Deuteronomy 16

1 Observe the month of new [corn], and you shall sacrifice the passover to the Lord your God; because in the month of new corn you came out of Egypt by night.

همیشه به یاد داشته باشید که در ماه ابیب، مراسم عید پِسَح را به احترام یهوه خدایتان بجا آورید، زیرا در این ماه بود که او شما را شبانه، از سرزمین مصر بیرون آورد.

2 And you shall sacrifice the passover to the Lord your God, sheep and oxen in the place which the Lord your God shall choose to have his name called upon it.

برای عید پِسَح، شما باید یک بره یا یک گاو در محلی که خداوند، خدایتان به عنوان عبادتگاه خود برمی‌گزیند، برای او قربانی کنید.

3 You shall not eat leaven with it; seven days shall you eat unleavened [bread] with it, bread of affliction, because you came forth out of Egypt in haste; that you may remember the day of your coming forth out of the land of Egypt all the days of your life.

گوشت قربانی را با نان خمیرمایه‌دار نخورید. هفت روز نان بدون خمیرمایه یعنی نانِ مشقت بخورید. این نان، یادگار سختیهای شما در مصر و نیز یادگار روزی است که با عجله از مصر خارج شدید. این روز را در تمام عمر خود به خاطر داشته باشید.

4 Leaven shall not be seen with you in all your borders for seven days, and there shall not be left of the flesh which you shall sacrifice at even on the first day until the morning.

مدت هفت روز اثری از خمیرمایه در خانهٔ شما نباشد و از گوشت قربانی پِسَح تا صبح روز بعد چیزی باقی نماند.

5 you shall not have power to sacrifice the passover in any of the cities, which the Lord your God gives you.

قربانی پِسَح را نمی‌توانید در هر شهری از شهرهایی که یهوه خدایتان به شما می‌دهد، ذبح کنید.

6 But in the place which the Lord your God shall choose, to have his name called there, you shall sacrifice the passover at even at the setting of the sun, at the time when you came out of Egypt.

پِسَح را فقط باید در مکانی که یهوه خدایتان برای گرامیداشت نام خود تعیین می‌کند، ذبح نمایید. قربانی پِسَح را هنگام غروب سر ببرید، زیرا هنگامی که از مصر خارج شدید، غروب بود.

7 And you shall boil and roast and eat it in the place, which the Lord your God shall choose; and you shall return in the morning, and go to your house.

گوشت قربانی را در همان جا که یهوه خدایتان برمی‌گزیند، بپزید و بخورید، و صبح روز بعد، راهی خانه‌هایتان بشوید.

8 Six days shall you eat unleavened bread, and on the seventh day is a holiday, a feast to the Lord your God: you shall not do in it any work, save what must be done by any one.

تمام شش روز بعد را هم نان فطیر بخورید. در روز هفتم، تمام قوم برای عبادت یهوه خدایتان جمع شوند و هیچ کار دیگری نکنند.

9 Seven weeks shall you number to yourself; when you have begun [to put] the sickle to the corn, you shall begin to number seven weeks.

هفت هفته پس از شروع فصل درو،

10 And you shall keep the feast of weeks to the Lord your God, accordingly as your hand has power in as many things as the Lord your God shall give you.

عید دیگری در حضور خداوند، خدایتان خواهید داشت که عید هفته‌ها خوانده می‌شود. در این عید هدیهٔ داوطلبانه‌ای مطابق برکتی که خداوند به شما داده است نزد خداوند بیاورید.

11 And you shall rejoice before the Lord your God, you and your son, and your daughter, your man-servant and your maidservant, and the Levite, and the stranger, and the orphan, and the widow which dwells amongst you, in whatever place the Lord your God shall choose, that his name should be called there.

در این عید با پسران و دختران، غلامان و کنیزان خود در حضور خداوند شادی کنید. فراموش نکنید که لاویان، غریبان، بیوه‌زنان و یتیمان شهرتان را هم دعوت کنید تا در مراسم جشن، در مکانی که خداوند به عنوان عبادتگاه خود تعیین می‌کند، شرکت کنند.

12 And you shall remember that you were a servant in the land of Egypt, and you shall observe and do these commands.

این فرایض را به‌دقت به جا آورید، زیرا خود شما هم در مصر برده بوده‌اید.

13 You shall keep for yourself the feast of tabernacles seven days, when you gather in [your produce] from your corn-floor and your wine-press.

جشن دیگر، عید سایبانهاست که باید به مدت هفت روز در پایان فصل درو، پس از اینکه خرمن خود را کوبیدید و آب انگورتان را گرفتید، برگزار کنید.

14 And you shall rejoice in your feast, you, and your son, and your daughter, your man-servant, and your maidservant, and the Levite, and the stranger, and the orphan, and the widow that is in your cities.

در این عید به اتفاق پسران و دختران، غلامان و کنیزان خود شادی نمایید. فراموش نکنید که لاویان، غریبان، یتیمان و بیوه‌زنان شهر خود را نیز دعوت کنید.

15 Seven days shall you keep a feast to the Lord your God in the place which the Lord your God shall choose for himself; and if the Lord your God shall bless you in all your fruits, and in every work of your hands, then you shall rejoice.

این عید را در محلی که خداوند تعیین خواهد کرد به مدت هفت روز برای او برگزار کنید. در این عید شادی کنید، زیرا خداوند محصول و دسترنج شما را برکت داده است.

16 Three times in the year shall all your males appear before the Lord your God in the place which the Lord shall choose in the feast of unleavened bread, and in the feast of weeks, and in the feast of tabernacles: you shall not appear before the Lord your God empty.

مردان اسرائیلی باید سه بار در سال در حضور خداوند، خدایشان در محلی که خداوند تعیین خواهد کرد به خاطر این سه عید حاضر شوند: عید پِسَح، عید هفته‌ها و عید سایبانها. در هر کدام از این اعیاد، هدایایی برای خداوند بیاورید.

17 Each one according to his ability, according to the blessing of the Lord your God which he has given you.

تا جایی که از دستتان برمی‌آید به نسبت برکتی که از یهوه خدایتان یافته‌اید هدیه بدهید.

18 You shall make for yourself judges and officers in your cities, which the Lord your God gives you in [your] tribes, and they shall judge the people with righteous judgement:

برای هر یک از قبایل خود در شهرهایی که خداوند، خدایتان به شما می‌دهد قضات و رهبرانی تعیین کنید تا ایشان مردم را عادلانه داوری کنند.

19 they shall not wrest judgement, nor favour persons, nor receive a gift; for gifts blind the eyes of the wise, and pervert the words of the righteous.

هنگام داوری از کسی طرفداری نکنید، عدالت را زیر پا نگذارید و رشوه نگیرید، چون رشوه حتی چشمان عادلان را کور می‌کند و راستگویان را به دروغگویی وا می‌دارد.

20 You shall justly pursue justice, that you may live, and go in and inherit the land which the Lord your God gives you.

عدل و انصاف را همیشه بجا آورید تا بتوانید زنده مانده، سرزمینی را که خداوند، خدایتان به شما می‌بخشد تصرف نمایید.

21 You shall not plant for yourself a grove; you shall not plant for yourself any tree near the altar of your God.

هرگز مجسمه‌های شرم‌آور بت‌پرستان را در کنار مذبح یهوه خدایتان نسازید

22 You shall not set up for yourself a pillar, which the Lord your God hates.

و ستونهای آنها را بر پا نکنید، چون خداوند از این بتها بیزار است.