< Job 31 >

1 I reached an agreement with my eyes, that I would not so much as think about a virgin.
Waxaan axdi la dhigtay indhahayga, Haddaba bal sidee baan gabadh u fiirinayaa?
2 For what portion should God from above hold for me, and what inheritance should the Almighty from on high keep?
Waayo, waa maxay qaybta laga helo Ilaaha xagga sare jooga, Iyo dhaxalka laga helo Ilaaha Qaadirka ah oo sarreeya?
3 Is not destruction held for the wicked and repudiation kept for those who work injustice?
Sow belaayo uma aha kuwa xaqa daran, Iyo masiibo kuwa xumaanta ka shaqeeya?
4 Does he not examine my ways and number all my steps?
Isagu sow uma jeedin socodkayga oo dhan? Oo sow ma tirinin tallaabooyinkayga oo dhan?
5 If I have walked in vanity, or if my foot has hurried towards deceitfulness,
Haddaan hawo been ah ku socday, Oo ay cagtaydu khiyaano u dheeraysay,
6 let him weigh me in a just balance, and let God know my simplicity.
(Ha laygu miisaamo miisaan siman, Si Ilaah ku ogaado daacadnimadayda, )
7 If my steps have turned aside from the way, or if my heart has followed my eyes, or if a blemish has clung to my hands,
Haddii tallaabadaydu jidka gees uga leexatay, Oo qalbigaygu uu indhahayga raacay, Iyo haddii ay bar ceeb ahu gacmahayga ku dhegtay,
8 then may I sow, and let another consume, and let my offspring be eradicated.
Markaas anigu aan wax beero, oo mid kale ha cuno, Oo xataa waxa beertayda ka soo baxa ha la wada rujiyo.
9 If my heart has been deceived over a woman, or if I have waited in ambush at my friend’s door,
Haddii qalbigayga ay naagu sasabatay, Oo aan albaabka deriskayga ku ag dhuuntay,
10 then let my wife be the harlot of another, and let other men lean over her.
Markaas naagtaydu nin kale wax ha u shiiddo, Oo kuwa kale ha ku kor foororsadeen iyada.
11 For this is a crime and a very great injustice.
Waayo, kaasu waa dembi baas, Oo waa xumaan ay xaakinnadu ciqaabi lahaayeen,
12 It is a fire devouring all the way to perdition, and it roots out all that springs forth.
Waayo, kaasu waa dab wax dhammeeya ilaa uu baabbi'iyo, Oo waxa ii soo baxa oo dhan wuu wada rujin lahaa.
13 If I have despised being subject to judgment with my servant or my maid, when they had any complaint against me,
Haddaan addoonkayga ama addoontayda dacwadooda quudhsaday, Markay ila mudacayeen,
14 then what will I do when God rises to judge, and, when he inquires, how will I respond to him?
Haddaba bal maxaan samayn doonaa markii Ilaah sara joogsado? Oo markuu i soo booqdose bal maxaan ugu jawaabi doonaa?
15 Is not he who created me in the womb, also he who labored to make him? And did not one and the same form me in the womb?
Kii uurka dhexdiisa igu abuuray sow isagana ma abuurin? Oo sow uurka nalaguma dhex samayn?
16 If I have denied the poor what they wanted and have made the eyes of the widow wait;
Haddaan miskiin u diiday wax uu doonayay, Ama aan indhaha carmalka illin ka keenay,
17 if I have eaten my morsel of food alone, while orphans have not eaten from it;
Amase haddaan quudkayga keligay cunay, Oo ayan agoontu wax ka cunin,
18 (for from my infancy mercy grew with me, and it came out with me from my mother’s womb; )
(Saas ma aha, laakiinse isaga tan iyo yaraantaydii waan koriyey sidii mid aabbihiis koriyo oo kale, Oo tan iyo markaan uurkii hooyaday ka soo baxayna waxaan iyada u ahaan jiray horseed, )
19 if I have looked down on him who was perishing because he had no clothing and the poor without any covering,
Haddaan arkay qof arrad daraaddiis u dhimanaya, Amase sabool baahan oo aan dhar haysan,
20 if his sides have not blessed me, and if he were not warmed with the fleece of my sheep;
Hadduusan uurka iiga ducayn, Amase hadduusan isku kululayn dhogorta idahayga,
21 if I have lifted up my hand over an orphan, even when it might seem to me that I have the advantage over him at the gate;
Caawimaaddaydii oo aan iridda uga jeeday daraaddeed, Haddaan agoon gacantayda u qaaday,
22 then may my shoulder fall from its joint, and may my arm, with all its bones, be broken.
