< 1 Corinthians 4 >

1 Accordingly, let man consider us to be ministers of Christ and attendants of the mysteries of God.
Ganito dapat ang ipalagay ng tao sa amin, bilang mga lingkod ni Cristo at mga katiwala ng mga lihim na katotohanan ng Diyos.
2 Here and now, it is required of attendants that each one be found to be faithful.
Sa kaugnayan nito, kinakailangang mapagkakatiwalaan ang mga katiwala.
3 But as for me, it is such a small thing to be judged by you, or by the age of mankind. And neither do I judge myself.
Ngunit para sa akin, ito ay napakaliit lamang na bagay para mahatulan ninyo ako o nang anumang hukuman ng tao. Sapagkat hindi ko nga hinahatulan ang aking sarili.
4 For I have nothing on my conscience. But I am not justified by this. For the Lord is the One who judges me.
Wala akong nalalaman na anumang sakdal laban sa akin ngunit hindi nangangahulugang ako ay walang sala. Ang Panginoon ang siyang hahatol sa akin.
5 And so, do not choose to judge before the time, until the Lord returns. He will illuminate the hidden things of the darkness, and he will make manifest the decisions of hearts. And then each one shall have praise from God.
Kaya, huwag kayong humatol tungkol sa anumang bagay bago ang panahon, bago dumating ang Panginoon. Dadalhin niya sa liwanag ang mga lihim na bagay ng kadiliman at ihahayag ang mga layunin ng puso. At makatatanggap ang bawat isa ng kaniyang papuri mula sa Diyos.
6 And so, brothers, I have presented these things in myself and in Apollo, for your sakes, so that you may learn, through us, that no one should be inflated against one person and for another, not beyond what has been written.
Ngayon, mga kapatid, ginawa ko ang mga prinsipyong ito sa aking sarili at ni Apolos para sa inyong kapakanan upang mula sa amin ay inyong matutunan ang kahulugan ng kasabihan na, “Huwag ninyong hihigitan kung ano ang nasusulat.” Ito ay upang wala sa inyo ang maging mayabang sa pagtatangi ng isa laban sa iba.
7 For what distinguishes you from another? And what do you have that you have not received? But if you have received it, why do you glory, as if you had not received it?
Sapagkat sino ang nakakakita ng pagkakaiba ninyo sa iba? Anong mayroon kayo na hindi ninyo tinanggap ng walang bayad? Kung natanggap ninyo ito ng walang bayad, bakit kayo nagyayabang na parang hindi ninyo nagawa?
8 So, now you have been filled, and now you have been made wealthy, as if to reign without us? But I wish that you would reign, so that we, too, might reign with you!
Nasa inyo na lahat ng maaari ninyong gustuhin! Naging mayaman na kayo! Nagsimula na kayong maghari- at nang bukod sa amin! Tunay nga, nais kong maghari kayo upang makapaghari kami na kasama ninyo.
9 For I think that God has presented us as the last Apostles, as those destined for death. For we have been made into a spectacle for the world, and for Angels, and for men.
Sapagkat iniisip kong kaming mga apostol ay inilagay ng Diyos sa kahuli-hulihan ng hanay na pinapanood at gaya ng mga taong nahatulan ng kamatayan. Kami ay naging isang palabas sa mundo, sa mga anghel at sa mga tao.
10 So we are fools because of Christ, but you are discerning in Christ? We are weak, but you are strong? You are noble, but we are ignoble?
Kami ay mga hangal alang-alang kay Cristo, ngunit kayo ay marunong kay Cristo. Kami ay mahina, ngunit kayo ay malakas. Kayo ay kinilala sa karangalan, ngunit kami ay kinilala sa kahihiyan.
11 Even to this very hour, we hunger and thirst, and we are naked and repeatedly beaten, and we are unsteady.
Hanggang sa mga oras na ito, kami ay nagugutom at nauuhaw, kami ay nagkukulang sa kasuotan, kami ay pinalo nang may kalupitan, at kami ay walang matuluyan.
12 And we labor, working with our own hands. We are slandered, and so we bless. We suffer and endure persecution.
Nagpakahirap kami sa paggawa, gumagawa sa sarili naming mga kamay. Nang kami ay nilait, nagpapala kami. Nang kami ay inusig, nagtiis kami.
13 We are cursed, and so we pray. We have become like the refuse of this world, like the reside of everything, even until now.
Noong kami ay siniraan, nagsalita kami ng may kabaitan. Kami ay naging, at maituturing pa rin na inaayawan ng mundo at ang pinakamarumi sa lahat ng mga bagay.
14 I am not writing these things in order to confound you, but in order to admonish you, as my dearest sons.
Hindi ko isinulat ang mga bagay na ito upang hiyain kayo, ngunit upang itama kayo bilang aking mga minamahal na anak.
15 For you might have ten thousand instructors in Christ, but not so many fathers. For in Christ Jesus, through the Gospel, I have begotten you.
Sapagkat kahit mayroon kayong sampung libo na tagabantay kay Cristo, wala kayong maraming ama. Sapagkat naging ama ninyo ako kay Cristo Jesus sa pamamagitan ng ebanghelyo.
16 Therefore, I beg you, be imitators of me, just as I am of Christ.
Kaya hinihikayat ko kayo na tularan ninyo ako.
17 For this reason, I have sent you Timothy, who is my dearest son, and who is faithful in the Lord. He will remind you of my ways, which are in Christ Jesus, just as I teach everywhere, in every church.
Ito ang dahilan kung bakit ko pinapunta sa inyo si Timoteo, ang aking minamahal at tapat na anak sa Panginoon. Siya ang magpapaalala sa inyo ng aking mga kaparaanan kay Cristo, gaya ng pagtuturo ko sa kanila sa lahat ng dako at sa bawat iglesya.
18 Certain persons have become inflated in thinking that I would not return to you.
Ngayon, ang iba sa inyo ay lubhang mayabang, kumikilos na parang hindi ako darating sa inyo.
19 But I will return to you soon, if the Lord is willing. And I will consider, not the words of those who are inflated, but the virtue.
Ngunit malapit na akong pumunta sa inyo, kung kalooban ng Panginoon. At hindi ko lamang malalaman ang salita ng mga mayayabang na ito, ngunit makikita ko ang kanilang kapangyarihan.
20 For the kingdom of God is not in words, but in virtue.
Sapagkat ang kaharian ng Diyos ay hindi naglalaman ng usapin kundi ng kapangyarihan.
21 What would you prefer? Should I return to you with a rod, or with charity and a spirit of meekness?
Ano ba ang gusto ninyo? Kailangan ko bang pumunta sa inyo na may pamalo o nang may pag-ibig at sa espiritu ng kahinahunan?

< 1 Corinthians 4 >