Job 26
1 Then Job responded by saying:
Unya mitubag si Job ug miingon,
2 Whose assistant are you? Is he weak-minded? And do you sustain the arm of him that is not strong?
“Giunsa nimo pagtabang kadtong tawo nga walay gahom! Giunsa nimo pagluwas ang bukton nga walay kusog!
3 To whom have you given advice? Perhaps it is to him that has no wisdom or prudence that you have revealed your many ideas.
Giunsa man nimo pagtambag kadtong walay kaalam ug pagpahibalo kaniya sa maayong kahibalo!
4 Who is it that you wanted to teach? Was it not him that created the breath of life?
Kang kinsa man nga panabang ang mga pulong nga imong gipanulti? Kang kinsa man nga espiritu ang migawas gikan kanimo?
5 Behold, giant things groan under the waters, and they dwell with them.
Nagkurog ang patay ilawom sa katubigan, ug kadtong nagpuyo uban kanila.
Ang Sheol hubo atubangan sa Dios; bisan pa ang pagkaguba walay tabon batok kaniya. (Sheol h7585)
7 He stretched out the North over emptiness, and he suspended the land over nothing.
Giinat niya ang amihan ibabaw sa kawanangan ug gisab-it ang kalibotan sa wala.
8 He secures the waters in his clouds, so that they do not burst forth downward all at once.
Gibugkos niya ang katubigan sa iyang baga nga mga panganod, apan ang mga panganod wala magisi diha kanila.
9 He holds back the face of his throne, and he stretches his cloud over it.
Gitabonan niya ang panagway sa bulan ug gipakatag ang iyang mga panganod niini.
10 He has set limits around the waters, until light and darkness shall reach their limit.
Gikulit niya ang lingin nga utlanan ibabaw sa katubigan sama sa linya taliwala sa kahayag ug kangitngit.
11 The pillars of heaven tremble and are frightened at his nod.
Ang mga haligi sa langit magkurog ug nahibulong sa iyang pagbadlong.
12 By his strength, the seas suddenly gather together, and his foresight has struck the arrogant.
Gipahunong niya ang dagat sa iyang gahom; pinaagi sa iyang panabot gigupok niya si Rahab.
13 His spirit has adorned the heavens, and his birthing hand has brought forth the winding serpent.
Pinaagi sa iyang gininhawa, gihawanan niya ang kalangitan sa bagyo; ang kalangitan nahawanan sa bagyo; nitusok ang iyang kamot sa mikagiw nga bitin.
14 Behold, these things have been said about his ways in part, and, since we barely have heard a small drop of his word, who will be able to gaze upon the thunder of his greatness?
Tan-awa, kini tipik lamang sa iyang mga pamaagi; unsa kagamay sa hunghong nga madungog nato kaniya! Kinsa man ang makasabot sa dalugdog sa iyang gahom?”
