Psalms 22
1 For the choirmaster. To the tune of “The Doe of the Dawn.” A Psalm of David. My God, my God, why have You forsaken me? Why are You so far from saving me, so far from my words of groaning?
Een psalm van David, voor den opperzangmeester, op Aijeleth hasschachar. Mijn God, mijn God! waarom hebt Gij mij verlaten, verre zijnde van mijn verlossing, van de woorden mijns brullens?
2 I cry out by day, O my God, but You do not answer, and by night, but I have no rest.
Mijn God! Ik roep des daags, maar Gij antwoordt niet; en des nachts, en ik heb geen stilte.
3 Yet You are holy, enthroned on the praises of Israel.
Doch Gij zijt heilig, wonende onder de lofzangen Israels.
4 In You our fathers trusted; they trusted and You delivered them.
Op U hebben onze vaders vertrouwd; zij hebben vertrouwd, en Gij hebt hen uitgeholpen.
5 They cried out to You and were set free; they trusted in You and were not disappointed.
Tot U hebben zij geroepen, en zijn uitgered; op U hebben zij vertrouwd, en zijn niet beschaamd geworden.
6 But I am a worm and not a man, scorned by men and despised by the people.
Maar ik ben een worm en geen man, een smaad van mensen, en veracht van het volk.
7 All who see me mock me; they sneer and shake their heads:
Allen, die mij zien, bespotten mij; zij steken de lip uit, zij schudden het hoofd, zeggende:
8 “He trusts in the LORD, let the LORD deliver him; let the LORD rescue him, since He delights in him.”
Hij heeft het op den HEERE gewenteld, dat Hij hem nu uithelpe, dat Hij hem redde, dewijl Hij lust aan hem heeft!
9 Yet You brought me forth from the womb; You made me secure at my mother’s breast.
Gij zijt het immers, die mij uit den buik hebt uitgetogen; die mij hebt doen vertrouwen, zijnde aan mijner moeders borsten.
10 From birth I was cast upon You; from my mother’s womb You have been my God.
Op U ben ik geworpen van de baarmoeder af; van den buik mijner moeder aan zijt Gij mijn God.
11 Be not far from me, for trouble is near and there is no one to help.
Zo wees niet verre van mij, want benauwdheid is nabij; want er is geen helper.
12 Many bulls surround me; strong bulls of Bashan encircle me.
Vele varren hebben mij omsingeld, sterke stieren van Basan hebben mij omringd.
13 They open their jaws against me like lions that roar and maul.
Zij hebben hun mond tegen mij opgesperd, als een verscheurende en brullende leeuw.
14 I am poured out like water, and all my bones are disjointed. My heart is like wax; it melts away within me.
Ik ben uitgestort als water, en al mijn beenderen hebben zich vaneen gescheiden; mijn hart is als was, het is gesmolten in het midden mijns ingewands.
15 My strength is dried up like a potsherd, and my tongue sticks to the roof of my mouth. You lay me in the dust of death.
Mijn kracht is verdroogd als een potscherf, en mijn tong kleeft aan mijn gehemelte; en Gij legt mij in het stof des doods.
16 For dogs surround me; a band of evil men encircles me; they have pierced my hands and feet.
Want honden hebben mij omsingeld; een vergadering van boosdoeners heeft mij omgeven; zij hebben mijn handen en mijn voeten doorgraven.
17 I can count all my bones; they stare and gloat over me.
Al mijn beenderen zou ik kunnen tellen; zij schouwen het aan, zij zien op mij.
18 They divide my garments among them and cast lots for my clothing.
Zij delen mijn klederen onder zich, en werpen het lot over mijn gewaad.
19 But You, O LORD, be not far off; O my Strength, come quickly to help me.
Maar Gij, HEERE! wees niet verre; mijn Sterkte! haast U tot mijn hulp.
20 Deliver my soul from the sword, my precious life from the power of wild dogs.
Red mijn ziel van het zwaard, mijn eenzame van het geweld des honds.
21 Save me from the mouth of the lion; at the horns of the wild oxen You have answered me!
Verlos mij uit des leeuwen muil; en verhoor mij van de hoornen der eenhoornen.
22 I will proclaim Your name to my brothers; I will praise You in the assembly.
Zo zal ik Uw Naam mijn broederen vertellen; in het midden der gemeente zal ik U prijzen.
23 You who fear the LORD, praise Him! All descendants of Jacob, honor Him! All offspring of Israel, revere Him!
Gij, die den HEERE vreest! prijst Hem; al gij zaad van Jakob! vereert Hem; en ontziet u voor Hem, al gij zaad van Israel!
24 For He has not despised or detested the torment of the afflicted. He has not hidden His face from him, but has attended to his cry for help.
Want Hij heeft niet veracht, noch verfoeid de verdrukking des verdrukten, noch Zijn aangezicht voor hem verborgen; maar Hij heeft gehoord, als die tot Hem riep.
25 My praise for You resounds in the great assembly; I will fulfill my vows before those who fear You.
Van U zal mijn lof zijn in een grote gemeente; ik zal mijn geloften betalen in tegenwoordigheid dergenen, die Hem vrezen.
26 The poor will eat and be satisfied; those who seek the LORD will praise Him. May your hearts live forever!
De zachtmoedigen zullen eten en verzadigd worden; zij zullen den HEERE prijzen, die Hem zoeken; ulieder hart zal in eeuwigheid leven.
27 All the ends of the earth will remember and turn to the LORD. All the families of the nations will bow down before Him.
Alle einden der aarde zullen het gedenken, en zich tot den HEERE bekeren; en alle geslachten der heidenen zullen voor Uw aangezicht aanbidden.
28 For dominion belongs to the LORD and He rules over the nations.
Want het koninkrijk is des HEEREN, en Hij heerst onder de heidenen.
29 All the rich of the earth will feast and worship; all who go down to the dust will kneel before Him— even those unable to preserve their lives.
Alle vetten op aarde zullen eten, en aanbidden; allen, die in het stof nederdalen, zullen voor Zijn aangezicht nederbukken; en die zijn ziel bij het leven niet kan houden.
30 Posterity will serve Him; they will declare the Lord to a new generation.
Het zaad zal Hem dienen; het zal den HEERE aangeschreven worden tot in geslachten.
31 They will come and proclaim His righteousness to a people yet unborn— all that He has done.
Zij zullen aankomen, en Zijn gerechtigheid verkondigen den volke, dat geboren wordt, omdat Hij het gedaan heeft.