Markaas garabkaygu ha kala fakado, Oo gacantayduna kalagooyska ha ka jabto.
23 For I have always feared God, like waves flowing over me, whose weight I was unable to bear.
Waayo, masiibo xag Ilaah ka timid ayaa i cabsiisay, Oo sarraysnaantiisa daraaddeedna anigu waxba ma aanan samayn karin.
24 If I have considered gold to be my strength, or if I have called purified gold ‘my Trust;’
Haddaan dahab rajo ka dhigtay, Oo aan dahabka saafiga ah ku idhi, Kalsoonidayda baad tahay,
25 if I have rejoiced over my great success, and over the many things my hand has obtained;
Haddaan ku reyreeyey maalkayga badan daraaddiis, Iyo waxyaalaha badan oo gacantaydu heshay daraaddood,
26 if I gazed upon the sun when it shined and the moon advancing brightly,
Haddaan fiiriyey qorraxda oo dhalaalaysa, Ama dayaxa oo iftiin ku socda,
27 so that my heart rejoiced in secret and I kissed my hand with my mouth,
Oo markaas qalbigayga haddii qarsoodi loo sasabtay, Oo anoo caabudaya aan afkayga gacanta ugu dhunkaday,
28 which is a very great iniquity and a denial against the most high God;
Kaasu weliba waa dembi ay xaakinnadii ciqaabi lahaayeen, Waayo, waxaan daacadlaawe u ahaan lahaa Ilaaha wax walba ka sarreeya.
29 if I have been glad at the ruin of him who hated me and have exulted that evil found him,
Haddaan ku reyreeyey kan i neceb halligaaddiisa, Ama aan aad u farxay markii belaayadu isaga heshay,
30 for I have not been given my throat to sin by asking for a curse on his soul;
(Afkayga uma aanan oggolaan inuu ku dembaabo Naftiisa oo aan habaar u weyddiisto; )
31 if the men around my tabernacle have not said: “He might give us some of his food, so that we will be filled,”
Dadka teendhadayda jooga haddayan isku odhan, Yaa heli kara mid aan hilibkiisa ka dhergin?
32 for the foreigner did not remain at the door, my door was open to the traveler;
Shisheeyuhu jidka kuma baryi jirin, Laakiinse socotada ayaan albaabbadayda u furi jiray,
33 if, as man does, I have hidden my sin and have concealed my iniquity in my bosom;
Haddaan xadgudubkaygii daboolay sidii binu-aadmiga oo kale, Anigoo xumaantayda laabtayda ku qarinaya,
34 if I became frightened by an excessive crowd, and the disrespect of close relatives alarmed me, so that I would much rather have remained silent or have gone out the door;
Maxaa yeelay, dadka badan waan ka baqay, Oo quudhsiga qaraabaday ayaa i cabsiiyey, Oo saas aawadeed ayaan ku aamusay, oo dibadda uma bixin.
35 then, would he grant me a hearing, so that the Almighty would listen to my desire, and he who judges would himself write a book,
Hoogaye haddaan lahaan lahaa mid i maqla! (Bal eeg, waa tan calaamaddaydii, haddaba Ilaaha Qaadirka ahu ha ii jawaabo; ) Yaa i siinaya eedayntii uu cadowgaygu iga qoray!
36 which I would then carry on my shoulder and wrap around me like a crown?
Sida xaqiiqada ah garabkaygaan ku qaadan lahaa, Oo weliba madaxaan ku xidhan lahaa sidii taaj oo kale.
37 With each of my steps, I would pronounce and offer it, as if to a prince.
Oo waxaan isaga u sheegi lahaa tirada tallaabooyinkaygu inta ay tahay; Oo waxaan isaga ugu soo dhowaan lahaa sidii amiir oo kale.
38 So, if my land cries out against me, and if its furrows weep with it,
Haddii dalkaygu uu iga qayliyo, Oo jeexjeexiisu ay dhammaantood wada ooyaan,
39 if I have used its fruits for nothing but money and have afflicted the souls of its tillers,
Haddaan midhihiisa lacagla'aan ku cunay, Ama aan sabab u noqday in kuwii lahaa ay dhintaan,
40 then, may thistles spring forth for me instead of grain, and thorns instead of barley. (This ended the words of Job.)
Sarreenka meeshiisii yamaarug ha ka soo baxo, Oo shiciirka meeshiisiina gocondho ha ka soo baxdo. Ayuub erayadiisii way dhammaadeen.

< Job 31 >