Luke 5
1 On one occasion, while Jesus was standing by the Lake of Gennesaret with the crowd pressing in on Him to hear the word of God,
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುರೇಕದಾ ಗಿನೇಷರಥ್ದಸ್ಯ ತೀರ ಉತ್ತಿಷ್ಠತಿ, ತದಾ ಲೋಕಾ ಈಶ್ವರೀಯಕಥಾಂ ಶ್ರೋತುಂ ತದುಪರಿ ಪ್ರಪತಿತಾಃ|
2 He saw two boats at the edge of the lake. The fishermen had left them and were washing their nets.
ತದಾನೀಂ ಸ ಹ್ದಸ್ಯ ತೀರಸಮೀಪೇ ನೌದ್ವಯಂ ದದರ್ಶ ಕಿಞ್ಚ ಮತ್ಸ್ಯೋಪಜೀವಿನೋ ನಾವಂ ವಿಹಾಯ ಜಾಲಂ ಪ್ರಕ್ಷಾಲಯನ್ತಿ|
3 Jesus got into the boat belonging to Simon and asked him to put out a little from shore. And sitting down, He taught the people from the boat.
ತತಸ್ತಯೋರ್ದ್ವಯೋ ರ್ಮಧ್ಯೇ ಶಿಮೋನೋ ನಾವಮಾರುಹ್ಯ ತೀರಾತ್ ಕಿಞ್ಚಿದ್ದೂರಂ ಯಾತುಂ ತಸ್ಮಿನ್ ವಿನಯಂ ಕೃತ್ವಾ ನೌಕಾಯಾಮುಪವಿಶ್ಯ ಲೋಕಾನ್ ಪ್ರೋಪದಿಷ್ಟವಾನ್|
4 When Jesus had finished speaking, He said to Simon, “Put out into deep water and let down your nets for a catch.”
ಪಶ್ಚಾತ್ ತಂ ಪ್ರಸ್ತಾವಂ ಸಮಾಪ್ಯ ಸ ಶಿಮೋನಂ ವ್ಯಾಜಹಾರ, ಗಭೀರಂ ಜಲಂ ಗತ್ವಾ ಮತ್ಸ್ಯಾನ್ ಧರ್ತ್ತುಂ ಜಾಲಂ ನಿಕ್ಷಿಪ|
5 “Master,” Simon replied, “we have worked hard all night without catching anything. But because You say so, I will let down the nets.”
ತತಃ ಶಿಮೋನ ಬಭಾಷೇ, ಹೇ ಗುರೋ ಯದ್ಯಪಿ ವಯಂ ಕೃತ್ಸ್ನಾಂ ಯಾಮಿನೀಂ ಪರಿಶ್ರಮ್ಯ ಮತ್ಸ್ಯೈಕಮಪಿ ನ ಪ್ರಾಪ್ತಾಸ್ತಥಾಪಿ ಭವತೋ ನಿದೇಶತೋ ಜಾಲಂ ಕ್ಷಿಪಾಮಃ|
6 When they had done so, they caught such a large number of fish that their nets began to tear.
ಅಥ ಜಾಲೇ ಕ್ಷಿಪ್ತೇ ಬಹುಮತ್ಸ್ಯಪತನಾದ್ ಆನಾಯಃ ಪ್ರಚ್ಛಿನ್ನಃ|
7 So they signaled to their partners in the other boat to come and help them, and they came and filled both boats so full that they began to sink.
ತಸ್ಮಾದ್ ಉಪಕರ್ತ್ತುಮ್ ಅನ್ಯನೌಸ್ಥಾನ್ ಸಙ್ಗಿನ ಆಯಾತುಮ್ ಇಙ್ಗಿತೇನ ಸಮಾಹ್ವಯನ್ ತತಸ್ತ ಆಗತ್ಯ ಮತ್ಸ್ಯೈ ರ್ನೌದ್ವಯಂ ಪ್ರಪೂರಯಾಮಾಸು ರ್ಯೈ ರ್ನೌದ್ವಯಂ ಪ್ರಮಗ್ನಮ್|
