Job 10
1 Weary in my soul, I will pour my words with groans upon him: I will speak being straitened in the bitterness of my soul.
Moja dusza zmęczona jest życiem; dam upust swemu narzekaniu, będę mówił w goryczy swej duszy.
2 And I will say to the Lord, Do not teach me to be impious; and therefore have you thus judged me?
Powiem Bogu: Nie potępiaj mnie. Oznajmij mi, czemu wiedziesz ze mną spór?
3 Is it good before you if I be unrighteous? for you have disowned the work of your hands, and attended to the counsel of the ungodly.
Czy dobrze ci z tym, że mnie uciskasz, że odrzucasz dzieło swoich rąk i sprzyjasz radzie niegodziwych?
4 Or do you see as a mortal sees? or will you look as a man sees?
Czy masz oczy cielesne? Czy widzisz, jak człowiek widzi?
5 Or is your life human, or your years [the years] of a man,
Czy twoje dni są jak dni człowieka, a twoje lata jak lata ludzkie;
6 that you have enquired into mine iniquity, and searched out my sins?
Że się wywiadujesz o moją nieprawość i dochodzisz mojego grzechu?
7 For you know that I have not committed iniquity: but who is he that can deliver out of your hands?
Ty wiesz, że nie jestem niegodziwy i nikt nie wyrwie [mnie] z twoich rąk.
8 Your hands have formed me and made me; afterwards you did change [your mind], and strike me.
Twoje ręce ukształtowały mnie i uczyniły mnie całego ze wszystkich stron, lecz mnie niszczysz.
9 Remember that you have made me [as] clay, and you do turn me again to earth.
Pamiętaj, proszę, że ulepiłeś mnie jak glinę; czy obrócisz mnie w proch?
10 Hast you not poured me out like milk, and curdled me like cheese?
Czy nie wylałeś mnie jak mleko i nie sprawiłeś, że jak ser stężałem?
11 And you did clothe me with skin and flesh, and frame me with bones and sinews.
Przyoblekłeś mnie skórą i ciałem, a kośćmi i żyłami pospinałeś mnie.
12 And you did bestow upon me life and mercy, and your oversight has preserved my spirit.
Obdarzyłeś mnie życiem i miłosierdziem, a twoja opatrzność strzegła mego ducha.
13 Having these things in yourself, I know that you can do all things; for nothing is impossible with you.
I chociaż ukryłeś to wszystko w swoim sercu, wiem jednak, że to jest z twojej woli.
14 And if I should sin, you watch me; and you have not cleared me from iniquity.
Jeśli grzeszę, ty to spostrzegasz i nie uwolnisz mnie od mojej nieprawości.
15 Or if I should be ungodly, woe is me: and if I should be righteous, I can’t lift myself up, for I am full of dishonour.
Jeśli jestem niegodziwy, biada mi, a [choćbym też] był sprawiedliwy, nie podniosę swojej głowy. Jestem syty hańby, zważ na moje utrapienie;
16 For I am hunted like a lion for slaughter; for again you have changed and are terribly destroying me;
Gdyż go przybywa; gonisz mnie jak okrutny lew i zachowujesz się dziwnie wobec mnie.
17 renewing against me my torture: and you have dealt with me in great anger, and you have brought trials upon me.
Stawiasz przeciwko mnie nowych świadków i pomnażasz nade mną swój gniew; wojsko za wojskiem naciera na mnie.
18 Why then did you bring me out of the womb? and why did I not die, and no eye see me,
Czemu wyprowadziłeś mnie z łona? Obym umarł i nie widziało mnie żadne oko!
19 and I become as if I had not been? for why was I not carried from the womb to the grave?
Byłbym, jakby mnie nie było, od łona zanieśliby mnie do grobu!
20 Is not the time of my life short? suffer me to rest a little,
Czy nie zostało mi niewiele dni? Przestań więc i odejdź ode mnie, abym nabrał trochę otuchy;
21 before I go whence I shall not return, to a land of darkness and gloominess;
Zanim odejdę tam, skąd już nie powrócę, do ziemi ciemności i cienia śmierci;
22 to a land of perpetual darkness, where there is no light, neither [can any one] see the life of mortals.
Do ziemi ciemnej jak noc [i do] cienia śmierci i bezładu, gdzie świeci tylko ciemność.
