James 3
1 My brothers, not many of you should choose to become teachers, knowing that you shall receive a stricter judgment.
| برادران و خواهران عزیزم، شمار کسانی که می‌خواهند معلم شوند، زیاد نباشد، زیرا می‌دانید داوری بر ما که تعلیم می‌دهیم، سختگیرانه‌تر خواهد بود. |
2 For we all offend in many ways. If anyone does not offend in word, he is a perfect man. And he is then able, as if with a bridle, to lead the whole body around.
| بدیهی است که ما همگی دچار لغزش بسیار می‌شویم. اما کسی که در سخن گفتن مرتکب لغزش نگردد، او شخص کاملی است و می‌تواند تمام وجودش را تحت تسلط خود نگاه دارد. اگر کسی بتواند بر زبان خود مسلط شود، قادر خواهد بود در سایر موارد نیز بر خود مسلط باشد. |
3 For so we put bridles into the mouths of horses, in order to submit them to our will, and so we turn their whole body around.
| اسبی بزرگ را با دهنه‌ای کوچک مطیع خود می‌سازیم و او را به هر جا که بخواهیم می‌بریم. |
4 Consider also the ships, which, though they are great and may be driven by strong winds, yet they are turned around with a small rudder, to be directed to wherever the strength of the pilot might will.
| یک سُکّان کوچک، کشتی بزرگ را به هر سو که خواست ناخدا باشد، هدایت می‌کند حتی اگر بادی شدید بوزد. |
5 So also the tongue certainly is a small part, but it moves great things. Consider that a small fire can set ablaze a great forest.
| زبان نیز در بدن، عضوی کوچک است، اما چه لاف‌ها که نمی‌زند. جرقّه‌ای کوچک می‌تواند جنگل بزرگی را به آتش بکِشَد. |
6 And so the tongue is like a fire, comprising all iniquity. The tongue, stationed in the midst of our body, can defile the entire body and inflame the wheel of our nativity, setting a fire from Hell. (Geenna g1067)
| زبان نیز همچون آتش است، و دنیایی از ناراستی در میان اندامهای بدن، که سر تا پای آن را آلوده می‌سازد، و کل مسیر زندگی‌مان را به آتش می‌کِشَد، و خودش نیز به آتش دوزخ خواهد سوخت. (Geenna g1067) |
7 For the nature of all beasts and birds and serpents and others is ruled over, and has been ruled over, by human nature.
| انسان توانسته است هرگونه حیوان وحشی، پرنده، خزنده و جاندار دریایی را رام کند، و بعد از این نیز رام خواهد کرد. |
8 But no man is able to rule over the tongue, a restless evil, full of deadly poison.
| اما زبان را هیچ انسانی نمی‌تواند رام کند. آن شرارتی است پرتلاطم و آشفته، و آکنده از زهری کشنده. |
9 By it we bless God the Father, and by it we speak evil of men, who have been made in the likeness of God.
| با زبان خود، خداوند یعنی پدرمان را می‌ستاییم، و با همان نیز انسان‌ها را که شبیه به خدا آفریده شده‌اند، نفرین می‌کنیم. |
10 From the same mouth proceeds blessing and cursing. My brothers, these things ought not to be so!
| از همان دهان، هم برکت جاری می‌شود و هم لعنت. برادران و خواهران عزیزم، نباید چنین باشد. |
11 Does a fountain emit, out of the same opening, both sweet and bitter water?
| آیا امکان دارد از همان چشمه، هم آب شیرین بجوشد و هم آب شور؟ |
12 My brothers, can the fig tree yield grapes? Or the vine, figs? Then neither is salt water able to produce fresh water.
| عزیزان من، آیا می‌توان زیتون را از درخت انجیر چید؟ یا انجیر را از تاک؟ چشمۀ آب شور نیز نمی‌تواند آب شیرین پدید آوَرَد. |
13 Who is wise and well-taught among you? Let him show, by means of good conversation, his work in the meekness of wisdom.
| آیا در میان شما شخصی حکیم و فهیم هست؟ پس بگذارید دانایی و فهم خود را با شیوۀ زندگی خداپسندانه و با اعمالی برخاسته از فروتنی نشان دهد، فروتنی و تواضعی که ناشی از حکمت و فهم است. |
14 But if you hold a bitter zeal, and if there is contention in your hearts, then do not boast and do not be liars against the truth.
| اما اگر در زندگی‌تان کینه و حسادت و خودخواهی وجود دارد، بیهوده سنگ عقل و خرد را به سینه نزنید، که این بدترین نوع دروغ می‌باشد؛ |
15 For this is not wisdom, descending from above, but rather it is earthly, beastly, and diabolical.
| زیرا در آن خرد و حکمتی که خدا می‌بخشد، این گونه صفات ناپسند وجود ندارد، بلکه اینها دنیوی، غیرروحانی و شیطانی هستند. |
16 For wherever envy and contention is, there too is inconstancy and every depraved work.
| در واقع، هر جا که حسادت و جاه‌طلبی وجود دارد، هرج و مرج و هرگونه شرارت دیگر نیز بچشم می‌خورد. |
17 But within the wisdom that is from above, certainly, chastity is first, and next peacefulness, meekness, openness, consenting to what is good, a plenitude of mercy and good fruits, not judging, without falseness.
| اما حکمتی که از آسمان می‌باشد، در وهلهٔ اول پاک و نجیب است، بعد صلح‌جو، مؤدب و ملایم؛ حاضر به گفتگو با دیگران و پذیرش نظرات ایشان است؛ لبریز از دلسوزی و اعمال نیک بوده، صمیمی، بی‌ریا و بی‌پرده می‌باشد. |
18 And so the fruit of justice is sown in peace by those who make peace.
| آنانی که صلح‌جو هستند، بذر صلح می‌کارند و عدالت درو می‌کنند. |
