Genesis 8
1 And God kept Noah in mind, and all the living things and the cattle which were with him in the ark: and God sent a wind over the earth, and the waters went down.
Allah Nuhu və onunla birgə gəmidə olan bütün çöl heyvanlarını və ev heyvanlarını yada saldı. Allah yer üzünə külək göndərdi və su azalmağa başladı.
2 And the fountains of the deep and the windows of heaven were shut, and the rain from heaven was stopped.
Dərinlikdə olan su qaynaqları və göylərin pəncərələri bağlandı, yağış dayandı.
3 And the waters went slowly back from the earth, and at the end of a hundred and fifty days the waters were lower.
Su yer üzündən tədricən çəkildi, yüz əlli gün keçdikdən sonra su azaldı.
4 And on the seventeenth day of the seventh month the ark came to rest on the mountains of Ararat.
Yeddinci ayın on yeddinci günü gəmi Ararat dağlarında dayandı.
5 And still the waters went on falling, till on the first day of the tenth month the tops of the mountains were seen.
Onuncu aya qədər su yavaş-yavaş çəkildi, onuncu ayın birinci günü dağların zirvələri göründü.
6 Then, after forty days, through the open window of the ark which he had made,
Qırx gün sonra Nuh düzəltdiyi gəminin pəncərəsini açıb
7 Noah sent out a raven, which went this way and that till the waters were gone from the earth.
bir qarğa buraxdı; qarğa uçub getdi və yer üzündə su quruyana qədər hər tərəfi dolaşdı.
8 And he sent out a dove, to see if the waters had gone from the face of the earth;
Nuh bu dəfə bir göyərçin buraxdı ki, suyun yer üzündən çəkilib-çəkilmədiyini bilsin.
9 But the dove saw no resting-place for her foot, and came back to the ark, for the waters were still over all the earth; and he put out his hand, and took her into the ark.
Amma göyərçin qonmaq üçün rahat bir yer tapmadığına görə onun yanına – gəmiyə qayıtdı, çünki hələ bütün yer üzündə su var idi. Nuh əlini uzadıb göyərçini tutdu və gəmiyə – öz yanına apardı.
10 And after waiting another seven days, he sent the dove out again;
O daha yeddi gün gözlədi və göyərçini yenə gəmidən buraxdı.
11 And the dove came back at evening, and in her mouth was an olive-leaf broken off: so Noah was certain that the waters had gone down on the earth.
Axşamüstü göyərçin onun yanına qayıtdı. Göyərçinin ağzında təzə zeytun yarpağı var idi. Nuh suyun yer üzündən çəkildiyini bildi.
12 And after seven days more, he sent the dove out again, but she did not come back to him.
O daha yeddi gün gözlədi və göyərçini yenə buraxdı, artıq göyərçin onun yanına qayıtmadı.
13 And in the six hundred and first year, on the first day of the first month, the waters were dry on the earth: and Noah took the cover off the ark and saw that the face of the earth was dry.
Nuhun ömrünün altı yüz birinci ilində, birinci ayın birinci günü yer üzündə su qurudu. Nuh gəminin qapağını qaldırdı və torpağın üzərindəki suyun quruduğunu gördü.
14 And on the twenty-seventh day of the second month the earth was dry.
İkinci ayın iyirmi yeddinci günü yer üzündəki su tamamilə qurudu.
15 And God said to Noah,
Allah Nuha dedi:
16 Go out of the ark, you and your wife and your sons and your sons' wives.
«Sən öz arvadın, oğulların və gəlinlərinlə birgə gəmidən çıx.
17 Take out with you every living thing which is with you, birds and cattle and everything which goes on the earth, so that they may have offspring and be fertile and be increased on the earth.
Səninlə birgə olan bütün canlıları – quşları, heyvanları və yerdə sürünənləri bayıra çıxart. Qoy yer üzünə yayılsınlar və yer üzündə törəyib çoxalsınlar».
18 And Noah went out with his sons and his wife and his sons' wives;
Nuh öz arvadı, oğulları və gəlinləri ilə birgə gəmidən çıxdı.
19 And every beast and bird and every living thing of every sort which goes on the earth, went out of the ark.
Bütün heyvanlar, sürünənlər, quşlar və yerdə sürünən bütün canlılar dəstə-dəstə gəmini tərk etdilər.
20 And Noah made an altar to the Lord, and from every clean beast and bird he made burned offerings on the altar.
Nuh Rəbbə bir qurbangah düzəltdi. O hər cür pak heyvandan və pak quşdan götürüb orada yandırma qurbanı təqdim etdi.
21 And when the sweet smell came up to the Lord, he said in his heart, I will not again put a curse on the earth because of man, for the thoughts of man's heart are evil from his earliest days; never again will I send destruction on all living things as I have done.
Bundan Rəbbə xoş ətir qalxdı və Rəbb ürəyində dedi: «Cavanlığından bəri insan ürəyinin fikirlərinin həmişə pis olmasına baxmayaraq, insanlara görə bir daha yer üzünü lənətləməyəcəyəm. İndi elədiyim kimi bütün canlıları bir daha məhv etməyəcəyəm.
22 While the earth goes on, seed time and the getting in of the grain, cold and heat, summer and winter, day and night, will not come to an end.
Dünya durduqca Əkin-biçin, isti-soyuq, Yay-qış və gecə-gündüz Sona yetməyəcək».
A Dove is Sent Forth from the Ark
