Psalms 95

1 O come, let us make songs to the Lord; sending up glad voices to the Rock of our salvation.

۱ بیایید خداوند را بسراییم و صخره نجات خود را آواز شادمانی دهیم!

2 Let us come before his face with praises; and make melody with holy songs.

۲ به حضور او با حمد نزدیک بشویم! و با مزامیر او راآواز شادمانی دهیم!

3 For the Lord is a great God, and a great King over all gods.

۳ زیرا که یهوه، خدای بزرگ است،

4 The deep places of the earth are in his hand; and the tops of the mountains are his.

۴ و پادشاه عظیم بر جمیع خدایان. نشیبهای زمین در دست وی است و فرازهای کوهها از آن او.

5 The sea is his, and he made it; and the dry land was formed by his hands.

۵ دریا از آن اوست، او آن رابساخت؛ و دستهای وی خشکی را مصور نمود.

6 O come, let us give worship, falling down on our knees before the Lord our Maker.

۶ بیایید عبادت و سجده نماییم و به حضورآفریننده خود خداوند زانو زنیم!

7 For he is our God; and we are the people to whom he gives food, and the sheep of his flock. Today, if you would only give ear to his voice!

۷ زیرا که اوخدای ما است! و ما قوم مرتع و گله دست اومی باشیم! امروز کاش آواز او را می‌شنیدید!

8 Let not your hearts be hard, as at Meribah, as in the day of Massah in the waste land;

۸ دل خود را سخت مسازید، مثل مریبا، مانند یوم مسا در صحرا.

9 When your fathers put me to the test and saw my power and my work.

۹ چون اجداد شما مرا آزمودند وتجربه کردند و اعمال مرا دیدند.

10 For forty years I was angry with this generation, and said, They are a people whose hearts are turned away from me, for they have no knowledge of my ways;

۱۰ چهل سال ازآن قوم محزون بودم و گفتم: «قوم گمراه دل هستند که طرق مرا نشناختند.

11 And I made an oath in my wrath, that they might not come into my place of rest.

۱۱ پس در غضب خود قسم خوردم، که به آرامی من داخل نخواهند شد.»