Psalms 142

1 Maschil. Of David. A prayer when he was in the hole of the rock. The sound of my cry went up to the Lord; with my voice I made my prayer for grace to the Lord.

Unë i këlthas me zërin tim Zotit; me zërin tim i lutem Zotit.

2 I put all my sorrows before him; and made clear to him all my trouble.

Para tij paraqes vajtimin tim, para tij parashtroj fatkeqësinë time.

3 When my spirit is overcome, your eyes are on my goings; nets have been secretly placed in the way in which I go.

Kur fryma po më dobësohej, ti e dije ecjen time. Ata kanë përgatitur një lak për mua te shtegu që po kaloja.

4 Looking to my right side, I saw no man who was my friend: I had no safe place; no one had any care for my soul.

Vështroj në të djathtën time dhe ja: nuk ka njeri që të më njohë; çdo rrugë shpëtimi është e mbyllur; asnjeri nuk kujdeset për jetën time.

5 I have made my cry to you, O Lord; I have said, You are my safe place, and my heritage in the land of the living.

Unë të këlthas ty, o Zot, dhe të them: “Ti je streha ime, pjesa ime në tokën e të gjallëve.

6 Give ear to my cry, for I am made very low: take me out of the hands of my haters, for they are stronger than I.

Dëgjo me vëmendje klithmën time, sepse jam katandisur si mos më keq; më çliro nga përndjekësit e mi, sepse janë më të fortë se unë.

7 Take my soul out of prison, so that I may give praise to your name: the upright will give praise because of me; for you have given me a full reward.

Më nxirr nga burgu që të mund të kremtoj emrin tënd. Të drejtët do të mblidhen tok rreth meje, sepse ti do të më mbushësh me të mira”.