Hebrews 2
1 For this reason, it is necessary for us to observe more thoroughly the things that we have heard, lest we let them slip away.
Бу сәвәптин, аллиқандақ йол билән [һәқиқий йолдин] тейилип кәтмәслигимиз үчүн, аңлиған һәқиқәтләргә техиму етивар қилишимиз лазим.
2 For if a word that was spoken through the Angels has been made firm, and every transgression and disobedience has received the recompense of a just retribution,
Чүнки пәриштиләр арқилиқ йәткүзүлгән сөз-каламниң турақлиқ екәнлиги испатланған һәмдә униңға һәр бир бойсунмаслиқ вә итаәтсизлик қилиш тегишлик җазаға тартилидиған йәрдә,
3 in what way might we escape, if we neglect such a great salvation? For though initially it had begun to be described by the Lord, it was confirmed among us by those who heard him,
шунчә улуқ қутқузуш-ниҗатқа етивар бәрмисәк, биз қандақму [җазадин] қечип қутулалаймиз?! Чүнки бу ниҗатниң хәвири дәсләптә Рәб арқилиқ уқтурулған, һәм униң һәқлиғини беваситә аңлиғанларму бизгә тәстиқлиған;
4 with God testifying to it by signs and wonders, and by various miracles, and by the pouring out of the Holy Spirit, in accord with his own will.
униң үстигә Худа бешарәтлик аламәтләр, карамәтләр вә һәр хил қудрәтлик мөҗизиләр арқилиқ, шундақла Өз ирадиси бойичә Муқәддәс Роһниң ата қилған илтипатлири билән тәң буниңға гувалиқ бәргән.
5 For God did not subject the future world, about which we are speaking, to the Angels.
Биз дәватқан кәлгүси дунияни Худа пәриштиләрниң башқурушиға өткүзүп бәргини йоқ;
6 But someone, in a certain place, has testified, saying: “What is man, that you are mindful of him, or the Son of man, that you visit him?
бәлки бу һәқтә [муқәддәс язмиларниң] бир йеридә бирәйлән мундақ гувалиқ бәргәндур: — «[И Худа], инсан дегән немиди, Сән уни сеғинидикәнсән? Адәм балиси немиди, Сән униң йениға келип йоқлайдикәнсән?
7 You have reduced him to a little less than the Angels. You have crowned him with glory and honor, and you have set him over the works of your hands.
Чүнки Сән униң орнини пәриштиләрниңкидин азғинә төвән бекиткәнсән, Сән униңға шан-шәрәп вә шөһрәтләрни таҗ қилип кийдүрдүңсән; Уни қолуң ясиғанларни идарә қилишқа тиклидиң;
8 You have subjected all things under his feet.” For in as much as he has subjected all things to him, he has left nothing not subject to him. But in the present time, we do not yet perceive that all things have been made subject to him.
Сән барлиқ мәвҗудатларни униң пути астида бойсундурғансән». Әнди «барлиқ мәвҗудатларни униң пути астида бойсундурғансән» дегини, һеч қандақ нәрсә униңға бойсунмаслиққа қалдурулмиған, дегәнликтур. Бирақ, һазирчә мәвҗудатларниң һәммисиниңла униңға бойсунғанлиғини техи көрмәйватимиз.
9 Yet we understand that Jesus, who was reduced to a little less than the Angels, was crowned with glory and honor because of his Passion and death, in order that, by the grace of God, he might taste death for all.
Лекин биз үчүн пәриштиләрдин «азғинә вақит төвән қилинған», өлүм азаплирини тартқанлиғи үчүн һазир шан-шәрәп вә һөрмәт таҗи кийдүрүлгән Әйсани көргүчи болдуқ; чүнки У Худаниң меһри-шәпқити билән һәммәйлән үчүн өлүмниң тәмини тетиди.
10 For it was fitting for him, because of whom and through whom all things exist, who had led many children into glory, to complete the authorship of their salvation through his Passion.
Чүнки пүткүл мәвҗудатлар Өзи үчүнму һәм Өзи арқилиқму мәвҗут болуп туруватқан Худаға нисбәтән, нурғун оғулларни шан-шәрәпкә башлиғанда, уларниң ниҗатиниң йол башлиғучисини азап-оқубәтләр арқилиқ камаләткә йәткүзүшкә лайиқ кәлди.
11 For he who sanctifies, and those who are sanctified, are all from One. For this reason, he is not ashamed to call them brothers, saying:
Чүнки пак-муқәддәс Қилғучи билән пак-муқәддәс қилинғанларниң һәммиси дәрвәқә охшаш Бирисидин кәлгәндур; шуниң билән У уларни «қериндаш» дейиштин номус қилмайду.
12 “I will announce your name to my brothers. In the midst of the Church, I will praise you.”
Худди У [Худаға (муқәддәс язмиларда йезилғандәк)]: «Намиңни қериндашлиримға җакалаймән, Җамаәт ичидә Сени нахшиларда күйләймән» дегән.
13 And again: “I will be faithful in him.” And again: “Behold, I and my children, whom God has given to me.”
У йәнә: «Мән саңа тайинимән» вә «Қараңлар, мана Мән бу йәрдә Худа Маңа ата қилған пәрзәнтләр билән биллә» дегән.
14 Therefore, because children have a common flesh and blood, he himself also, in like manner, has shared in the same, so that through death, he might destroy him who held the dominion of death, that is, the devil,
Пәрзәнтләр болса әт билән қандин тәнлик болғачқа, Оғулму [шу пәрзәнтләрниңкигә] охшашла әт вә қандин тәнлик болди. Бундақ қилиштики мәхсәт, У өлүм арқилиқ өлүм һоқуқини тутқан Иблисниң күчини бекар қилип,
15 and so that he might free those who, through the fear of death, had been condemned to servitude throughout their entire life.
өмүр бойи өлүм қорқунучидин қуллуққа тутулғанларниң һәммисини азатлиққа чиқириш үчүн еди.
16 For at no time did he take hold of the Angels, but instead he took hold of the offspring of Abraham.
Чүнки У дәрвәқә пәриштиләргә әмәс, бәлки Ибраһимниң әвлатлириға тутишиду;
17 Therefore, it is fitting for him to be made similar to his brothers in all things, so that he might become a merciful and faithful High Priest before God, in order that he might bring forgiveness to the offenses of the people.
Шуниң үчүн, У Худаға аит ишларда рәһимдил вә садиқ баш каһин болуши үчүн, хәлиқниң гуналириниң кәчүрүм қурбанлиғини берәлиши үчүн, У һәр җәһәттин қериндашлириға охшаш қилиниши керәк еди.
18 For in as much as he himself has suffered and has been tempted, he also is able to assist those who are tempted.
Чүнки Өзи синақларни Өз бешидин кәчүрүп, азап-оқубәт чәккән болғачқа, У синақларға дуч кәлгәнләргиму ярдәм берәләйду.
