Genesis 8
1 And God kept Noah in mind, and all the living things and the cattle which were with him in the ark: and God sent a wind over the earth, and the waters went down.
Sonra Tanrı Nuh'u ve gemideki evcil ve yabanıl hayvanları anımsadı. Yeryüzünde bir rüzgar estirdi, sular alçalmaya başladı.
2 And the fountains of the deep and the windows of heaven were shut, and the rain from heaven was stopped.
Enginlerin kaynakları, göklerin kapakları kapandı. Yağmur dindi.
3 And the waters went slowly back from the earth, and at the end of a hundred and fifty days the waters were lower.
Sular yeryüzünden çekilmeye başladı. Yüz elli gün geçtikten sonra sular azaldı.
4 And on the seventeenth day of the seventh month the ark came to rest on the mountains of Ararat.
Gemi yedinci ayın on yedinci günü Ararat dağlarına oturdu.
5 And still the waters went on falling, till on the first day of the tenth month the tops of the mountains were seen.
Sular onuncu aya kadar sürekli azaldı. Onuncu ayın birinde dağların doruğu göründü.
6 Then, after forty days, through the open window of the ark which he had made,
Kırk gün sonra Nuh yapmış olduğu geminin penceresini açtı.
7 Noah sent out a raven, which went this way and that till the waters were gone from the earth.
Kuzgunu dışarı gönderdi. Kuzgun sular kuruyuncaya kadar dönmedi, uçup durdu.
8 And he sent out a dove, to see if the waters had gone from the face of the earth;
Bunun üzerine Nuh suların yeryüzünden çekilip çekilmediğini anlamak için güvercini gönderdi.
9 But the dove saw no resting-place for her foot, and came back to the ark, for the waters were still over all the earth; and he put out his hand, and took her into the ark.
Güvercin konacak bir yer bulamadı, çünkü her yer suyla kaplıydı. Gemiye, Nuh'un yanına döndü. Nuh uzanıp güvercini tuttu ve gemiye, yanına aldı.
10 And after waiting another seven days, he sent the dove out again;
Yedi gün daha bekledi, sonra güvercini yine dışarı saldı.
11 And the dove came back at evening, and in her mouth was an olive-leaf broken off: so Noah was certain that the waters had gone down on the earth.
Güvercin gagasında yeni kopmuş bir zeytin yaprağıyla akşamleyin geri döndü. O zaman Nuh suların yeryüzünden çekilmiş olduğunu anladı.
12 And after seven days more, he sent the dove out again, but she did not come back to him.
Yedi gün daha bekledikten sonra güvercini yine gönderdi. Bu kez güvercin geri dönmedi.
13 And in the six hundred and first year, on the first day of the first month, the waters were dry on the earth: and Noah took the cover off the ark and saw that the face of the earth was dry.
Nuh altı yüz bir yaşındayken, birinci ayın birinde yeryüzündeki sular kurudu. Nuh geminin üstündeki kapağı kaldırınca toprağın kurumuş olduğunu gördü.
14 And on the twenty-seventh day of the second month the earth was dry.
İkinci ayın yirmi yedinci günü toprak tümüyle kurumuştu.
15 And God said to Noah,
Tanrı Nuh'a, “Karın, oğulların ve gelinlerinle birlikte gemiden çık” dedi,
16 Go out of the ark, you and your wife and your sons and your sons' wives.
17 Take out with you every living thing which is with you, birds and cattle and everything which goes on the earth, so that they may have offspring and be fertile and be increased on the earth.
“Kendinle birlikte bütün canlıları, kuşları, hayvanları, sürüngenleri de çıkar. Üresinler, verimli olsunlar, yeryüzünde çoğalsınlar.”
18 And Noah went out with his sons and his wife and his sons' wives;
Nuh karısı, oğulları ve gelinleriyle birlikte gemiden çıktı.
19 And every beast and bird and every living thing of every sort which goes on the earth, went out of the ark.
Bütün hayvanlar, sürüngenler, kuşlar, yeryüzünde yaşayan her tür canlı da gemiyi terk etti.
20 And Noah made an altar to the Lord, and from every clean beast and bird he made burned offerings on the altar.
Nuh RAB'be bir sunak yaptı. Orada bütün temiz sayılan hayvanlarla kuşlardan yakmalık sunular sundu.
21 And when the sweet smell came up to the Lord, he said in his heart, I will not again put a curse on the earth because of man, for the thoughts of man's heart are evil from his earliest days; never again will I send destruction on all living things as I have done.
Güzel kokudan hoşnut olan RAB içinden şöyle dedi: “İnsanlar yüzünden yeryüzünü bir daha lanetlemeyeceğim. Çünkü insan yüreğindeki eğilimler çocukluğundan beri kötüdür. Şimdi yaptığım gibi bütün canlıları bir daha yok etmeyeceğim.
22 While the earth goes on, seed time and the getting in of the grain, cold and heat, summer and winter, day and night, will not come to an end.
“Dünya durdukça Ekin ekmek, biçmek, Sıcak, soğuk, Yaz, kış, Gece, gündüz hep var olacaktır.”
A Dove is Sent Forth from the Ark
