Numbers 10
1 And the Lord said to Moses,
| و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت: | ۱ |
2 Make two silver horns of hammered work, to be used for getting the people together and to give the sign for the moving of the tents.
| «برای خود دو کرنای نقره بساز، آنهارا از چرخکاری درست کن، و آنها را بجهت خواندن جماعت و کوچیدن اردو بکار ببر. | ۲ |
3 When they are sounded, all the people are to come together to you at the door of the Tent of meeting.
| وچون آنها را بنوازند تمامی جماعت نزد تو به درخیمه اجتماع جمع شوند. | ۳ |
4 If only one of them is sounded, then the chiefs, the heads of the thousands of Israel, are to come to you.
| و چون یکی رابنوازند، سروران و روسای هزاره های اسرائیل نزد تو جمع شوند. | ۴ |
5 When a loud note is sounded, the tents placed on the east side are to go forward.
| و چون تیز آهنگ بنوازیدمحله هایی که به طرف مشرق جا دارند، کوچ بکنند. | ۵ |
6 At the sound of a second loud note, the tents on the south side are to go forward: the loud note will be the sign to go forward.
| و چون مرتبه دوم تیز آهنگ بنوازید، محله هایی که به طرف جنوب جا دارند کوچ کنند؛ بجهت کوچ دادن ایشان تیز آهنگ بنوازند. | ۶ |
7 But when all the people are to come together, the horn is to be sounded but not loudly.
| و بجهت جمع کردن جماعت بنوازید، لیکن تیزآهنگ منوازید. | ۷ |
8 The horns are to be sounded by the sons of Aaron, the priests; this is to be a law for you for ever, from generation to generation.
| «و بنی هارون کهنه، کرناها را بنوازند. این برای شما در نسلهای شما فریضه ابدی باشد. | ۸ |
9 And if you go to war in your land against any who do you wrong, then let the loud note of the horn be sounded; and the Lord your God will keep you in mind and give you salvation from those who are against you.
| وچون در زمین خود برای مقاتله با دشمنی که برشما تعدی می‌نمایند می‌روید، کرناها را تیزآهنگ بنوازید، پس به حضور یهوه خدای خودبیاد آورده خواهید شد، و از دشمنان خود نجات خواهید یافت. | ۹ |
10 And on days of joy and on your regular feasts and on the first day of every month, let the horns be sounded over your burned offerings and your peace-offerings; and they will put the Lord in mind of you: I am the Lord your God.
| و در روز شادی خود و درعیدها و در اول ماه های خود کرناها را برقربانی های سوختنی و ذبایح سلامتی خودبنوازید، تا برای شما به حضور خدای شمایادگاری باشد. من یهوه خدای شما هستم.» | ۱۰ |
11 Now in the second year, on the twentieth day of the second month, the cloud was taken up from over the Tent of witness.
| و واقع شد در روز بیستم ماه دوم سال دوم که ابر از بالای خیمه شهادت برداشته شد، | ۱۱ |
12 And the children of Israel went on their journey out of the waste land of Sinai; and the cloud came to rest in the waste land of Paran.
| وبنی‌اسرائیل به مراحل خود از صحرای سینا کوچ کردند، و ابر در صحرای فاران ساکن شد، | ۱۲ |
13 They went forward for the first time on their journey as the Lord had given orders by the hand of Moses.
| وایشان اول به فرمان خداوند به واسطه موسی کوچ کردند. | ۱۳ |
14 First the flag of the children of Judah went forward with their armies: and at the head of his army was Nahshon, the son of Amminadab.
| و علم محله بنی یهودا، اول با افواج ایشان روانه شد، و بر فوج او نحشون بن عمیناداب بود. | ۱۴ |
15 And at the head of the army of the children of Issachar was Nethanel, the son of Zuar.
| و بر فوج سبط بنی یساکار، نتنائیل بن صوغر. | ۱۵ |
16 And at the head of the army of the children of Zebulun was Eliab, the son of Helon.
| و بر فوج سبط بنی زبولون، الیاب بن حیلون. | ۱۶ |
17 Then the House was taken down; and the sons of Gershon and the sons of Merari, who were responsible for moving the House, went forward.
| پس مسکن را پایین آوردند و بنی جرشون وبنی مراری که حاملان مسکن بودند، کوچ کردند. | ۱۷ |
18 Then the flag of the children of Reuben went forward with their armies: and at the head of his army was Elizur, the son of Shedeur.