8 When Simon Peter saw this, he fell at Jesus’ knees. “Go away from me, Lord,” he said, “for I am a sinful man.”
ತದಾ ಶಿಮೋನ್ಪಿತರಸ್ತದ್ ವಿಲೋಕ್ಯ ಯೀಶೋಶ್ಚರಣಯೋಃ ಪತಿತ್ವಾ, ಹೇ ಪ್ರಭೋಹಂ ಪಾಪೀ ನರೋ ಮಮ ನಿಕಟಾದ್ ಭವಾನ್ ಯಾತು, ಇತಿ ಕಥಿತವಾನ್|
9 For he and his companions were astonished at the catch of fish they had taken,
ಯತೋ ಜಾಲೇ ಪತಿತಾನಾಂ ಮತ್ಸ್ಯಾನಾಂ ಯೂಥಾತ್ ಶಿಮೋನ್ ತತ್ಸಙ್ಗಿನಶ್ಚ ಚಮತ್ಕೃತವನ್ತಃ; ಶಿಮೋನಃ ಸಹಕಾರಿಣೌ ಸಿವದೇಃ ಪುತ್ರೌ ಯಾಕೂಬ್ ಯೋಹನ್ ಚೇಮೌ ತಾದೃಶೌ ಬಭೂವತುಃ|
10 and so were his partners James and John, the sons of Zebedee. “Do not be afraid,” Jesus said to Simon. “From now on you will catch men.”
ತದಾ ಯೀಶುಃ ಶಿಮೋನಂ ಜಗಾದ ಮಾ ಭೈಷೀರದ್ಯಾರಭ್ಯ ತ್ವಂ ಮನುಷ್ಯಧರೋ ಭವಿಷ್ಯಸಿ|
11 And when they had brought their boats ashore, they left everything and followed Him.
ಅನನ್ತರಂ ಸರ್ವ್ವಾಸು ನೌಸು ತೀರಮ್ ಆನೀತಾಸು ತೇ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ಗಾಮಿನೋ ಬಭೂವುಃ|
12 While Jesus was in one of the towns, a man came along who was covered with leprosy. When he saw Jesus, he fell facedown and begged Him, “Lord, if You are willing, You can make me clean.”
ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶೌ ಕಸ್ಮಿಂಶ್ಚಿತ್ ಪುರೇ ತಿಷ್ಠತಿ ಜನ ಏಕಃ ಸರ್ವ್ವಾಙ್ಗಕುಷ್ಠಸ್ತಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ನ್ಯುಬ್ಜಃ ಪತಿತ್ವಾ ಸವಿನಯಂ ವಕ್ತುಮಾರೇಭೇ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಯದಿ ಭವಾನಿಚ್ಛತಿ ತರ್ಹಿ ಮಾಂ ಪರಿಷ್ಕರ್ತ್ತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ|
13 Jesus reached out His hand and touched the man. “I am willing,” He said. “Be clean!” And immediately the leprosy left him.
ತದಾನೀಂ ಸ ಪಾಣಿಂ ಪ್ರಸಾರ್ಯ್ಯ ತದಙ್ಗಂ ಸ್ಪೃಶನ್ ಬಭಾಷೇ ತ್ವಂ ಪರಿಷ್ಕ್ರಿಯಸ್ವೇತಿ ಮಮೇಚ್ಛಾಸ್ತಿ ತತಸ್ತತ್ಕ್ಷಣಂ ಸ ಕುಷ್ಠಾತ್ ಮುಕ್ತಃ|
14 “Do not tell anyone,” Jesus instructed him. “But go, show yourself to the priest and present the offering Moses prescribed for your cleansing, as a testimony to them.”
ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ತಮಾಜ್ಞಾಪಯಾಮಾಸ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಕಸ್ಮೈಚಿದ್ ಅಕಥಯಿತ್ವಾ ಯಾಜಕಸ್ಯ ಸಮೀಪಞ್ಚ ಗತ್ವಾ ಸ್ವಂ ದರ್ಶಯ, ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ನಿಜಪರಿಷ್ಕೃತತ್ವಸ್ಯ ಪ್ರಮಾಣದಾನಾಯ ಮೂಸಾಜ್ಞಾನುಸಾರೇಣ ದ್ರವ್ಯಮುತ್ಮೃಜಸ್ವ ಚ|
