there immediately.

Ang kaniyang anak ay umiinom din ng dugo; kung nasaan ang mga taong pinatay, naroon siya.”