Lamentations 5

1 Remember, O LORD, what has happened to us. Look and see our disgrace!

Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.

2 Our inheritance has been turned over to strangers, our houses to foreigners.

Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.

3 We have become fatherless orphans; our mothers are widows.

Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.

4 We must buy the water we drink; our wood comes at a price.

Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.

5 We are closely pursued; we are weary and find no rest.

Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.

6 We submitted to Egypt and Assyria to get enough bread.

Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.

7 Our fathers sinned and are no more, but we bear their punishment.

Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.

8 Slaves rule over us; there is no one to deliver us from their hands.

Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.

9 We get our bread at the risk of our lives because of the sword in the wilderness.

Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.

10 Our skin is as hot as an oven with fever from our hunger.

Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.

11 Women have been ravished in Zion, virgins in the cities of Judah.

Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.

12 Princes have been hung up by their hands; elders receive no respect.

Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.

13 Young men toil at millstones; boys stagger under loads of wood.

Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.

14 The elders have left the city gate; the young men have stopped their music.

Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.

15 Joy has left our hearts; our dancing has turned to mourning.

Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.

16 The crown has fallen from our head. Woe to us, for we have sinned!

Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!

17 Because of this, our hearts are faint; because of these, our eyes grow dim—

Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.

18 because of Mount Zion, which lies desolate, patrolled by foxes.

Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.

19 You, O LORD, reign forever; Your throne endures from generation to generation.

Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.

20 Why have You forgotten us forever? Why have You forsaken us for so long?

Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?

21 Restore us to Yourself, O LORD, so we may return; renew our days as of old,

Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.

22 unless You have utterly rejected us and remain angry with us beyond measure.

Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?