| و علم محله روبین با افواج ایشان روانه شد، و بر فوج او الیصور بن شدیئور بود. | ۱۸ |
19 And at the head of the army of the children of Simeon was Shelumiel, the son of Zurishaddai.
| و بر فوج سبط بنی شمعون، شلومیئیل بن صوریشدای. | ۱۹ |
20 At the head of the army of the children of Gad was Eliasaph, the son of Reuel.
| و بر فوج سبط بنی جاد، الیاساف بن دعوئیل. | ۲۰ |
21 Then the Kohathites went forward with the holy place; the others put up the House ready for their coming.
| پس قهاتیان که حاملان قدس بودند، کوچ کردند و پیش از رسیدن ایشان، آنها مسکن را برپاداشتند. | ۲۱ |
22 Then the flag of the children of Ephraim went forward with their armies: and at the head of his army was Elishama, the son of Ammihud.
| پس علم محله بنی افرایم با افواج ایشان روانه شد، و بر فوج او الیشمع بن عمیهود بود. | ۲۲ |
23 At the head of the army of the children of Manasseh was Gamaliel, the son of Pedahzur.
| و بر فوج سبط بنی منسی، جملیئیل بن فدهصور. | ۲۳ |
24 At the head of the army of the children of Benjamin was Abidan, the son of Gideoni.
| و بر فوج سبط بنی بنیامین، ابیدان بن جدعونی. | ۲۴ |
25 And the flag of the children of Dan, whose tents were moved last of all, went forward with their armies: and at the head of his army was Ahiezer, the son of Ammishaddai.
| پس علم محله بنی دان که موخر همه محله‌ها بود با افواج ایشان روانه شد، و بر فوج اواخیعزر بن عمیشدای بود. | ۲۵ |
26 At the head of the army of the children of Asher was Pagiel, the son of Ochran.
| و بر فوج سبطبنی اشیر، فجعیئیل بن عکران. | ۲۶ |
27 And at the head of the army of the children of Naphtali was Ahira, the son of Enan.
| و بر فوج سبطبنی نفتالی، اخیرع بن عینان. | ۲۷ |
28 This was the order in which the children of Israel were journeying by armies; so they went forward.
| این بود مراحل بنی‌اسرائیل با افواج ایشان. پس کوچ کردند. | ۲۸ |
29 Then Moses said to Hobab, the son of his father-in-law Reuel the Midianite, We are journeying to that place of which the Lord has said, I will give it to you: so come with us, and it will be for your profit: for the Lord has good things in store for Israel.
| و موسی به حوباب بن رعوئیل مدیانی که برادرزن موسی بود، گفت: «ما به مکانی که خداوند درباره آن گفته است که آن را به شماخواهم بخشید کوچ می‌کنیم، همراه ما بیا و بتواحسان خواهیم نمود، چونکه خداوند درباره اسرائیل نیکو گفته است.» | ۲۹ |
30 But he said, I will not go with you, I will go back to the land of my birth and to my relations.
| او وی را گفت: «نمی آیم، بلکه به زمین و به خاندان خود خواهم رفت.» | ۳۰ |
31 And he said, Do not go from us; for you will be eyes for us, guiding us to the right places in the waste land to put up our tents.
| گفت: «ما را ترک مکن زیرا چونکه تو منازل ما را در صحرا می‌دانی، بجهت ما مثل چشم خواهی بود. | ۳۱ |
32 And if you come with us, we will give you a part in whatever good the Lord does for us.
| و اگر همراه ما بیایی، هر احسانی که خداوند بر ما بنماید، همان را بر تو خواهیم نمود.» | ۳۲ |
33 So they went forward three days' journey from the mountain of the Lord; and the ark of the Lord's agreement went three days' journey before them, looking for a resting-place for them;
| و از کوه خداوند سفر سه روزه کوچ کردند، و تابوت عهد خداوند سفر سه روزه پیش روی ایشان رفت تا آرامگاهی برای ایشان بطلبد. | ۳۳ |
34 And by day the cloud of the Lord went over them, when they went forward from the place where they had put up their tents.
| و ابر خداوند در روز بالای سر ایشان بود، و وقتی که از لشکرگاه روانه می‌شدند. | ۳۴ |
35 And when the ark went forward Moses said, Come up, O Lord, and let the armies of those who are against you be broken, and let your haters go in flight before you.
| و چون تابوت روانه می‌شد، موسی می‌گفت: «ای خداوند برخیز و دشمنانت پراکنده شوند و مبغضانت از حضور تو منهزم گردند.» | ۳۵ |
36 And when it came to rest, he said, Take rest, O Lord, and give a blessing to the families of Israel.
| و چون فرود می‌آمد، می‌گفت: «ای خداوند نزد هزاران هزار اسرائیل رجوع نما.» | ۳۶ |