15 But the news about Jesus spread all the more, and great crowds came to hear Him and to be healed of their sicknesses.
ತಥಾಪಿ ಯೀಶೋಃ ಸುಖ್ಯಾತಿ ರ್ಬಹು ವ್ಯಾಪ್ತುಮಾರೇಭೇ ಕಿಞ್ಚ ತಸ್ಯ ಕಥಾಂ ಶ್ರೋತುಂ ಸ್ವೀಯರೋಗೇಭ್ಯೋ ಮೋಕ್ತುಞ್ಚ ಲೋಕಾ ಆಜಗ್ಮುಃ|
16 Yet He frequently withdrew to the wilderness to pray.
ಅಥ ಸ ಪ್ರಾನ್ತರಂ ಗತ್ವಾ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ|
17 One day Jesus was teaching, and the Pharisees and teachers of the law were sitting there. People had come from Jerusalem and from every village of Galilee and Judea, and the power of the Lord was present for Him to heal the sick.
ಅಪರಞ್ಚ ಏಕದಾ ಯೀಶುರುಪದಿಶತಿ, ಏತರ್ಹಿ ಗಾಲೀಲ್ಯಿಹೂದಾಪ್ರದೇಶಯೋಃ ಸರ್ವ್ವನಗರೇಭ್ಯೋ ಯಿರೂಶಾಲಮಶ್ಚ ಕಿಯನ್ತಃ ಫಿರೂಶಿಲೋಕಾ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಕಾಶ್ಚ ಸಮಾಗತ್ಯ ತದನ್ತಿಕೇ ಸಮುಪವಿವಿಶುಃ, ತಸ್ಮಿನ್ ಕಾಲೇ ಲೋಕಾನಾಮಾರೋಗ್ಯಕಾರಣಾತ್ ಪ್ರಭೋಃ ಪ್ರಭಾವಃ ಪ್ರಚಕಾಶೇ|
18 Just then some men came carrying a paralyzed man on a mat. They tried to bring him inside to set him before Jesus,
ಪಶ್ಚಾತ್ ಕಿಯನ್ತೋ ಲೋಕಾ ಏಕಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ಖಟ್ವಾಯಾಂ ನಿಧಾಯ ಯೀಶೋಃ ಸಮೀಪಮಾನೇತುಂ ಸಮ್ಮುಖೇ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಞ್ಚ ವ್ಯಾಪ್ರಿಯನ್ತ|
19 but they could not find a way through the crowd. So they went up on the roof and lowered him on his mat through the tiles into the middle of the crowd, right in front of Jesus.
ಕಿನ್ತು ಬಹುಜನನಿವಹಸಮ್ವಾಧಾತ್ ನ ಶಕ್ನುವನ್ತೋ ಗೃಹೋಪರಿ ಗತ್ವಾ ಗೃಹಪೃಷ್ಠಂ ಖನಿತ್ವಾ ತಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ಸಖಟ್ವಂ ಗೃಹಮಧ್ಯೇ ಯೀಶೋಃ ಸಮ್ಮುಖೇ ಽವರೋಹಯಾಮಾಸುಃ|
20 When Jesus saw their faith, He said, “Friend, your sins are forgiven.”
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಮ್ ಈದೃಶಂ ವಿಶ್ವಾಸಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ವ್ಯಾಜಹಾರ, ಹೇ ಮಾನವ ತವ ಪಾಪಮಕ್ಷಮ್ಯತ|
21 But the scribes and Pharisees began thinking to themselves, “Who is this man who speaks blasphemy? Who can forgive sins but God alone?”
ತಸ್ಮಾದ್ ಅಧ್ಯಾಪಕಾಃ ಫಿರೂಶಿನಶ್ಚ ಚಿತ್ತೈರಿತ್ಥಂ ಪ್ರಚಿನ್ತಿತವನ್ತಃ, ಏಷ ಜನ ಈಶ್ವರಂ ನಿನ್ದತಿ ಕೋಯಂ? ಕೇವಲಮೀಶ್ವರಂ ವಿನಾ ಪಾಪಂ ಕ್ಷನ್ತುಂ ಕಃ ಶಕ್ನೋತಿ?
22 Knowing what they were thinking, Jesus replied, “Why are you thinking these things in your hearts?
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಮ್ ಇತ್ಥಂ ಚಿನ್ತನಂ ವಿದಿತ್ವಾ ತೇಭ್ಯೋಕಥಯದ್ ಯೂಯಂ ಮನೋಭಿಃ ಕುತೋ ವಿತರ್ಕಯಥ?
