Job 7
1 Has not man his ordered time of trouble on the earth? and are not his days like the days of a servant working for payment?
İnsanın yer üzündəki həyatı ağır xidmət deyilmi? Keçirdiyi günlərin muzdur ömründən fərqi nədir?
2 As a servant desiring the shades of evening, and a workman looking for his payment:
Kölgəyə həsrət qalan kölə kimidir, Muzdunu gözləyən fəhlə kimidir,
3 So I have for my heritage months of pain to no purpose, and nights of weariness are given to me.
Bəli, irs olaraq mənə boş aylar verildi, Qismətimə sıxıntılı gecələr düşdü.
4 When I go to my bed, I say, When will it be time to get up? but the night is long, and I am turning from side to side till morning light.
Yatanda düşünürəm: “Görəsən nə vaxt qalxacağam?” Gecə isə hey uzanır, Mən gün doğana qədər yerimdə qurcalanıram.
5 My flesh is covered with worms and dust; my skin gets hard and then is cracked again.
Bədənimə qurd düşüb, qabıqlanır, Çatlayan dərimdən irin axır.
6 My days go quicker than the cloth-worker's thread, and come to an end without hope.
Günlərim toxucunun məkikindən də sürətli gedir, Ümidsiz sona çatır.
7 O, keep in mind that my life is wind: my eye will never again see good.
Ey Allah, yada sal, həyatım bir nəfəsdir, Gözüm yenidən yaxşılıq görməyəcək.
8 The eye of him who sees me will see me no longer: your eyes will be looking for me, but I will be gone.
Bu anda mənə baxan gözlər məni təzədən görməyəcək, Sənin gözlərin üzərimdə olacaq, amma mən olmayacağam.
9 A cloud comes to an end and is gone; so he who goes down into the underworld comes not up again. (Sheol h7585)
Bulud dağılıb getdiyi kimi Ölülər diyarına enən bir daha çıxmaz. (Sheol h7585)
10 He will not come back to his house, and his place will have no more knowledge of him.
Bir daha evinə qayıtmaz, Olduğu yer artıq onu tanımaz.
11 So I will not keep my mouth shut; I will let the words come from it in the pain of my spirit, my soul will make a bitter outcry.
Ona görə sakitləşməyəcəyəm, Ruhumun sıxıntısını dilə gətirəcəyəm, Canımın ağrısından şikayət edəcəyəm.
12 Am I a sea, or a sea-beast, that you put a watch over me?
Dənizəmmi, dəniz əjdahasıyammı? Niyə üzərimdə nəzarətçi qoyursan?
13 When I say, In my bed I will have comfort, there I will get rest from my disease;
Düşündüm ki, bəlkə yatağım məni rahatlar, Döşəyim şikayətimi azaldar.
14 Then you send dreams to me, and visions of fear;
Məni yuxularla qorxudursan, Röyalarla canıma vəlvələ salırsan.
15 So that a hard death seems better to my soul than my pains.
Canım boğulub-ölməyi yaşamaqdan üstün tutur, Quru cəsəddə qalmaqdansa ölüm mənə xoşdur.
16 I have no desire for life, I would not be living for ever! Keep away from me, for my days are as a breath.
Həyatımdan bezmişəm, Uzun ömür istəmirəm. Məndən əlini çək, Ömrümün mənası getdi.
17 What is man, that you have made him great, and that your attention is fixed on him,
İnsan nədir ki, onu bu qədər böyüdürsən, Qayğısını çəkirsən.
18 And that your hand is on him every morning, and that you are testing him every minute?
Ona hər səhər baş çəkirsən, Hər an onu sınayırsan.
19 How long will it be before your eyes are turned away from me, so that I may have a minute's breathing-space?
Nə vaxtadək nəzərini üzərimdən çəkməyəcəksən? Mənə udqunmağa imkan verməyəcəksən?
20 If I have done wrong, what have I done to you, O keeper of men? why have you made me a mark for your blows, so that I am a weariness to myself?
Ey insan nəzarətçisi, nədir günahım? Mən Sənə nə etmişəm? Məni niyə Özünə hədəf etdin? İndi öz yükümü çəkə bilmirəm.
21 And why do you not take away my sin, and let my wrongdoing be ended? for now I go down to the dust, and you will be searching for me with care, but I will be gone.
Niyə üsyankarlığımı əfv etmirsən, Təqsirimi bağışlamırsan? Bir azdan torpaq altda yatacağam, Axtarsan da, məni tapmayacaqsan».
