Psalms 35
1 [A Psalm] of David. Judge you, O Lord, them that injure me, fight against them that fight against me.
Psalm Dawida. Spieraj się, PANIE, z tymi, którzy się ze mną spierają; walcz z tymi, którzy walczą ze mną.
2 Take hold of shield and buckler, and arise for my help.
Chwyć tarczę i puklerz i powstań mi na pomoc.
3 Bring forth a sword, and stop [the way] against them that persecute me: say to my soul, I am your salvation.
Dobądź włóczni i zagrodź drogę tym, którzy mnie prześladują. Powiedz mojej duszy: Ja [jestem] twoim zbawieniem.
4 Let them that seek my soul be ashamed and confounded: let them that devise evils against me be turned back and put to shame.
Niech hańba i wstyd okryją tych, którzy czyhają na moją duszę; niech cofną się i niech będą zawstydzeni ci, którzy obmyślają zło przeciwko mnie.
5 Let them be as dust before the wind, and an angel of the Lord afflicting them.
Niech będą jak plewy na wietrze i niech anioł PANA ich rozproszy.
6 Let their way be dark and slippery, and an angel of the Lord persecuting them.
Niech droga ich będzie ciemna i śliska i niech anioł PANA ich ściga.
7 For without cause they have hid for me their destructive snare: without a cause they have reproached my soul.
Bez powodu bowiem zastawili na mnie w dole sieci, bez powodu wykopali [dół] na moją duszę.
8 Let a snare which they know not come upon them; and the gin which they hid take them; and let them fall into the very same snare.
Niech niespodziewanie przyjdzie na nich zniszczenie; niech złowi ich sieć, którą zastawili. Niech w nią wpadną ku zniszczeniu.
9 But my soul shall exult in the Lord: it shall delight in his salvation.
A moja dusza będzie się radować w PANU, będzie się weselić jego zbawieniem.
10 All my bones shall say, O Lord, who is like to you? delivering the poor out of the hand of them that are stronger than he, yes, the poor and needy one from them that spoil him.
Wszystkie moje kości powiedzą: PANIE, któż podobny do ciebie, który uwalniasz uciśnionego od silniejszego, a nędznego i ubogiego od łupieżcy?
11 Unjust witnesses arose, and asked me of things I new not.
Powstają fałszywi świadkowie i pytają mnie o to, czego nie wiem.
12 They rewarded me evil for good, and bereavement to my soul.
Odpłacają mi złem za dobro, [chcąc] pozbawić mnie mojej duszy.
13 But I, when they troubled me, put on sackcloth, and humbled my soul with fasting: and my prayer shall return to my [own] bosom.
Lecz ja, gdy oni chorowali, wkładałem wór [pokutny], umartwiałem postem moją duszę i moja modlitwa wracała do mojej piersi.
14 I behaved agreeably towards them as [if it had been] our neighbour [or] brother: I humbled myself as one mourning and sad of countenance.
Postępowałem jak [z] przyjacielem, jak [z] bratem, uginałem się pod brzemieniem smutku jak w żałobie po matce.
15 Yet they rejoiced against me, and plagues were plentifully brought against me, and I knew [it] not: they were scattered, but repented not.
Lecz gdy ja byłem strapiony, oni się cieszyli i zbierali się; gromadzili się przeciwko mnie nikczemni, a tego nie widziałem; szarpali mnie nieustannie.
16 They tempted me, they sneered at me most contemptuously, they gnashed their teeth upon me.
Wraz z obłudnikami, szydercami i pochlebcami zgrzytali na mnie zębami.
17 O Lord, when will you look upon me? Deliver my soul from their mischief, mine only-begotten one from the lions.
Panie, jak długo będziesz na to patrzeć? Wybaw od zniszczenia moją duszę, od lwów drogą [duszę] moją.
18 I will give thanks to you even in a great congregation: in an abundant people I will praise you.
Będę cię wysławiał w wielkim zgromadzeniu, wśród licznego ludu będę cię chwalił.
19 Let not them that are mine enemies without a cause rejoice against me; who hate me for nothing, and wink with their eyes.
Niech się nie cieszą z mojego powodu ci, którzy bez przyczyny są moimi wrogami, niech nie mrugają okiem ci, którzy niesłusznie mnie nienawidzą.
20 For to me they spoke peaceably, but imagined deceits in [their] anger.
Nie mówią bowiem o pokoju, lecz przeciwko spokojnym na ziemi obmyślają zdradliwe słowa.
21 And they opened wide their mouth upon me; they said Aha, aha, our eyes have seen [it].
Owszem, otwierają przeciw mnie swe usta, mówiąc: Ha, ha! Widzieliśmy [to] na własne oczy.
22 You have seen [it], O Lord: keep not silence: O Lord, withdraw not [yourself] from me.
Widziałeś [to], PANIE, nie milcz; Panie, nie oddalaj się ode mnie.
23 Awake, O Lord, and attend to my judgement, [even] to my cause, my God and my Lord.
Obudź się i wystąp w mojej obronie, w mojej sprawie, mój Boże i Panie!
24 Judge me, O Lord, according to your righteousness, O Lord my God; and let them not rejoice against me.
Osądź mnie według swojej sprawiedliwości, PANIE, mój Boże! Niech się nie cieszą z mojego powodu.
25 Let them not say in their hearts, Aha, aha, [it is pleasing] to our soul: neither let them say, We have devoured him.
Niech nie mówią w swoim sercu: Ha! Tego chcieliśmy! Niech nie mówią: Pożarliśmy go!
26 Let them be confounded and ashamed together that rejoice at my afflictions: let them be clothed with shame and confusion that speak great swelling words against me.
Niech się zawstydzą i zawiodą wszyscy, którzy cieszą się z mojego nieszczęścia; niech się okryją wstydem i hańbą ci, którzy wynoszą się nade mnie.
27 Let them that rejoice in my righteousness exult and be glad: and let them say continually, The Lord be magnified, who desire the peace of his servant.
Ale niech śpiewają i radują się ci, którzy sprzyjają mojej słusznej sprawie; niech mówią nieustannie: Niech będzie wywyższony PAN, który pragnie pokoju dla swego sługi.
28 And my tongue shall meditate on your righteousness, [and] on your praise all the day.
A mój język będzie głosił twoją sprawiedliwość [i] chwałę twoją przez cały dzień.