23 Which is easier: to say, ‘Your sins are forgiven,’ or to say, ‘Get up and walk?’
ತವ ಪಾಪಕ್ಷಮಾ ಜಾತಾ ಯದ್ವಾ ತ್ವಮುತ್ಥಾಯ ವ್ರಜ ಏತಯೋ ರ್ಮಧ್ಯೇ ಕಾ ಕಥಾ ಸುಕಥ್ಯಾ?
24 But so that you may know that the Son of Man has authority on the earth to forgive sins...” He said to the paralytic, “I tell you, get up, pick up your mat, and go home.”
ಕಿನ್ತು ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ಪಾಪಂ ಕ್ಷನ್ತುಂ ಮಾನವಸುತಸ್ಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮಸ್ತೀತಿ ಯಥಾ ಯೂಯಂ ಜ್ಞಾತುಂ ಶಕ್ನುಥ ತದರ್ಥಂ (ಸ ತಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ಜಗಾದ) ಉತ್ತಿಷ್ಠ ಸ್ವಶಯ್ಯಾಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಗೃಹಂ ಯಾಹೀತಿ ತ್ವಾಮಾದಿಶಾಮಿ|
25 And immediately the man stood up before them, took what he had been lying on, and went home glorifying God.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ತತ್ಕ್ಷಣಮ್ ಉತ್ಥಾಯ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ನಿಜಶಯನೀಯಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ವದನ್ ನಿಜನಿವೇಶನಂ ಯಯೌ|
26 Everyone was taken with amazement and glorified God. They were filled with awe and said, “We have seen remarkable things today.”
ತಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವ್ವೇ ವಿಸ್ಮಯ ಪ್ರಾಪ್ತಾ ಮನಃಸು ಭೀತಾಶ್ಚ ವಯಮದ್ಯಾಸಮ್ಭವಕಾರ್ಯ್ಯಾಣ್ಯದರ್ಶಾಮ ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ಪರಮೇಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ಪ್ರೋದಿತಾಃ|
27 After this, Jesus went out and saw a tax collector named Levi sitting at the tax booth. “Follow Me,” He told him,
ತತಃ ಪರಂ ಬಹಿರ್ಗಚ್ಛನ್ ಕರಸಞ್ಚಯಸ್ಥಾನೇ ಲೇವಿನಾಮಾನಂ ಕರಸಞ್ಚಾಯಕಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಯೀಶುಸ್ತಮಭಿದಧೇ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದೇಹಿ|
28 and Levi got up, left everything, and followed Him.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ಸರ್ವ್ವಂ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದಿಯಾಯ|
29 Then Levi hosted a great banquet for Jesus at his house. A large crowd of tax collectors was there, along with others who were eating with them.
ಅನನ್ತರಂ ಲೇವಿ ರ್ನಿಜಗೃಹೇ ತದರ್ಥಂ ಮಹಾಭೋಜ್ಯಂ ಚಕಾರ, ತದಾ ತೈಃ ಸಹಾನೇಕೇ ಕರಸಞ್ಚಾಯಿನಸ್ತದನ್ಯಲೋಕಾಶ್ಚ ಭೋಕ್ತುಮುಪವಿವಿಶುಃ|
30 But the Pharisees and their scribes complained to Jesus’ disciples, “Why do you eat and drink with tax collectors and sinners?”
ತಸ್ಮಾತ್ ಕಾರಣಾತ್ ಚಣ್ಡಾಲಾನಾಂ ಪಾಪಿಲೋಕಾನಾಞ್ಚ ಸಙ್ಗೇ ಯೂಯಂ ಕುತೋ ಭಂಗ್ಧ್ವೇ ಪಿವಥ ಚೇತಿ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಫಿರೂಶಿನೋಽಧ್ಯಾಪಕಾಶ್ಚ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಹ ವಾಗ್ಯುದ್ಧಂ ಕರ್ತ್ತುಮಾರೇಭಿರೇ|
