Job 10
1 My soul is tired of life; I will let my sad thoughts go free in words; my soul will make a bitter outcry.
Gikapuyan na ako sa akong kinabuhi; ipadayag ko na ang akong sumbong; mosulti na ako sa kapaitan sa akong kalag.
2 I will say to God, Do not put me down as a sinner; make clear to me what you have against me.
Mosulti ako sa Dios, 'Ayaw dayon ako hukmi; ipakita una kanako nganong gipasanginlan mo ako.
3 What profit is it to you to be cruel, to give up the work of your hands, looking kindly on the design of evil-doers?
Maayo ba kini alang kanimo nga makapanlupig kanako, aron tamayon ang buhat sa imong mga kamot samtang mipahiyom ikaw sa mga laraw sa mga daotan?
4 Have you eyes of flesh, or do you see as man sees?
Aduna ka bay mga mata nga unodnon? Makita mo ba ang sama sa nakita sa tawo?
5 Are your days as the days of man, or your years like his,
Ang imong mga adlaw sama ba sa mga adlaw sa katawhan o ang imong mga katuigan sama ba sa katuigan sa mga tawo,
6 That you take note of my sin, searching after my wrongdoing,
nga nagpangita ka man sa akong kalapasan ug nagsusi sa akong mga sala,
7 Though you see that I am not an evil-doer; and there is no one who is able to take a man out of your hands?
bisan tuod nasayod ka nga ako dili sad-an ug walay usa nga makaluwas kanako gikan sa imong kamot?
8 Your hands made me, and I was formed by you, but then, changing your purpose, you gave me up to destruction.
Ang imong mga kamot naghulma ug nag-umol kanako, apan nagalaglag ka man kanako.
9 O keep in mind that you made me out of earth; and will you send me back again to dust?
Hinumdumi, ipakilooy ko kanimo nga giumol mo ako sama sa lapok; dad-on mo ba ako pag-usab sa abug?
10 Was I not drained out like milk, becoming hard like cheese?
Dili ba gibubo mo man ako sama sa gatas ug gipagahi daw sama sa keso?
11 By you I was clothed with skin and flesh, and joined together with bones and muscles.
Giputos mo ako sa panit ug sa unod ug gisumpay mo ang akong kabukogan uban ang kaugatan.
12 You have been kind to me, and your grace has been with me, and your care has kept my spirit safe.
Gihatagan mo ako sa kinabuhi ug matinud-anong kasabotan; ang imong pagtabang nagbantay sa akong espiritu.
13 But you kept these things in the secret of your heart; I am certain this was in your thoughts:
Apan kining mga butanga gitagoan mo sa imong kasingkasing— nasayod ako nga mao kini ang imong gihunahuna:
14 That, if I did wrong, you would take note of it, and would not make me clear from sin:
nga kung makasala ako, timan-an mo kini; dili mo ako ipalingkawas sa akong kasaypanan.
15 That, if I was an evil-doer, the curse would come on me; and if I was upright, my head would not be lifted up, being full of shame and overcome with trouble.
Kung daotan man ako, alaot ako; bisan kung ako matarong pa, dili ko mahangad ang akong ulo, sanglit kay puno man ako sa kaulawan ug nagtan-aw sa akong kaugalingong pag-antos.
16 And that if there was cause for pride, you would go after me like a lion; and again put out your wonders against me:
Kung ang akong ulo mohangad lamang sa iyang kaugalingon, mogukod ka kanako sama sa usa ka liyon; ikaw nagpadayag na usab kanako sa imong pagkagamhanan.
17 That you would send new witnesses against me, increasing your wrath against me, and letting loose new armies on me.
May bag-o kang mga saksi batok kanako ug misamot ang imong kasuko batok kanako; gigubat mo ako uban sa mga bag-ong kasundalohan.
18 Why then did you make me come out of my mother's body? It would have been better for me to have taken my last breath, and for no eye to have seen me,
Nan, nganong gipagawas mo pa man ako sa tagoangkan? Namatay na lamang unta ako ug wala na untay mata nga nakakita kanako.
19 And for me to have been as if I had not been; to have been taken from my mother's body straight to my last resting-place.
Wala na lamang unta ako gipakatawo; Gihatod na lamang unta ako gikan sa tagoangkan paingon sa lubnganan.
20 Are not the days of my life small in number? Let your eyes be turned away from me, so that I may have a little pleasure,
Dili ba hamubo na lamang ang akong mga adlaw? Nan undanga na, pasagdi ako nga mag-inusara, aron nga makapahulay ako sa makadiyut,
21 Before I go to the place from which I will not come back, to the land where all is dark and black,
sa dili pa ako molakaw sa dapit ug dili na mobalik, ngadto sa yuta sa kangitngit ug sa anino sa kamatayon,
22 A land of thick dark, without order, where the very light is dark.
ang yuta mangitngit ingon sa tungang gabii, sa yuta sa anino sa kamatayon, walay kahapsayan diin ang kahayag sama sa tungang gabii.”'
