Romans 6
1 What shall we say then? Shall we continue in sin, that grace may abound?
| پس چه گوییم؟ آیا در گناه بمانیم تا فیض افزون گردد؟ | ۱ |
2 God forbid. We who died to sin, how shall we any longer live therein?
| حاشا! مایانی که از گناه مردیم، چگونه دیگر در آن زیست کنیم؟ | ۲ |
3 Or are ye ignorant that all we who were baptized into Christ Jesus were baptized into his death?
| یانمی دانید که جمیع ما که در مسیح عیسی تعمیدیافتیم، در موت او تعمید یافتیم؟ | ۳ |
4 We were buried therefore with him through baptism into death: that like as Christ was raised from the dead through the glory of the Father, so we also might walk in newness of life.
| پس چونکه در موت او تعمید یافتیم، با او دفن شدیم تا آنکه به همین قسمی که مسیح به جلال پدر از مردگان برخاست، ما نیز در تازگی حیات رفتار نماییم. | ۴ |
5 For if we have become united with [him] in the likeness of his death, we shall be also [in the likeness] of his resurrection;
| زیرا اگر بر مثال موت او متحد گشتیم، هرآینه در قیامت وی نیز چنین خواهیم شد. | ۵ |
6 knowing this, that our old man was crucified with [him], that the body of sin might be done away, that so we should no longer be in bondage to sin;
| زیرا این رامی دانیم که انسانیت کهنه ما با او مصلوب شد تاجسد گناه معدوم گشته، دیگر گناه را بندگی نکنیم. | ۶ |
7 for he that hath died is justified from sin.
| زیرا هر‌که مرد، از گناه مبرا شده است. | ۷ |
8 But if we died with Christ, we believe that we shall also live with him;
| پس هرگاه با مسیح مردیم، یقین می‌دانیم که با اوزیست هم خواهیم کرد. | ۸ |
9 knowing that Christ being raised from the dead dieth no more; death no more hath dominion over him.
| زیرا می‌دانیم که چون مسیح از مردگان برخاست، دیگر نمی میرد و بعداز این موت بر او تسلطی ندارد. | ۹ |
10 For the death that he died, he died unto sin once: but the life that he liveth, he liveth unto God.
| زیرا به آنچه مرد یک مرتبه برای گناه مرد و به آنچه زندگی می‌کند، برای خدا زیست می‌کند. | ۱۰ |
11 Even so reckon ye also yourselves to be dead unto sin, but alive unto God in Christ Jesus.
| همچنین شما نیز خود را برای گناه مرده انگارید، اما برای خدا در مسیح عیسی زنده. | ۱۱ |
12 Let not sin therefore reign in your mortal body, that ye should obey the lusts thereof:
| پس گناه در جسم فانی شما حکمرانی نکند تا هوسهای آن را اطاعت نمایید، | ۱۲ |
13 neither present your members unto sin [as] instruments of unrighteousness; but present yourselves unto God, as alive from the dead, and your members [as] instruments of righteousness unto God.
| واعضای خود را به گناه مسپارید تا آلات ناراستی شوند، بلکه خود را از مردگان زنده شده به خداتسلیم کنید و اعضای خود را تا آلات عدالت برای خدا باشند. | ۱۳ |
14 For sin shall not have dominion over you: for ye are not under law, but under grace.
| زیرا گناه بر شما سلطنت نخواهد کرد، چونکه زیر شریعت نیستید بلکه زیرفیض. | ۱۴ |
15 What then? shall we sin, because we are not under law, but under grace? God forbid.
| پس چه گوییم؟ آیا گناه بکنیم از آنرو که زیر شریعت نیستیم بلکه زیر فیض؟ حاشا! | ۱۵ |
16 Know ye not, that to whom ye present yourselves [as] servants unto obedience, his servants ye are whom ye obey; whether of sin unto death, or of obedience unto righteousness?
| آیانمی دانید که اگر خویشتن را به بندگی کسی تسلیم کرده، او را اطاعت نمایید، شما آنکس را که او رااطاعت می‌کنید بنده هستید، خواه گناه را برای مرگ، خواه اطاعت را برای عدالت. | ۱۶ |
17 But thanks be to God, that, whereas ye were servants of sin, ye became obedient from the heart to that form of teaching whereunto ye were delivered;
| اما شکرخدا را که هرچند غلامان گناه می‌بودید، لیکن الان از دل، مطیع آن صورت تعلیم گردیده‌اید که به آن سپرده شده‌اید. | ۱۷ |
18 and being made free from sin, ye became servants of righteousness.
| و از گناه آزاد شده، غلامان عدالت گشته‌اید. | ۱۸ |
19 I speak after the manner of men because of the infirmity of your flesh: for as ye presented your members [as] servants to uncleanness and to iniquity unto iniquity, even so now present your members [as] servants to righteousness unto sanctification.
| بطور انسان، به‌سبب ضعف جسم شما سخن می‌گویم، زیرا همچنان‌که اعضای خود را بندگی نجاست و گناه برای گناه سپردید، همچنین الان نیز اعضای خود را به بندگی عدالت برای قدوسیت بسپارید. | ۱۹ |
20 For when ye were servants of sin, ye were free in regard of righteousness.
| زیراهنگامی که غلامان گناه می‌بودید از عدالت آزادمی بودید. | ۲۰ |
21 What fruit then had ye at that time in the things whereof ye are now ashamed? for the end of those things is death.
| پس آن وقت چه ثمر داشتید از آن کارهایی که الان از آنها شرمنده‌اید که انجام آنهاموت است؟ | ۲۱ |