31 Jesus answered, “It is not the healthy who need a doctor, but the sick.
ತಸ್ಮಾದ್ ಯೀಶುಸ್ತಾನ್ ಪ್ರತ್ಯವೋಚದ್ ಅರೋಗಲೋಕಾನಾಂ ಚಿಕಿತ್ಸಕೇನ ಪ್ರಯೋಜನಂ ನಾಸ್ತಿ ಕಿನ್ತು ಸರೋಗಾಣಾಮೇವ|
32 I have not come to call the righteous, but sinners, to repentance.”
ಅಹಂ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಾನ್ ಆಹ್ವಾತುಂ ನಾಗತೋಸ್ಮಿ ಕಿನ್ತು ಮನಃ ಪರಾವರ್ತ್ತಯಿತುಂ ಪಾಪಿನ ಏವ|
33 Then they said to Him, “John’s disciples and those of the Pharisees frequently fast and pray, but Yours keep on eating and drinking.”
ತತಸ್ತೇ ಪ್ರೋಚುಃ, ಯೋಹನಃ ಫಿರೂಶಿನಾಞ್ಚ ಶಿಷ್ಯಾ ವಾರಂವಾರಮ್ ಉಪವಸನ್ತಿ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತೇ ಚ ಕಿನ್ತು ತವ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಕುತೋ ಭುಞ್ಜತೇ ಪಿವನ್ತಿ ಚ?
34 Jesus replied, “Can you make the guests of the bridegroom fast while He is with them?
ತದಾ ಸ ತಾನಾಚಖ್ಯೌ ವರೇ ಸಙ್ಗೇ ತಿಷ್ಠತಿ ವರಸ್ಯ ಸಖಿಗಣಂ ಕಿಮುಪವಾಸಯಿತುಂ ಶಕ್ನುಥ?
35 But the time will come when the bridegroom will be taken from them; then they will fast.”
ಕಿನ್ತು ಯದಾ ತೇಷಾಂ ನಿಕಟಾದ್ ವರೋ ನೇಷ್ಯತೇ ತದಾ ತೇ ಸಮುಪವತ್ಸ್ಯನ್ತಿ|
36 He also told them a parable: “No one tears a piece of cloth from a new garment and sews it on an old one. If he does, he will tear the new garment as well, and the patch from the new will not match the old.
ಸೋಪರಮಪಿ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಂ ಕಥಯಾಮ್ಬಭೂವ ಪುರಾತನವಸ್ತ್ರೇ ಕೋಪಿ ನುತನವಸ್ತ್ರಂ ನ ಸೀವ್ಯತಿ ಯತಸ್ತೇನ ಸೇವನೇನ ಜೀರ್ಣವಸ್ತ್ರಂ ಛಿದ್ಯತೇ, ನೂತನಪುರಾತನವಸ್ತ್ರಯೋ ರ್ಮೇಲಞ್ಚ ನ ಭವತಿ|
37 And no one pours new wine into old wineskins. If he does, the new wine will burst the skins, the wine will spill, and the wineskins will be ruined.
ಪುರಾತನ್ಯಾಂ ಕುತ್ವಾಂ ಕೋಪಿ ನುತನಂ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಂ ನ ನಿದಧಾತಿ, ಯತೋ ನವೀನದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಸ್ಯ ತೇಜಸಾ ಪುರಾತನೀ ಕುತೂ ರ್ವಿದೀರ್ಯ್ಯತೇ ತತೋ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಃ ಪತತಿ ಕುತೂಶ್ಚ ನಶ್ಯತಿ|
38 Instead, new wine is poured into new wineskins.
ತತೋ ಹೇತೋ ರ್ನೂತನ್ಯಾಂ ಕುತ್ವಾಂ ನವೀನದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಃ ನಿಧಾತವ್ಯಸ್ತೇನೋಭಯಸ್ಯ ರಕ್ಷಾ ಭವತಿ|
39 And no one after drinking old wine wants new, for he says, ‘The old is better.’”
ಅಪರಞ್ಚ ಪುರಾತನಂ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಂ ಪೀತ್ವಾ ಕೋಪಿ ನೂತನಂ ನ ವಾಞ್ಛತಿ, ಯತಃ ಸ ವಕ್ತಿ ನೂತನಾತ್ ಪುರಾತನಮ್ ಪ್ರಶಸ್ತಮ್|
