Ecclesiastes 3
1 To all things there is a time, and a season for every matter under heaven.
Jest pora na wszystko i czas na każdą sprawę pod niebem.
2 A time of birth, and a time to die; a time to plant, and a time to pluck up what has been planted;
[Jest] czas rodzenia i czas umierania, czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasadzono;
3 a time to kill, and a time to heal; a time to pull down, and a time to build up;
Czas zabijania i czas leczenia, czas burzenia i czas budowania;
4 a time to weep, and a time to laugh; a time to lament, and a time to dance;
Czas płaczu i czas śmiechu, czas smutku i czas pląsów;
5 a time to throw stones, and a time to gather stones together; a time to embrace, and a time to abstain from embracing;
Czas rzucania kamieni i czas zbierania kamieni, czas uścisków i czas powstrzymywania się od uścisków;
6 a time to seek, and a time to lose; a time to keep, and a time to cast away;
Czas szukania i czas tracenia, czas zachowania i czas wyrzucania;
7 a time to rend, and a time to sew; a time to be silent, and a time to speak;
Czas rozdzierania i czas zszywania, czas milczenia i czas mówienia;
8 a time to love, and a time to hate; a time of war, and a time of peace.
Czas miłowania i czas nienawiści, czas wojny i czas pokoju.
9 What advantage [has] he that works in those things wherein he labours?
Jaki pożytek ma ten, kto pracuje, z całego swego trudu?
10 I have seen all the trouble, which God has given to the sons of men to be troubled with.
Widziałem pracę, którą Bóg dał synom ludzkim, aby się nią trudzili.
11 All the things which he has made are beautiful in his time: he has also set the whole world in their heart, that man might not find out the work which God has wrought from the beginning even to the end.
Wszystko dobrze uczynił w swoim czasie. Włożył także świat w ich serca, mimo że człowiek nie zdoła pojąć dzieła, którego Bóg dokonuje od początku do końca.
12 I know that there is no good in them, except [for a man] to rejoice, and to do good in his life.
Dlatego wiem, że dla nich nie ma nic lepszego nad to, by się radowali i czynili dobrze za swego życia.
13 Also [in the case of] every man who shall eat and drink, and see good in all his labour, [this] is a gift of God.
Również i to, gdy każdy człowiek je i pije, i cieszy się dobrem całego swego trudu, jest darem Boga.
14 I know that whatever things God has done, they shall be for ever: it is impossible to add to it, and it is impossible to take away from it: and God has done [it], that [men] may fear before him.
Wiem i to, że cokolwiek czyni Bóg, będzie trwać na wieki. Nie można do tego nic dodać ani z tego odjąć, a Bóg czyni to, aby ludzie się go bali.
15 That which has been is now; and whatever things [are appointed] to be have already been; and God will seek out that which is past.
To, co było, jest teraz, a to, co będzie, już było. Bóg bowiem żąda tego, co przeminęło.
16 And moreover I saw under the sun the place of judgement, there was the ungodly one; and the place of righteousness, there was the godly one.
Widziałem jeszcze pod słońcem niegodziwość w miejscu sądu, a w miejscu sprawiedliwości – nieprawość.
17 And I said in my heart, God will judge the righteous and the ungodly: for there is a time there for every action and for every work.
I powiedziałem w sercu: Bóg osądzi zarówno sprawiedliwego, jak i niegodziwego, gdyż tam będzie czas na [osądzenie] każdego zamiaru i uczynku.
18 I said in my heart, concerning the speech of the sons of man, God will judge them, and that to show that they are breasts.
Powiedziałem w sercu o sprawie synów ludzkich: Oby Bóg im pokazał, aby wiedzieli, że są tylko zwierzętami.
19 Also to them is the event of the sons of man, and the event of the brute; one event befalls them: as is the death of the one, so also the death of the other; and there is one breath to all: and what has the man more than the brute? nothing; for all is vanity.
Bo jednakowy jest los synów ludzkich i los zwierząt. Jak umiera ten, tak umiera i tamto. Wszyscy mają jednakowe tchnienie, a nie ma człowiek przewagi nad zwierzęciem, gdyż wszystko jest marnością.
20 All [go] to one place; all were formed of the dust, and all will return to dust.
Wszystko to idzie do jednego miejsca; wszystko jest z prochu i wszystko w proch się obraca.
21 And who has seen the spirit of the sons of man, whether it goes upward? and the spirit of the beast, whether it goes downward to the earth?
A któż wie, że duch synów ludzkich idzie w górę, a duch zwierzęcia zstępuje do ziemi?
22 And I saw that there was no good, but that wherein a man shall rejoice in his works, for it is his portion, for who shall bring him to see any thing of that which shall be after him?
Dlatego zobaczyłem, że nie ma nic lepszego nad to, żeby człowiek się radował ze swoich dzieł, gdyż to jest jego dział. Któż bowiem doprowadzi go [do tego], aby poznał to, co ma być po nim?
